قوم ازبک در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بیشتر جمعیت ازبک ها در مناطقی همچون ارومچی، کاشغر و اینینگ سکونت داشته و برخی نیز در سرتاسر [[چین]] پراکنده هستند. زبان ازبکی بخشی از زبان ترکی آلتایی است و اغلب به زبان اویغوری نیز صحبت می کنند. | |||
نیز نگاه کنید به [[اقوام و اقلیت های نژادی مسلمان در چین]] | [[فرهنگ عمومی در چین|فرهنگ عمومی]] آنها متأثر از فرهنگ اسلامی است و اسلام در تمامی زمینه های زندگی فردی و اجتماعی ازبک ها حضوری پر رنگ دارد. طبق آخرین سرشماری انجام شده [[جمعیت چین|جمعیت]] ازبک ها 295 هزار نفر بوده است<ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد2،ص840</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[اقوام و اقلیت های نژادی مسلمان در چین]] | |||
* [[اقلیت های قومی در چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۶
بیشتر جمعیت ازبک ها در مناطقی همچون ارومچی، کاشغر و اینینگ سکونت داشته و برخی نیز در سرتاسر چین پراکنده هستند. زبان ازبکی بخشی از زبان ترکی آلتایی است و اغلب به زبان اویغوری نیز صحبت می کنند.
فرهنگ عمومی آنها متأثر از فرهنگ اسلامی است و اسلام در تمامی زمینه های زندگی فردی و اجتماعی ازبک ها حضوری پر رنگ دارد. طبق آخرین سرشماری انجام شده جمعیت ازبک ها 295 هزار نفر بوده است[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد2،ص840