توسعه روابط فرهنگی اسپانیا و ایران

فرهنگ مانند سیاست و اقتصاد از نظرات مدیران و رهبران جامعه پیروی نمی‌‌کند و مردم نقش اساسی در روابط فرهنگی بازی ‌‌‌می‌‌‌کنند. به همین دلیل بهترین برنامه برای توسعه روابط فرهنگی تبادل جهانگرد ‌‌‌می‌‌‌‌باشد. توریست‌ها سفرای فرهنگی کشور خود هستند و به پیامبران کشور ‌‌‌میزبان تبدیل ‌‌‌می‌‌‌گردند. وقتی شهروندان دو کشور از سرزمین دیگر دیدار ‌‌‌می‌‌‌کنند زمینه برای انتقال پیام فرهنگی، تاریخ فرهنگ و غنای فرهنگی فراهم ‌‌‌می‌‌‌شود. چالش مهم در این زمینه چیره شدن بر تفاوت‌های فرهنگی است که این امر فقط در صورت درک ضرورت توریسم و برنامه‌ریزی برای گسترش آن از سوی مدیران ‌‌‌میسر خواهد بود. ظرف 30 سال گذشته ایران همیشه در نمایشگاه فیتور که یکی از مهم ترین نمایشگاه‌‌هایی جهانگردی اروپاست شرکت نموده، ولی بهره برداری عملی از این موضوع که جذب جهانگرد خارجیست به عمل نیامده است.

یکی از موثرترین راه‌‌هایی گسترش روابط فرهنگی به راه‌انداختن نهضت ترجمه است. آثار اسپانیولی و فارسی به اندازه کافی ترجمه نمی‌شوند و اکثر ترجمه‌‌های موجود هم از زبان‌های دیگر است که انتقال مفاهیم را ممکن است به درستی انجام ندهد.

برگزاری سمینارها و کنفرانس‌های بین فرهنگی عامل موثر دیگری است که سبب انتقال پیام‌های فرهنگی روز ‌‌‌می‌‌‌شود و فقط به ادبیات کلاسیک بسنده نمی‌گردد. شب‌های شعر مشترک، کنسرت‌های مشترک، هفته فیلم ایران در اسپانیا و هفته فیلم اسپانیا در ایران، مسابقات ورزشی مشترک، فعالیت مشترک فرهنگی در کشور‌های ثالث و تبادلات موزه‌ای در زمینه‌های مختلف راه‌‌هایی هستند که در بلند مدت باعث افزایش شناخت ‌‌‌می‌‌‌شود.

همکاری‌های دانشگاهی در زمینه مبادله استاد و دانشجو، ارزیابی مدارک، ارائه بورس‌‌های تحصیلی، برنامه‌‌های مشترک آموزشی، یکسان‌سازی مواد درسی برای پذیرش دانشجوی مهمان در ترم‌‌های تابستانی و یا سال‌های تحصیلی، انجام تز‌های مشترک در سطوح کارشناسی ارشد و دکترا، انجام تحقیقات مشترک بین پژوهشگران دو طرف و بالاخره حمایت‌های مالی از برنامه‌‌های مورد توافق طرفین ‌‌‌می‌‌‌‌تواند گام مهمی در روابط بلند مدت باشد.

‌‌‌می‌‌‌‌توان چنین انگاشت که در حالی که برنامه‌‌های اقتصادی در کوتاه مدت و برنامه‌‌های سیاسی در ‌‌‌میان مدت آثارشان هویدا ‌‌‌می‌‌‌گردد، نتایج تصمیم فرهنگی فقط در بلند مدت قابل مشاهده خواهد بود. لذا توسعه روابط فرهنگی با اسپانیا، و هر کشور دیگری، باید برای یک برهه حداقل ده‌ساله برنامه‌ریزی شود. همان‌طور که قبلا گفته شد، اسپانیا و ایران هردو قرن‌ها تحت استیلای اعراب بوده‌اند و این امر ریشه‌‌های تاریخی و فرهنگی مشترکی ایجاد کرده است. هر دو کشور از پیشگامان مذهب تشیع و کاتولیک در زمان حاضر ‌‌‌می‌‌‌باشند که زمینه را برای همکاری‌های فرهنگی و هم‌اندیشی در زمینه فلسفه، عرفان و ادبیات مهیا ‌‌‌می‌‌‌سازد. هر دو کشور موسیقی خاص خود را دارند که به ریشه مشترک آنان بر‌‌‌می‌‌‌گردد. هر دو کشور فیلمسازان و کارگردانان شناخته شده‌ای در سینما دارند که جوایز بین المللی زیادی را به خود اختصاص داده‌اند. اسپانیا مهد نقاشان و مجسمه سازان مشهوری بوده که مکتب هرکدام از آنان در دانشگاه‌‌هایی ایران تدریس ‌‌‌می‌‌‌گردد. اگر دو کشور در زمینه مذهبی سعی در درک یکدیگر کنند زمینه برای برنامه‌ریزی برای همکاری‌های مشترک در کلیه موارد فوق فراهم خواهد شد.