جشن تیمکت در اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:جشن تیمکت.jpg|بندانگشتی|جشن تیمکت (1403). برگرفته از سایت ویکی پدیا، قابل بازیابی از [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%DB%8C%D9%85%DA%A9%D8%AA https://fa.wikipedia.org/wiki/]]] | |||
جشن تیمکت (Timkat) که تیمکات (Timqat) نیز خوانده می‌شود و عید غسل تعمید امهاری‌‌ها به شمار می‌رود مراسمی است که به وسیله مسیحیان ارتدوکس [[اتیوپی]] و برای بزرگداشت ظهور و تجلی عیسی مسیح (ع) (Epiphany) جشن گرفته می‌شود. این جشن در روز 19 ژانویه (20 ژانویه در سال‌‌های کبیسه) مطابق با دهمین روز از ماه تر (Terr) (پنجمین ماه براساس تقویم اتیوپیایی) برگزار می‌گردد. | |||
در مراسم تیمکت، غسل تعمید حضرت عیسی (ع) در رودخانه [[اردن]] جشن گرفته می‌شود. این فستیوال بهترین بازآفرینی مذهبی از مراسم غسل تعمید به شمار می‌رود و با بازآفرینی که بسیاری از زا‌یران مسیحی سرزمین مقدس در هنگام بازدید از اردن به جای می‌آورند و اجرا می‌کنند شباهت دارد. جالب اینجاست که نخستین بازدیدکنندگان اروپایی، این جشن را با رسم دینی واقعی غسل تعمید که طبق سنت و باور [[مسيحيت در اتیوپی|مسیحیان]] برای آمرزش گناهان انجام می‌گیرد اشتباه گرفتند. | |||
در هنگام برگزاری مراسم تیمکت، کشیشان لوحه‌ای چوبی را که نمونه‌ای از لوحه ده فرمان موسی(ع) است و به آن تابوت (Tabot) می‌گویند و در تما‌می‌محراب‌‌های کلیساهای اتیوپی وجود دارد (تا حدودی شبیه به محراب‌‌های سنگی غربی) با احترام در پارچه نفیسی می‌پیچند و درحالی که یکی از کشیشان آن را روی سر خود قرار می‌دهد به صورت دسته جمعی حمل می‌کنند. این تابوت که به ندرت به وسیله مردم عادی دیده می‌شود نمادی از پیکر عیسی مسیح، هنگا‌می‌که برای غسل تعمید به اردن رفت، به شمار می‌رود. مقامات مذهبی مسیحی تشریفات جشن را در اولین ساعت روز (حدود ساعت 2 نیمه شب) در نزدیکی یک رودخانه یا آبگیر آغاز می‌کنند. سپس مقداری از آب را برداشته برای تبرک به شرکت کنندگان در مراسم می‌پاشند. سپس برخی از شرکت کنندگان در آب غوطه ور شده و به نوعی تجدید غسل تعمید را انجام می‌دهند[i]<ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 203-204.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[فرهنگ عمومی اتیوپی]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در اتیوپی]] | |||
== پاورقی == | |||
<small>[i] - فردی به نام «دونالد لوین» (Donald Levine) نمونه‌ای از این مراسم را که در اوایل دهه 1960 مشاهده کرده است، اینچنین توصیف می‌کند: در نیم روز عید تیمکت، جمعیت بسیاری در محل انجام تشریفات جمع شدند. کسانی که برای استراحتی کوتاه به خانه رفته بودند نیز بازگشتند. لوحه مقدس (تابوت) در میان صفوف رنگارنگ حاضران به سمت کلیسا بازگردانده می‌شد. مردی روحانی، درحالی که ردایی بلند برتن و چتری پر نقش و نگار در بالای سر داشت جست و خیز کنان به رقص درآمده بود و آواز می‌خواند. مقامات ارشد و مسن تر کلیسا، مؤقرانه با سلاح‌‌هایی که در دست داشتند، راه می‌پیمودند و به همراهی مردان میانسال، آوایی را با صدای کشیده و منظم، تکرار می‌کردند.هاااا.... هوووو....! کودکان نیز در آن حوالی با چوب‌‌هایی در دست می‌دویدند و بازی می‌کردند. زنان درحالی که بهترین و زیباترین لباس‌‌های خود را برتن داشتند، در روزی که از آزادی کامل و واقعی در ایام سال برخوردار بودند، با هیجان پچ پچ می‌کردند. جوانان شجاع، رقص پرشور و سرزنده‌ای را جست و خیزکنان به نمایش می‌گذاشتند و بدون خستگی، آوازهای موزونی را تکرار می‌کردند. هنگا‌می‌که لوحه مقدس (تابوت) صحیح و سالم به جایگاهش در کلیسا بازگردانده شد همه برای ادامه جشن به خانه‌‌هایشان رفتند.</small> | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۹
جشن تیمکت (Timkat) که تیمکات (Timqat) نیز خوانده می‌شود و عید غسل تعمید امهاری‌‌ها به شمار می‌رود مراسمی است که به وسیله مسیحیان ارتدوکس اتیوپی و برای بزرگداشت ظهور و تجلی عیسی مسیح (ع) (Epiphany) جشن گرفته می‌شود. این جشن در روز 19 ژانویه (20 ژانویه در سال‌‌های کبیسه) مطابق با دهمین روز از ماه تر (Terr) (پنجمین ماه براساس تقویم اتیوپیایی) برگزار می‌گردد.
در مراسم تیمکت، غسل تعمید حضرت عیسی (ع) در رودخانه اردن جشن گرفته می‌شود. این فستیوال بهترین بازآفرینی مذهبی از مراسم غسل تعمید به شمار می‌رود و با بازآفرینی که بسیاری از زا‌یران مسیحی سرزمین مقدس در هنگام بازدید از اردن به جای می‌آورند و اجرا می‌کنند شباهت دارد. جالب اینجاست که نخستین بازدیدکنندگان اروپایی، این جشن را با رسم دینی واقعی غسل تعمید که طبق سنت و باور مسیحیان برای آمرزش گناهان انجام می‌گیرد اشتباه گرفتند.
در هنگام برگزاری مراسم تیمکت، کشیشان لوحه‌ای چوبی را که نمونه‌ای از لوحه ده فرمان موسی(ع) است و به آن تابوت (Tabot) می‌گویند و در تما‌می‌محراب‌‌های کلیساهای اتیوپی وجود دارد (تا حدودی شبیه به محراب‌‌های سنگی غربی) با احترام در پارچه نفیسی می‌پیچند و درحالی که یکی از کشیشان آن را روی سر خود قرار می‌دهد به صورت دسته جمعی حمل می‌کنند. این تابوت که به ندرت به وسیله مردم عادی دیده می‌شود نمادی از پیکر عیسی مسیح، هنگا‌می‌که برای غسل تعمید به اردن رفت، به شمار می‌رود. مقامات مذهبی مسیحی تشریفات جشن را در اولین ساعت روز (حدود ساعت 2 نیمه شب) در نزدیکی یک رودخانه یا آبگیر آغاز می‌کنند. سپس مقداری از آب را برداشته برای تبرک به شرکت کنندگان در مراسم می‌پاشند. سپس برخی از شرکت کنندگان در آب غوطه ور شده و به نوعی تجدید غسل تعمید را انجام می‌دهند[i][۱].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی اتیوپی؛ جشن‌ها و سرودها در اتیوپی
پاورقی
[i] - فردی به نام «دونالد لوین» (Donald Levine) نمونه‌ای از این مراسم را که در اوایل دهه 1960 مشاهده کرده است، اینچنین توصیف می‌کند: در نیم روز عید تیمکت، جمعیت بسیاری در محل انجام تشریفات جمع شدند. کسانی که برای استراحتی کوتاه به خانه رفته بودند نیز بازگشتند. لوحه مقدس (تابوت) در میان صفوف رنگارنگ حاضران به سمت کلیسا بازگردانده می‌شد. مردی روحانی، درحالی که ردایی بلند برتن و چتری پر نقش و نگار در بالای سر داشت جست و خیز کنان به رقص درآمده بود و آواز می‌خواند. مقامات ارشد و مسن تر کلیسا، مؤقرانه با سلاح‌‌هایی که در دست داشتند، راه می‌پیمودند و به همراهی مردان میانسال، آوایی را با صدای کشیده و منظم، تکرار می‌کردند.هاااا.... هوووو....! کودکان نیز در آن حوالی با چوب‌‌هایی در دست می‌دویدند و بازی می‌کردند. زنان درحالی که بهترین و زیباترین لباس‌‌های خود را برتن داشتند، در روزی که از آزادی کامل و واقعی در ایام سال برخوردار بودند، با هیجان پچ پچ می‌کردند. جوانان شجاع، رقص پرشور و سرزنده‌ای را جست و خیزکنان به نمایش می‌گذاشتند و بدون خستگی، آوازهای موزونی را تکرار می‌کردند. هنگا‌می‌که لوحه مقدس (تابوت) صحیح و سالم به جایگاهش در کلیسا بازگردانده شد همه برای ادامه جشن به خانه‌‌هایشان رفتند.
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 203-204.