پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی تایلند و ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
«در ۱۳۴۰ اولین سفیر ایران [مقیم] [[بانکوک]] [به نام عبدالحسین صدیق اسفندیاری] اعزام شد. عهدنامهٔ مودت بین دو کشور مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده، در ۱۳ بهمن ۱۳۴۵ به امضا رسید و اسناد آن در شهریور ۱۳۴۶ در تهران مبادله شد. پادشاه [[تایلند]] از ۳ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۶ و شاه ایران از ۲ تا ۹ بهمن همان سال از ایران و تایلند بازدید کردند. در ۱۳۴۷ [[تایلند]] سفارت خود را در تهران دایر کرد و در ۱۳۴۸ معاون نخست‌وزیر و وزیر توسعهٔ ملی تایلند برای تحکیم مناسبات اقتصادی با ایران به تهران سفر کردند و موافقتنامهٔ بازرگانی در ۲۱ آبان ۱۳۴۸ بین دو کشور به‌امضا رسید»<ref name=":12">وزارت امورخارجه(1387). [[تایلند]]. تهران: [https://www.ipis.ir/ وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی]،ص.188.</ref>. در سال‌های پایانی دوران پیش از انقلاب، ارزش مبادلات بازرگانی میان دو کشور به ۲۳ میلیون دلار بالغ می‌شد که بیشتر آن را صادرات تایلند به ایران تشکیل می‌داد<ref name=":12" />. | «در ۱۳۴۰ اولین سفیر ایران [مقیم] [[بانکوک]] [به نام عبدالحسین صدیق اسفندیاری] اعزام شد. عهدنامهٔ مودت بین دو کشور مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده، در ۱۳ بهمن ۱۳۴۵ به امضا رسید و اسناد آن در شهریور ۱۳۴۶ در تهران مبادله شد. پادشاه [[تایلند]] از ۳ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۶ و شاه ایران از ۲ تا ۹ بهمن همان سال از ایران و تایلند بازدید کردند. در ۱۳۴۷ [[تایلند]] سفارت خود را در تهران دایر کرد و در ۱۳۴۸ معاون نخست‌وزیر و وزیر توسعهٔ ملی تایلند برای تحکیم مناسبات اقتصادی با ایران به تهران سفر کردند و موافقتنامهٔ بازرگانی در ۲۱ آبان ۱۳۴۸ بین دو کشور به‌امضا رسید»<ref name=":12">وزارت امورخارجه(1387). [[تایلند]]. تهران: [https://www.ipis.ir/ وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی]،ص.188.</ref>. در سال‌های پایانی دوران پیش از انقلاب، ارزش مبادلات بازرگانی میان دو کشور به ۲۳ میلیون دلار بالغ می‌شد که بیشتر آن را صادرات تایلند به ایران تشکیل می‌داد<ref name=":12" />. | ||
کمی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، نخستین نشست کمیسیون مشترک اقتصادی و فنی دو کشور از ۶ تا ۸ تیرماه ۱۳۵۷ (۲۶ تا ۲۸ ژوئن ۱۹۷۸م) در تهران تشکیل شد؛ ریاست طرف ایرانی را وزیر کشاورزی و توسعهٔ روستایی برعهده داشت و ریاست طرف تایلندی با وزیر بازرگانی آن کشور بود<ref>پاک‌آئین، محسن(۱۳۸۶) .پنجاه سال مناسبات دیپلماتیک ایران و [[تایلند]]. تهران:[https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]،ص.179.</ref><ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.315-316.</ref>. | کمی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، نخستین نشست کمیسیون مشترک اقتصادی و فنی دو کشور از ۶ تا ۸ تیرماه ۱۳۵۷ (۲۶ تا ۲۸ ژوئن ۱۹۷۸م) در تهران تشکیل شد؛ ریاست طرف ایرانی را وزیر کشاورزی و توسعهٔ روستایی برعهده داشت و ریاست طرف تایلندی با وزیر بازرگانی آن کشور بود<ref>پاک‌آئین، محسن(۱۳۸۶). پنجاه سال مناسبات دیپلماتیک ایران و [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]،ص.179.</ref><ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.315-316.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی روسیه و ایران]]؛ [[روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی]]؛ [[پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در دوران باستان]]؛ [[پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در سده های میانی]]؛ [[پیشینه روابط | [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی روسیه و ایران]]؛ [[روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی]]؛ [[پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در دوران باستان]]؛ [[پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در سده های میانی]]؛ [[پیشینه روابط مصر و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سنگال با ج.ا.ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی فرانسه و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی مالی و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی ساحل عاج و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اوکراین و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اسپانیا و ایران]]؛ [[پيشينه روابط سياسی و اقتصادی اردن با ايران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اتیوپی و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سیرالئون و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی قطر و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی آرژانتین و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و فرهنگی بنگلادش و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و فرهنگی سریلانکا و ج. ا. ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی گرجستان و ایران]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:پیشینیه روابط سیاسی ایران و سایر کشورها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۲
پس از تحولات مرداد ۱۳۳۲، به‌ویژه پس از پیوستن ایران به اردوگاه غرب، گسترش روابط با کشورهای عضو پیمان سیتو و هم‌پیمانان غرب در دستورکار دولت ایران قرار گرفت و اعلامیهٔ برقراری روابط سیاسی میان ایران و تایلند در آبان ۱۳۳۴ منتشر شد. برای آغاز روابط سیاسی با تایلند که مانند ایران چند قرن نظام سلطنتی را پشت‌سر گذاشته بود، دکتر علی‌اصغر حکمت، سفیر کبیر وقت ایران در دهلی نو، در اسفند ۱۳۳۵، نخستین سفیر اکردیته ایران در بانکوک شد و به تایلند رفت. وی استوارنامهٔ خود را به رامای نهم پادشاه تایلند تقدیم کرد و سفرنامه‌ای نیز در این‌زمینه از خود به‌یادگار گذاشت.
«در ۱۳۴۰ اولین سفیر ایران [مقیم] بانکوک [به نام عبدالحسین صدیق اسفندیاری] اعزام شد. عهدنامهٔ مودت بین دو کشور مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده، در ۱۳ بهمن ۱۳۴۵ به امضا رسید و اسناد آن در شهریور ۱۳۴۶ در تهران مبادله شد. پادشاه تایلند از ۳ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۶ و شاه ایران از ۲ تا ۹ بهمن همان سال از ایران و تایلند بازدید کردند. در ۱۳۴۷ تایلند سفارت خود را در تهران دایر کرد و در ۱۳۴۸ معاون نخست‌وزیر و وزیر توسعهٔ ملی تایلند برای تحکیم مناسبات اقتصادی با ایران به تهران سفر کردند و موافقتنامهٔ بازرگانی در ۲۱ آبان ۱۳۴۸ بین دو کشور به‌امضا رسید»[۱]. در سال‌های پایانی دوران پیش از انقلاب، ارزش مبادلات بازرگانی میان دو کشور به ۲۳ میلیون دلار بالغ می‌شد که بیشتر آن را صادرات تایلند به ایران تشکیل می‌داد[۱].
کمی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، نخستین نشست کمیسیون مشترک اقتصادی و فنی دو کشور از ۶ تا ۸ تیرماه ۱۳۵۷ (۲۶ تا ۲۸ ژوئن ۱۹۷۸م) در تهران تشکیل شد؛ ریاست طرف ایرانی را وزیر کشاورزی و توسعهٔ روستایی برعهده داشت و ریاست طرف تایلندی با وزیر بازرگانی آن کشور بود[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی روسیه و ایران؛ روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی؛ پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در دوران باستان؛ پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در سده های میانی؛ پیشینه روابط مصر و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سنگال با ج.ا.ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی فرانسه و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی مالی و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی ساحل عاج و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اوکراین و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اسپانیا و ایران؛ پيشينه روابط سياسی و اقتصادی اردن با ايران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اتیوپی و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سیرالئون و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی قطر و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی آرژانتین و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و فرهنگی بنگلادش و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و فرهنگی سریلانکا و ج. ا. ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی گرجستان و ایران
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ وزارت امورخارجه(1387). تایلند. تهران: وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی،ص.188.
- ↑ پاک‌آئین، محسن(۱۳۸۶). پنجاه سال مناسبات دیپلماتیک ایران و تایلند. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی،ص.179.
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.315-316.