ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخ...» ایجاد کرد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از | سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخش جنوب مرکزی واقع شدهاند. بلندترین قله این ارتفاعات "پیدوروتاگاله(Pidurutalagala)" یا "آدامز پیک(Adam’s Peak)" (قدمگاه حضرت آدم) است که دو هزار و پانصد و بیست و چهار متر(2524) ارتفاع دارد. دشتها و سرزمینهای پَست همچون دامنی سبز از هر سو، از مناطق کوهستانی تا سواحل اقیانوس کشیده شده اند. وسیعترین دشتها در بخش ش[[مالی]] جزیره قرار گرفتهاند؛ و اما نوار ساحلی با ارتفاع سی متر از سطح دریا شامل تالابها، اکثرا شنی و ماسهای هستند هر چند به ندرت سواحل صخرهای با شیبهای تند در شمالشرقی و جنوب غربی نیز وجود دارد.<ref>رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[ناهمواری های آرژانتین]]؛ [[ناهمواری های روسیه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سوریه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سودان]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اردن]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های قطر]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش]]؛[[سلسله کوه های چین]]؛ [[ارتفاعات روسیه]]؛ [[ارتفاعات کانادا]]؛ [[ارتفاعات مصر]]؛ [[ارتفاعات افغانستان]]؛ [[ارتفاعات کوبا]]؛ [[ارتفاعات تونس]]؛ [[ارتفاعات ساحل عاج]]؛ [[ارتفاعات آرژانتین]]؛ [[ارتفاعات گرجستان]]؛ [[ارتفاعات تاجیکستان]]؛ [[ارتفاعات قزاقستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۹
سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخش جنوب مرکزی واقع شدهاند. بلندترین قله این ارتفاعات "پیدوروتاگاله(Pidurutalagala)" یا "آدامز پیک(Adam’s Peak)" (قدمگاه حضرت آدم) است که دو هزار و پانصد و بیست و چهار متر(2524) ارتفاع دارد. دشتها و سرزمینهای پَست همچون دامنی سبز از هر سو، از مناطق کوهستانی تا سواحل اقیانوس کشیده شده اند. وسیعترین دشتها در بخش شمالی جزیره قرار گرفتهاند؛ و اما نوار ساحلی با ارتفاع سی متر از سطح دریا شامل تالابها، اکثرا شنی و ماسهای هستند هر چند به ندرت سواحل صخرهای با شیبهای تند در شمالشرقی و جنوب غربی نیز وجود دارد.[۱]
نیز نگاه کنید به
ناهمواری های آرژانتین؛ ناهمواری های روسیه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر؛ ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش؛سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات آرژانتین؛ ارتفاعات گرجستان؛ ارتفاعات تاجیکستان؛ ارتفاعات قزاقستان
کتابشناسی
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)