اوقات فراغت در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «اماده نوشتن است» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در یکی دو دهه‌ی اخیر، [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] براساس مدت [[تعطیلات، اوقات فراغت و سرگرمی‌های مردم چین|تعطیلات،]] امکانات مالی، و ذائقه‌ی شخصی، سپری کردن روزهای تعطیل و اوقات فراغت خود را به گونه‌های مختلف ورزشی، تفریحی و آموزشی برنامه ریزی می‌کنند. براساس نظر سنجی انجام شده توسط «شرکت تحقیقاتی افق [[پکن]]» در سال 2007 که در میان ساکنان شهرهای بزرگی همچون [[پکن]]، [[شانگهای]]، گوانگجو، ووهان، و چِنگدو صورت گرفته است نشان می‌دهد که متوسط سرانه‌ی هزینه‌های ورزشی شهروندان این شهرها، سالانه حدود 888 یوان (150 دلار) بوده است که نسبت به سالهای پیش 21 درصد افزایش داشته است.<ref>China Encyclopedia (2008). China Encyclopedia Compilation Group. China International Press</ref> | |||
از دیگر برنامه‌های اوقات فراغت [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]]، می توان از علاقه ی آنها به سفرهای داخلی و خارجی نام برد. طبق یک نظر سنجی که صورت گرفته، بیش از 46 درصد مردم اظهار داشته‌اند، تمایل دارند برای اوقات فراغت خود از مسافرت‌های داخلی و خارجی استفاده کنند. طبق آمار منتشره از سوی سازمان [[صنعت گردشگری در چین|گردشگری این کشور]]، در ایام تعطیلات یک هفته‌ای روز کارگر، بیش از 179 میلیون نفر به [[صنعت گردشگری در چین|سفر و گردشگری]] پرداخته‌اند. طبق این آمار متوسط سرانه‌ی [[صنعت گردشگری در چین|گردشگری مردم]] در طول سال بالغ بر412 یوان (70دلار) بوده است. همچنین، در همین سال بالغ بر 50 میلیون نفر چینی تعطیلات خود را با سفر به 92 کشور جهان سپری کرده‌اند. | |||
از دیگر سرگرمی‌های [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] در تعطیلات می توان به تماشای فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی اشاره کرد. براساس آمار منتشره، ساکنان شهرهای [[چین]] در ایام تعطیلات به طور متوسط روزانه 3 ساعت و 36 دقیقه به تماشای برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی می‌پردازند. همچنین، در سال 2007 میلادی، تعداد تماشاگران و درآمد سالن‌های سینمایی و [[صنعت فیلم و سینمای چین|فیلم‌های سینمایی]] نسبت به سال پیش حدود 8/21 درصد افزایش داشته است. | |||
یکی دیگر از سرگرمی‌های مردم در تعطیلات، [[اینترنت در چین|استفاده از اینترنت و سایت‌های اینترنتی]] است. این سرگرمی به دلیل رشد و گسترش فوق‌العاده و سهولت دسترسی، سایر سرگرمی‌ها و تفریحات را تحت تأثیر قرار داده است. | |||
بازدید از [[موزه های چین|موزه‌های متنوع عادی]]، خیابانی، گروهی، و موزه شهرها نیز از دیگر سرگرمی‌های مردم به شمار می‌رود. همچنین، بازدید از بازارهای عتیقه فروشی و خرید و فروش آثار و اشیای عتیقه و تاریخی نیز با توجه به [[وضعیت اقتصادی و معیشت مردم چین|بهبود وضعیت معیشتی و درآمد مردم]] در سالهای اخیر به یکی دیگر از تفریحات مردم تبدیل شده است. این آثار شامل [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]]، [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، ظروف چینی و سرامیک، کتاب، مبلمان و صندلی، ساعت و سایر اشیاء می گردد. | |||
مطالعه‌ی انواع کتاب، مجله، و گوش دادن به موسیقی به صورت لوح فشرده و یا حضور در برنامه‌های اجرای زنده‌ی موسیقی، و کارائوکه (نوعی موسیقی که افراد آهنگ دلخواه خود را به همراه موسیقی همان آهنگ و در جمعی خصوصی و خانوادگی می‌خوانند) نیز از دیگر برنامه‌های سرگرمی و تفریحی مردم به شمار می‌رود. | |||
یکی دیگر از [[تفریحات و سرگرمی‌های اجتماعی مردم چین در ایام تعطیل|سرگرمی و تفریحات پر طرفدار]] [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] رفتن به رستوران و صرف غذا همراه با اعضای خانواده و بستگان و دوستان و همکاران است. این سرگرمی، به ویژه در دو دهه‌ی اخیر به دلیل اشتغال بیرون از خانه‌ی زن و مرد خانواده و کمبود وقت برای پخت و پز در آشپزخانه، به شدت گسترش یافته و حتی در روزهای عادی نیز معمولا مردم وعده‌های غذایی روزانه‌ی خود را در رستوران صرف می‌کنند. تنها واحدهای تجاری که در خیابان‌ها تا ساعت دو بعد از نیمه شب به کسب و کار و ارایه خدمات به مشتریان ادامه می‌دهند، انواع رستوران‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمتی است که هر کدام مشتریان خاص خود را دارند و صنعت تهیه‌ی غذای آماده و رستوران داری در این سال‌ها به یک صنعت در حال توسعه و سود‌آوری تبدیل شده است. به همین سبب، و به دلیل سود‌آوری بالای این صنعت، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی و سرمایه‌گذاران خارجی مانند [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%DA%A9%E2%80%8C%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%84%D8%AF مک دونالد]، [https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%E2%80%8C%D8%B3%DB%8C#:~:text=%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%E2%80%8C%D8%B3%DB%8C%20(%D8%A8%D9%87%20%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8C%3A%20KFC),%D8%B3%DB%8C%D8%B2%D8%AF%D9%87%20%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1%20%D8%B4%D8%B9%D8%A8%D9%87%20%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA. کِی اِف سی]، و... نیز وارد این عرصه‌ی رقابت شده و با ایجاد رستوران‌های زنجیرهای برای جذب مشتریان بیشتر به تلاش خود ادامه می‌دهند. طبق آمار منتشره، تا سال 2003، بیش از 70 میلیارد دلار توسط بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی در [[صنایع و کالاهای فرهنگی در چین|صنایع تفریحی و سرگرمی چین]] سرمایه‌گذاری کرده‌اند<ref>China Daily, 2003</ref>.و سرمایه‌ی در گردش سالانه‌ی صنعت رستوران داری در این کشور در همان سال بیش از 580 میلیارد یوان (یکصد میلیارد دلار) بوده است <ref>People’s Daily Online (2003). Ugus. 3</ref> که این روند به سرعت درحال رشد است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد سوم، ص.1001-1004.</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[اوقات فراغت در ژاپن]]؛ [[اوقات فراغت در روسیه]]؛ [[اوقات فراغت در کانادا]]؛ [[اوقات فراغت در کوبا]]؛ [[اوقات فراغت در افغانستان]]؛ [[اوقات فراغت در سنگال]]؛ [[اوقات فراغت در تونس]]؛ [[اوقات فراغت در فرانسه]]؛ [[اوقات فراغت در مالی]]؛ [[اوقات فراغت در زیمبابوه]]؛ [[اوقات فراغت در اوکراین]]؛ [[اوقات فراغت در اسپانیا]]؛ [[اوقات فراغت در اردن]]؛ [[اوقات فراغت در اتیوپی]]؛ [[اوقات فراغت در سیرالئون]]؛ [[اوقات فراغت در قطر]]؛ [[اوقات فراغت در بنگلادش]]؛ [[اوقات فراغت در تاجیکستان]]؛ [[اوقات فراغت در آرژانتین]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:سبک گذراندن اوقات فراغت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۳
در یکی دو دهه‌ی اخیر، مردم چین براساس مدت تعطیلات، امکانات مالی، و ذائقه‌ی شخصی، سپری کردن روزهای تعطیل و اوقات فراغت خود را به گونه‌های مختلف ورزشی، تفریحی و آموزشی برنامه ریزی می‌کنند. براساس نظر سنجی انجام شده توسط «شرکت تحقیقاتی افق پکن» در سال 2007 که در میان ساکنان شهرهای بزرگی همچون پکن، شانگهای، گوانگجو، ووهان، و چِنگدو صورت گرفته است نشان می‌دهد که متوسط سرانه‌ی هزینه‌های ورزشی شهروندان این شهرها، سالانه حدود 888 یوان (150 دلار) بوده است که نسبت به سالهای پیش 21 درصد افزایش داشته است.[۱]
از دیگر برنامه‌های اوقات فراغت مردم چین، می توان از علاقه ی آنها به سفرهای داخلی و خارجی نام برد. طبق یک نظر سنجی که صورت گرفته، بیش از 46 درصد مردم اظهار داشته‌اند، تمایل دارند برای اوقات فراغت خود از مسافرت‌های داخلی و خارجی استفاده کنند. طبق آمار منتشره از سوی سازمان گردشگری این کشور، در ایام تعطیلات یک هفته‌ای روز کارگر، بیش از 179 میلیون نفر به سفر و گردشگری پرداخته‌اند. طبق این آمار متوسط سرانه‌ی گردشگری مردم در طول سال بالغ بر412 یوان (70دلار) بوده است. همچنین، در همین سال بالغ بر 50 میلیون نفر چینی تعطیلات خود را با سفر به 92 کشور جهان سپری کرده‌اند.
از دیگر سرگرمی‌های مردم چین در تعطیلات می توان به تماشای فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی اشاره کرد. براساس آمار منتشره، ساکنان شهرهای چین در ایام تعطیلات به طور متوسط روزانه 3 ساعت و 36 دقیقه به تماشای برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی می‌پردازند. همچنین، در سال 2007 میلادی، تعداد تماشاگران و درآمد سالن‌های سینمایی و فیلم‌های سینمایی نسبت به سال پیش حدود 8/21 درصد افزایش داشته است.
یکی دیگر از سرگرمی‌های مردم در تعطیلات، استفاده از اینترنت و سایت‌های اینترنتی است. این سرگرمی به دلیل رشد و گسترش فوق‌العاده و سهولت دسترسی، سایر سرگرمی‌ها و تفریحات را تحت تأثیر قرار داده است.
بازدید از موزه‌های متنوع عادی، خیابانی، گروهی، و موزه شهرها نیز از دیگر سرگرمی‌های مردم به شمار می‌رود. همچنین، بازدید از بازارهای عتیقه فروشی و خرید و فروش آثار و اشیای عتیقه و تاریخی نیز با توجه به بهبود وضعیت معیشتی و درآمد مردم در سالهای اخیر به یکی دیگر از تفریحات مردم تبدیل شده است. این آثار شامل نقاشی، خوشنویسی، ظروف چینی و سرامیک، کتاب، مبلمان و صندلی، ساعت و سایر اشیاء می گردد.
مطالعه‌ی انواع کتاب، مجله، و گوش دادن به موسیقی به صورت لوح فشرده و یا حضور در برنامه‌های اجرای زنده‌ی موسیقی، و کارائوکه (نوعی موسیقی که افراد آهنگ دلخواه خود را به همراه موسیقی همان آهنگ و در جمعی خصوصی و خانوادگی می‌خوانند) نیز از دیگر برنامه‌های سرگرمی و تفریحی مردم به شمار می‌رود.
یکی دیگر از سرگرمی و تفریحات پر طرفدار مردم چین رفتن به رستوران و صرف غذا همراه با اعضای خانواده و بستگان و دوستان و همکاران است. این سرگرمی، به ویژه در دو دهه‌ی اخیر به دلیل اشتغال بیرون از خانه‌ی زن و مرد خانواده و کمبود وقت برای پخت و پز در آشپزخانه، به شدت گسترش یافته و حتی در روزهای عادی نیز معمولا مردم وعده‌های غذایی روزانه‌ی خود را در رستوران صرف می‌کنند. تنها واحدهای تجاری که در خیابان‌ها تا ساعت دو بعد از نیمه شب به کسب و کار و ارایه خدمات به مشتریان ادامه می‌دهند، انواع رستوران‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمتی است که هر کدام مشتریان خاص خود را دارند و صنعت تهیه‌ی غذای آماده و رستوران داری در این سال‌ها به یک صنعت در حال توسعه و سود‌آوری تبدیل شده است. به همین سبب، و به دلیل سود‌آوری بالای این صنعت، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی و سرمایه‌گذاران خارجی مانند مک دونالد، کِی اِف سی، و... نیز وارد این عرصه‌ی رقابت شده و با ایجاد رستوران‌های زنجیرهای برای جذب مشتریان بیشتر به تلاش خود ادامه می‌دهند. طبق آمار منتشره، تا سال 2003، بیش از 70 میلیارد دلار توسط بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی در صنایع تفریحی و سرگرمی چین سرمایه‌گذاری کرده‌اند[۲].و سرمایه‌ی در گردش سالانه‌ی صنعت رستوران داری در این کشور در همان سال بیش از 580 میلیارد یوان (یکصد میلیارد دلار) بوده است [۳] که این روند به سرعت درحال رشد است.[۴]
نیز نگاه کنید به
اوقات فراغت در ژاپن؛ اوقات فراغت در روسیه؛ اوقات فراغت در کانادا؛ اوقات فراغت در کوبا؛ اوقات فراغت در افغانستان؛ اوقات فراغت در سنگال؛ اوقات فراغت در تونس؛ اوقات فراغت در فرانسه؛ اوقات فراغت در مالی؛ اوقات فراغت در زیمبابوه؛ اوقات فراغت در اوکراین؛ اوقات فراغت در اسپانیا؛ اوقات فراغت در اردن؛ اوقات فراغت در اتیوپی؛ اوقات فراغت در سیرالئون؛ اوقات فراغت در قطر؛ اوقات فراغت در بنگلادش؛ اوقات فراغت در تاجیکستان؛ اوقات فراغت در آرژانتین