سیاست های راهبردی توسعه جامعه فرهنگی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == '''سیاست­های راهبردی توسعه­ی جامع فرهنگی چین''' == 1- پیشبرد فرهنگ و هنر سوسیالیستي از طریق بالا بردن رشد و آگاهی نخبگان، و پیاده سازی راهبرد تولید انبوه آثار برجسته: این راهبرد در تمامی سطوح، نهادهایی که عهد­ه دار امور فرهنگی هستند را ملزم مي­...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[سیاست های فرهنگی دولت چین|سیاست­‌های راهبردی توسعه‌­ی جامع فرهنگی چین]] به شرح زیر است:


== '''سیاست­های راهبردی توسعه­ی جامع فرهنگی چین''' ==
====== 1- پیشبرد فرهنگ و هنر سوسیالیستی از طریق بالابردن رشد و آگاهی نخبگان، و پیاده‌سازی راهبرد تولید انبوه آثار برجسته ======
1- پیشبرد فرهنگ و هنر سوسیالیستي از طریق بالا بردن رشد و آگاهی نخبگان، و پیاده سازی راهبرد تولید انبوه آثار برجسته: این راهبرد در تمامی سطوح، نهادهایی که عهد­ه دار امور فرهنگی هستند را ملزم مي­كند تا پیشرفت و توسعه­ی فعاليت­هاي فرهنگی را در اولويت قرار دهند و زمينه­اي فراهم كنند تا مردم آثار بيشتر و بهتري مصرف نمايند. خلق آثار انبوه و برجسته و در شأن ملت و سازگار با نیازهای روز، از جمله راهبردهای توسعه­ی فرهنگی و هنری چین است. به منظور پیاده ساختن این راهبرد، وزارت فرهنگ چین از دهه­ی1980 با بسيج امكانات و منابع براي اجراي طرح­های بنيادين در جهت تضمين برآورده کردن نیازهاي انساني، و مادی طرح­های مهم تولیدی؛ ايجاد سیستم ارزیابی و بررسی كارآمدی مديريت و هماهنگی تولید آثار برجسته؛ تقویت مؤسسات تولید کننده­ی برنامه؛ ايجاد سيستم پرداخت کمک هزينه­ی مالی و پاداش­دهي به تولیدات فرهنگی و هنری به منظور تشویق به توليد آثار هنری برجسته؛ تشويق بازارهاي محلی و تأمين سرمایه­­های لازم براي تولید برنامه­های فاخر؛ آموزش هنرآفرينان براي بهبود کفیت برنامه­ها؛ تقويت مدیریت فعالیت­های فرهنگی و هنری و ارزشيابي لازم جهت ارتقاي فرايند كار؛ تعيين بالاترین جایزه­ی دولتی، یعنی جایزه­ی فرهنگ«وِنهووا» تلاش­های گسترده­ای را به عمل آورد.  
این راهبرد در تمامی سطوح، نهادهایی که عهد‌دار امور فرهنگی هستند را ملزم می‌کند تا پیشرفت و [[سیاست های فرهنگی چین|توسعه‌ی فعالیت‌های فرهنگی]] را در اولویت قرار دهند و زمینه‌های فراهم کنند تا مردم آثار بیشتر و بهتری مصرف نمایند. خلق آثار انبوه و برجسته و در شأن ملت و سازگار با نیازهای روز، از جمله راهبردهای توسعه‌ی فرهنگی و هنری [[چین]] است. به منظور پیاده‌ساختن این راهبرد، [[وزارت فرهنگ چین]] از دهه‌ی 1980 با بسیج امکانات و منابع برای اجرای طرح‌های بنیادین در جهت تضمین برآورده کردن نیازهای انسانی، و مادی طرح‌های مهم تولیدی؛ ایجاد سیستم ارزیابی و بررسی کارآمدی مدیریت و هماهنگی تولید آثار برجسته؛ تقویت مؤسسات تولید کننده‌ی برنامه؛ ایجاد سیستم پرداخت کمک هزینه‌ی [[مالی]] و پاداش‌دهی به تولیدات فرهنگی و هنری به منظور تشویق به تولید آثار هنری برجسته؛ تشویق بازارهای محلی و تأمین سرمایه‌های لازم برای تولید برنامه‌های فاخر؛ آموزش هنرآفرینان برای بهبود کفیت برنامه‌ها؛ تقویت [[مدیریت فرهنگی چین|مدیریت فعالیت‌های فرهنگی و هنری]] و ارزیابی لازم جهت ارتقای فرآیند کار؛ تعیین بالاترین جایزه‌ی دولتی، یعنی جایزه‌ی فرهنگ «وِنهووا» تلاش‌های گسترده‌ای را به عمل آورد.  


2- تأکید بر رونق و ارتقاي مدیریت بازار فرهنگی: از زمان اجرای سیاست اصلاحات و درهاي باز در سال 1978، بازار فرهنگی توسعه­ی روزافزوني يافته است. درحال حاضر، یک سیستم جامع بازار، شامل بازار نمایش، بازار سرگرمی، بازار صوتی و تصویری، بازار نشر، بازار هنری، بازار فیلم، بازار آثار باستانی، بازار آموزش هنري و بازار فرهنگ بین المللی، در حد قابل قبولی شکل گرفته است. اين سيستم در زمینه­ی مالکیت چندگانه­ی دولتی، جمعي، فردي، سرمايه گذاري خارجي يا مشاركتی كه هم­زمان با يكديگر توسعه مي يابند، موفقیت­هايي را به بار آورده است. توسعه­ی بازار فرهنگی به معنای آماده سازي و هدايت توسعه­ی بازار فرهنگی، کمال بخشیدن به ساز و كار بازار، تأمین موفقیت بازار تفریحات و برنامه­های شاد­ی آفرين براي مردم از طریق مصرف محصولات فرهنگی است. قدرت بخشیدن به مدیریت به معنای: تكميل قوانین و مقررات و تنظيم فعالیت­های بازار فرهنگ برای ورود محصولات و خدمات فرهنگی بهتر؛ مبارزه با فعالیت­های مختلف غیرمجاز در این بازار با استفاده از راه­کارهای اقتصادی، اجرايي و قانونی و حراست از حقوق و منافع مشروع از طریق اعمال قانون، حمایت از حقوق مشروع كساني که به قوانین و آئین نامه­ها پایبند بوده و تقویت مدیرانی است که در چارچوب قانون کار می­کنند؛ و استفاده از قدرت متمرکز براي پاکسازی بازار فرهنگی از طريق جمع آوری محصولات غیراخلاقی و انتشارات غیرمجاز، و برخورد با عرفان­هاي انحرافي که باعث مسموم ساختن افکار و زندگی فرهنگی مردم می­گردند.
====== 2- تأکید بر رونق و ارتقای مدیریت بازار فرهنگی ======
از زمان اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز در سال 1978، بازار فرهنگی توسعه‌ی روزافزونی یافته است. درحال حاضر، یک سیستم جامع بازار، شامل بازار نمایش، بازار سرگرمی، بازار صوتی و تصویری، بازار نشر، بازار هنری، بازار فیلم، بازار آثار باستانی، بازار آموزش هنری و بازار فرهنگ بین‌المللی، در حد قابل قبولی شکل گرفته است. این سیستم در زمینه‌ی مالکیت چندگانه‌ی دولتی، جمعی، فردی، سرمایه‌گذاری خارجی یا مشارکتی که هم‌زمان با یکدیگر توسعه می‌یابند، موفقیت‌ها را به بار آورده است. توسعه‌ی بازار فرهنگی به معنای آماده‌سازی و هدایت توسعه‌ی بازار فرهنگی، کمال بخشیدن به ساز و کار بازار، تأمین موفقیت بازار تفریحات و برنامه‌های شادی‌آفرین برای مردم از طریق مصرف محصولات فرهنگی است. قدرت بخشیدن به مدیریت به معنای: تکمیل قوانین و مقررات و تنظیم فعالیت‌های بازار فرهنگ برای ورود محصولات و خدمات فرهنگی بهتر؛ مبارزه با فعالیت‌های مختلف غیرمجاز در این بازار با استفاده از راه‌کارهای اقتصادی، اجرایی و قانونی و حراست از حقوق و منافع مشروع از طریق اعمال قانون، حمایت از حقوق مشروع کسانی که به قوانین و آیین‌نامه‌ها پایبند بوده و تقویت مدیرانی است که در چارچوب قانون کار می‌کنند؛ و استفاده از قدرت متمرکز برای پاکسازی بازار فرهنگی از طریق جمع‌آوری محصولات غیراخلاقی و انتشارات غیرمجاز، و برخورد با عرفان‌های انحرافی که باعث مسموم ساختن افکار و زندگی فرهنگی مردم می‌گردند.


3- اتخاذ مسیر صحیح، اجرای سیاست­هاي کلی، در دست داشتن ابتكار، انتخاب فعاليت­هاي ضروری و مهم براي گسترش نفوذ و دوستی و هدایت فعالانه­ی مبادلات فرهنگی: دولت چین همیشه به مبادلات فرهنگی با کشورهای خارجی توجه داشته و اهمیت و نقش آن را کاملا درک می­کند. «چوئن لای» نخست وزیر اسبق، مبادلات فرهنگي با ساير كشورها را به­عنوان یکی از دو رکن اساسی روابط خارجی چین دانسته وگفته است:    «تبادل فرهنگی با کشورهای مختلف، درست مانند هم­کاری­های اقتصادی، شرط مهمی برای ترویج و تثبیت صلح، دوستی و همکاری میان کشورهاست.» دِنگ شیائو­پینگ نیز گفته است:«ما باید جسورانه دستاوردهاي فرهنگی جوامع انسانی را جذب کرده و از آن­ها فرا بگیریم. فرمول­هاي عملي پیشرفته و روش­های مدیریتی کشورهای امروزي(از جمله کشورهای پیشرفته­ی کاپیتالیستی) كه نمايانگر قانون تولید در جامعه­ی مدرن است، نيز بايد آموخته شوند.» در سال1996، «اصل «اتخاذ مسیر صحیح، پيروي از سیاست کلی در دوستی، در کنفرانس ملی مبادلات فرهنگی به تصویب رسید. براساس این اصل، در مبادلات فرهنگی، چین هرگز نظام اجتماعي و ايدئولوژي خود را به دیگران تحمیل نخواهد کرد. در عین­حال، هرگز اجازه نمی­دهد که كشورهاي ديگر نظام­هاي اجتماعي و ايدئولوژي خود را بر چین تحمیل کنند. عملكرد تبادل فرهنگی، بخش مهمي از اصلاحات چین و سیاست درهاي باز این کشور است که با عمق یافتن اصلاحات، مبادلات خارجی نیز به اشكال مختلف در حال گسترش است.
====== 3- اتخاذ مسیر صحیح، اجرای سیاست‌های کلی، در دست داشتن ابتکار، انتخاب فعالیت‌های ضروری و مهم برای گسترش نفوذ و دوستی و هدایت فعالانه‌ی مبادلات فرهنگی ======


4- توسعه­ی فعالیت­های فرهنگی مردمي بر اساس اصل«فعال، سالم، غنی و متنوع سازی» و خدمت به مردم: رفع نیازهای روز افزون مادی و فرهنگی توده­ی مردم و بهبود کفیت فرهنگي کل جامعه، هدف بنیادین توسعه­ی نهضت فرهنگی نوین سوسیالیستی است. دولت حق تمام شهروندان برای مشارکت برابر در فعالیت­های فرهنگی را تضمین و از شرکت مردم در فعالیت­های فرهنگی و هنری پشتیبانی می­کند. کار فرهنگی مردمي، توسعه­ی فعالیت­های فرهنگی مردم، با هدف ايجاد زیربنايی محکم براي توسعه­ی نهضت فرهنگ سوسیالیستي، حمایت از روش­های زندگی سالم و متمدن، تشويق فرهنگ­های محلي، شهری و روستایی، تأسيس انجمن­های فرهنگی، تشیکلات فرهنگی و بهبود کفیت حيات فرهنگي مردم است. هدف از ساختار اصلی شبکه­ی فرهنگی مردمي این است­که نمايشگاه­هاي هنری در سطح شهر و مراكز فرهنگی در سطح استان و پايگاه­هاي فرهنگي در سطح شهرك­ها ساخته شده و در بلندمدت یک شبکه­ی فرهنگی که بتواند به­طور هم­زمان مناطق شهری و روستایی را تحت پوشش قرار دهد تشکيل و فعالیت­های متنوع فرهنگی برای زنده نگهداشتن حيات فرهنگی مردم و بالا رفتن استاندارد زندگی آن­ها صورت گيرد.
دولت [[چین]] همیشه به مبادلات فرهنگی با کشورهای خارجی توجه داشته و اهمیت و نقش آن را کاملا درک می‌کند. «[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئن لای]]» نخست‌وزیر اسبق، مبادلات فرهنگی با سایر کشورها را به‌عنوان یکی از دو رکن اساسی روابط خارجی چین دانسته و گفته است:<blockquote>«تبادل فرهنگی با کشورهای مختلف، درست مانند همکاری‌های اقتصادی، شرط مهمی برای ترویج و تثبیت صلح، دوستی و همکاری میان کشورهاست.»</blockquote>[[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائو‌پینگ]] نیز گفته است: <blockquote>«ما باید جسورانه دستاوردهای فرهنگی جوامع انسانی را جذب کرده و از آن‌ها فرا بگیریم. فرمول‌های عملی پیشرفته و روش‌های مدیریتی کشورهای امروزی (از جمله کشورهای پیشرفته‌ی کاپیتالیستی) که نمایانگر قانون تولید در جامعه‌ی مدرن است، نیز باید آموخته شوند.»</blockquote>در سال 1996، «اصل «اتخاذ مسیر صحیح، پیروی از سیاست کلی در دوستی، در کنفرانس ملی مبادلات فرهنگی به تصویب رسید. براساس این اصل، در مبادلات فرهنگی، [[چین]] هرگز نظام اجتماعی و ایدئولوژی خود را به دیگران تحمیل نخواهد کرد. در عین‌حال، هرگز اجازه نمی‌دهد که کشورهای دیگر نظام‌های اجتماعی و ایدئولوژی خود را بر [[چین]] تحمیل کنند. عملکرد تبادل فرهنگی، بخش مهمی از اصلاحات [[چین]] و سیاست درهای باز این کشور است که با عمق یافتن اصلاحات، مبادلات خارجی نیز به اشکال مختلف در حال گسترش است.


ترکیب فرهنگ سنتی محلی با فستیوا ل­های جدید، و فرهنگ با اقتصاد و تجارت، اشتیاق مردم را برای مشارکت در فعالیت­های فرهنگی برانگیزاند. فرهنگ استفاده از اوقات فراغت از نظر محتوا و شکل، متنوع و غنی­تر شود. افزون بر فعالیت­های فرهنگی سنتی از جمله نواختن سازهای موسیقی، آوازخواني در اپرای پکن، خوشنویسی و نقاشی، فعالیت­های دیگری مانند خوانندگي وسالن­های حرکات موزون، اجرای کنسرت و موسیقی، و سالن­های بازی­های تلویزیونی و سایر سرگرمی­ها و تفریحات نیز فعال و از سوی نهادهای دولتی و غیر دولتی مورد حمایت و تشویق قرار گیرند. ایجاد منطقه­ی فرهنگي پيشرفته؛ دالان­های فرهنگی مرزی؛ اجرای طرح قاصدک(پارک­های فرهنگی)؛ سفر به ییلاقات و مناطق خوش آب و هوا؛ اجرای طرح دانش(گسترش کتابخانه های عمومی)؛ و برگزاری سال بین­المللی هنر از جمله فعالیت­هایی هستند که در این راستا راه اندازی و آغاز به کار نمایند.
====== 4- توسعه‌ی فعالیت‌های فرهنگی مردمی بر اساس اصل «فعال، سالم، غنی و متنوع‌سازی» و خدمت به مردم ======
رفع نیازهای روزافزون مادی و فرهنگی توده‌ی مردم و بهبود کفیت فرهنگی کل جامعه، هدف بنیادین [[سیاست های فرهنگی چین|توسعه‌ی نهضت فرهنگی]] نوین سوسیالیستی است. دولت حق تمام شهروندان برای مشارکت برابر در فعالیت‌های فرهنگی را تضمین و از شرکت مردم در فعالیت‌های فرهنگی و هنری پشتیبانی می‌کند. کار فرهنگی مردمی، توسعه‌ی فعالیت‌های فرهنگی مردم، با هدف ایجاد زیربنایی محکم برای توسعه‌ی نهضت فرهنگ سوسیالیستی، حمایت از روش‌های زندگی سالم و متمدن، تشویق فرهنگ‌های محلی، شهری و روستایی، تأسیس انجمن‌های فرهنگی، تشیکلات فرهنگی و بهبود کفیت حیات فرهنگی مردم است. هدف از ساختار اصلی شبکه‌ی فرهنگی مردمی این است‌که نمایشگاه‌های هنری در سطح شهر و مراکز فرهنگی در سطح استان و پایگاه‌های فرهنگی در سطح شهرک‌ها ساخته شده و در بلندمدت یک شبکه‌ی فرهنگی که بتواند به‌طور هم‌زمان مناطق شهری و روستایی را تحت پوشش قرار دهد تشکیل و فعالیت‌های متنوع فرهنگی برای زنده نگهداشتن حیات فرهنگی مردم و بالا رفتن استاندارد زندگی آن‌ها صورت گیرد.


5- اتخاذ سیاست­های ویژه برای حمایت و توسعه­ی فرهنگ اقليت­های قومی: هم­چنان که ذکر آن رفت، چین کشوری است با 56 گروه قومی مختلف که براساس اعلام رسمی دولت این کشور، همه­ی آن­ها در سیاست، اقتصاد و فرهنگ با هم برابر هستند و دولت برای سرعت بخشیدن به توسعه­ی اقتصادی و فرهنگی این اقلیت­ها، بر اساس ویژگی­ها و نیازهای هر قوم، به آن­ها کمک می­کند. به ظاهر تمام گروه­های قومی، در به كارگيري و توسعه­ی زبان نوشتاری و گفتاري و حفظ يا اصلاح سنت­های خود آزادند. دولت در مناطقي كه اقليت­ها متمركز هستند، مناطق خودمختار منطقه­اي ايجاد كرده است. در این مناطق نهادهاي مستقلي ايجاد شده­اند كه مستقل از دولت مرکزی عمل می­كنند. بر اساس قانون اساسی و ساير قوانین، مناطق آزاد در پذیرفتن سیاست­های ویژه و راه­کارهای منعطف، با در نظر گرفتن ويژگي­هاي محلي خود، آزادند تا توسعه­ی اقتصادی و فرهنگی خود را دنبال كنند.  نهادهاي مستقل براي انجام وظایف خود، یک یا چند زبان متداول در منطقه را به کار مي­گیرند. در صورت بهر­ه­گيري از چندين زبان، بايد زبان یکی از اقوام که دارای حاکمیت است، به عنوان زبان اصلی در نظر گرفته شود. مناطق آزاد حق توسعه­ی ادبیات، هنر، مطبوعات، انتشارات، رادیو، فیلم و تلویزیون با ویژگی­های ملی خود را دارا بوده و می­توانند در سطح ملی به گردآوری، تلفیق، ترجمه و انتشار کتاب پرداخته و از میراث ملی تاریخی و فرهنگی خود که شامل مناظر طبیعی، اماكن تاریخی و آثار باستانی با ارزش می­شود، حمایت کنند. دولت براي حفظ سنت­هاي فاخر اقليت­ها، سیاست­های ویژه­اي را برای حمایت و توسعه­ی فرهنگ و هنر آن­ها اتخاذ كرده است. از جمله­ی اين سياست­ها مي­توان به تحقیق روی آثار باستانی در مناطق مرزی و اقليت­هاي قومی، حمایت از توسعه­ی اپراهای اقلیت­های قومي، برانگیختن رقابت بين آن­ها براي توسعه و بهره­برداري کامل از منابع فرهنگی غنی، و تقویت ساختار و فن­آوری و ابزارهاي مورد نياز فرهنگی براي رشد يكسان همه­ی فرهنگ­های اقوام اشاره کرد. ساخت امکانات فرهنگی، تربيت نیروهاي هنري و فرهنگی، مبادلات فرهنگی خارجی و حفظ آثار باستانی با اولویت به اجرا گذاشته می­شود. در مبادلات فرهنگی و هنری خارجی، 30 تا 4 درصد از گروه­های نمایشی هنری اعزامی به خارج از کشور را گروه­های هنری اقلیت­ها تشکیل می­دهند. براي تقويت گروه­های هنری و تربيت نیروهای فرهنگی و هنری، دانشگاه­ها و مدارس تحت نظر دولت مرکزی، استان­ها و مناطق خودمختار، موظفند واحدهای ویژه­ی درسی و آموزشی برای اقلیت­ها داير کنند.
ترکیب فرهنگ سنتی محلی با فستیوال‌های جدید، و فرهنگ با اقتصاد و تجارت، اشتیاق مردم را برای مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی برانگیزاند. فرهنگ استفاده از اوقات فراغت از نظر محتوا و شکل، متنوع و غنی‌تر شود. افزون بر فعالیت‌های فرهنگی سنتی از جمله نواختن سازهای موسیقی، آوازخوانی در اپرای پکن، خوشنویسی و نقاشی، فعالیت‌های دیگری مانند خوانندگی و سالن‌های حرکات موزون، اجرای کنسرت و موسیقی، و سالن‌های بازی‌های تلویزیونی و سایر سرگرمی‌ها و تفریحات نیز فعال و از سوی نهادهای دولتی و غیر دولتی مورد حمایت و تشویق قرار گیرند. ایجاد منطقه‌ی فرهنگی پیشرفته؛ دالان‌های فرهنگی مرزی؛ اجرای طرح قاصدک (پارک‌های فرهنگی)؛ سفر به ییلاقات و مناطق خوش‌آب و هوا؛ اجرای طرح دانش (گسترش کتابخانه‌های عمومی)؛ و برگزاری سال بین‌المللی هنر از جمله فعالیت‌هایی هستند که در این راستا راه‌اندازی و آغاز به کار نمایند.


6- تأکید بر اصلاح و مرمت، تمرکز در پشتیبانی و حفاظت مؤثر، بهره­گيري منطقی و تقویت مدیریت میراث تاریخی فرهنگی در عصر نوین: کشور چین با تاریخی به قدمت 5 هزار سال، یکی از معدود کشورهای دنیاست که قدیمی­ترین آثار باستانی را دارد. نیاکان ملت چین آثار فرهنگی غنی، درخشان و ملموسي هم­چون بناهای باستانی، مقبره­ها­ی امپراتوران، ساختمان­ها، کتاب­ها واسناد و نوشته­های تاریخی، اسباب و ابزار، باغات، ادبیات، نقاشی­ها، منبت کاری­ها و... بسیاری از خود برجاي گذاشته­اند. افزون بر اين­ها، ميراث معنوي شامل آداب و رسوم، جشن­های مناسبتی، مهارت­های سنتی، ترانه­ها و آوازهای محلی، ضرب المثل­ها، ادبیات شفاهی، نغمه­هاي کودکانه، اپراهای محلی، آکروبات و بندبازی نيز از میراث فرهنگی برجای مانده از آن­ها است. این آثارگوناگون و متنوع نشانگر فرزانگی اقوام 56 گانه­ی چین، و نتیجه­ی تعامل و جذب از دیگر فرهنگ­ها و تمدن­های دنیا است. این آثار نه تنها برای چین، بلکه براي كل بشریت ميراثي با ارزش به شمار می­روند. با توجه به قدمت هزاران ساله­ی بسیاری از اين آثار، و احتمال تخریب و نابودی آن­ها در اثر عوامل طبیعی و انسانی، چنان­چه براي حراست و حفاظت از آن­ها اقدامی نشود، احتمالا نابود خواهند شد. برای ایجاد هماهنگی بین حفاظت و بهره­برداري منطقی از این آثار، دولت وظیفه­ی«حفاظت مؤثر، بهره­برداري منطقی و تقویت مدیریت» را که لازمه­ی حفاظت از آثار و بهره­برداری اقتصادی، حفاظت از آثار و منافع مردم، و نيز سیستم مدیریتی و نظام اقتصادی بازار سوسیالیستي است، بر عهده دارد.
====== 5- اتخاذ سیاست‌های ویژه برای حمایت و توسعه‌ی فرهنگ [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت‌های قومی]] ======
همچنان که ذکر آن رفت، [[چین]] کشوری است با [[اقلیت های قومی در چین|56 گروه قومی مختلف]] که براساس اعلام رسمی دولت این کشور، همه‌ی آن‌ها در سیاست، اقتصاد و فرهنگ با هم برابر هستند و دولت برای سرعت بخشیدن به توسعه‌ی اقتصادی و فرهنگی این اقلیت‌ها، بر اساس ویژگی‌ها و نیازهای هر قوم، به آن‌ها کمک می‌کند. به ظاهر تمام گروه‌های قومی، در به کارگیری و توسعه‌ی [[خط چینی|زبان نوشتاری]] و [[زبان چینی|گفتاری]] و حفظ یا اصلاح سنت‌های خود آزادند. دولت در مناطقی که اقلیت‌ها متمرکز هستند، مناطق خودمختار منطقه‌ای ایجاد کرده است. در این مناطق نهادهای مستقلی ایجاد شده‌اند که مستقل از دولت مرکزی عمل می‌کنند. بر اساس [[قانون اساسی چین|قانون اساسی]] و سایر قوانین، مناطق آزاد در پذیرفتن سیاست‌های ویژه و راه‌کارهای منعطف، با در نظر گرفتن ویژگی‌های محلی خود، آزادند تا توسعه‌ی اقتصادی و فرهنگی خود را دنبال کنند. نهادهای مستقل برای انجام وظایف خود، یک یا چند زبان متداول در منطقه را به کار می‌گیرند. در صورت بهره‌گیری از چندین زبان، باید زبان یکی از اقوام که دارای حاکمیت است، به عنوان زبان اصلی در نظر گرفته شود. مناطق آزاد حق توسعه‌ی [[ادبیات چینی|ادبیات]]، [[هنر در چین|هنر]]، مطبوعات، انتشارات، [[رادیو در چین|رادیو]]، فیلم و [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] با ویژگی‌های ملی خود را دارا بوده و می‌توانند در سطح ملی به گردآوری، تلفیق، ترجمه و انتشار کتاب پرداخته و از میراث ملی تاریخی و فرهنگی خود که شامل مناظر طبیعی، اماکن تاریخی و آثار باستانی با ارزش می‌شود، حمایت کنند. دولت برای حفظ سنت‌های فاخر اقلیت‌ها، سیاست‌های ویژه‌ای را برای حمایت و توسعه‌ی فرهنگ و هنر آن‌ها اتخاذ کرده است. از جمله‌ی این سیاست‌ها می‌توان به تحقیق روی آثار باستانی در مناطق مرزی و اقلیت‌های قومی، حمایت از توسعه‌ی اپراهای [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت‌های قومی]]، برانگیختن رقابت بین آن‌ها برای توسعه و بهره‌برداری کامل از منابع فرهنگی غنی، و تقویت ساختار و فن‌آوری و ابزارهای مورد نیاز فرهنگی برای رشد یکسان همه‌ی فرهنگ‌های اقوام اشاره کرد. ساخت امکانات فرهنگی، تربیت نیروهای هنری و فرهنگی، [[سیاست های فرهنگی بین المللی چین|مبادلات فرهنگی خارجی]] و حفظ آثار باستانی با اولویت به اجرا گذاشته می‌شود. در مبادلات فرهنگی و هنری خارجی، 30 تا 4 درصد از گروه‌های نمایشی هنری اعزامی به خارج از کشور را گروه‌های هنری اقلیت‌ها تشکیل می‌دهند. برای تقویت گروه‌های هنری و تربیت نیروهای فرهنگی و هنری، دانشگاه‌ها و مدارس تحت نظر دولت مرکزی، استان‌ها و مناطق خودمختار، موظفند واحدهای ویژه‌ی درسی و آموزشی برای اقلیت‌ها دایر کنند.


دولت چین برای حفظ و نگهداری از آثار باستاني، سیستم حفاظتی طبقه­بندی شده­اي را به مورد اجرا گذاشته و آثار باستانی و تاریخی منقول را براساس ارزش آن­ها به سه دسته­ی محلی(درجه­ی3) ملی(درجه­ی2) و بین المللی(درجه­ی1) تقسیم کرده و از آن­ها به شكل علمی نگهداری می­شود. از آثار باستانی غیرمنقول نیز از طریق اعطای حق مالكيت به مؤسسات حفاظت از آثار، حراست می­شوند. در این نظام، مسؤولیت حفاظت از آثار به حكومت­هاي مرکزی و محلي واگذار شده است.
==== 6- تأکید بر اصلاح و مرمت، تمرکز در پشتیبانی و حفاظت مؤثر، بهره‌گیری منطقی و تقویت مدیریت میراث تاریخی فرهنگی در عصر نوین ====
کشور [[چین]] با تاریخی به قدمت 5 هزار سال، یکی از معدود کشورهای دنیاست که قدیمی‌ترین آثار باستانی را دارد. نیاکان ملت [[چین]] آثار فرهنگی غنی، درخشان و ملموسی هم‌چون بناهای باستانی، [[معماری آرامگاه های سلطنتی در چین|مقبره‌های امپراتوران]]، ساختمان‌ها، کتاب‌ها و اسناد و نوشته‌های تاریخی، اسباب و ابزار، [[معماری باغ ها در چین|باغات]]، [[ادبیات چینی|ادبیات]]، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی‌ها]]، منبت‌کاری‌ها و... بسیاری از خود برجای گذاشته‌اند. افزون براین‌ها، میراث معنوی شامل آداب و رسوم، جشن‌های مناسبتی، مهارت‌های سنتی، ترانه‌ها و آوازهای محلی، ضرب المثل‌ها، [[ادبیات چینی|ادبیات شفاهی]]، نغمه‌های کودکانه، [[هنر اپرای جن گیری در چین|اپراهای محلی]]، [[هنر تئاتر مدرن چین|آکروبات و بندبازی]] نیز از میراث فرهنگی برجای مانده از آن‌ها است. این آثارگوناگون و متنوع نشانگر فرزانگی اقوام 56 گانه‌ی چین، و نتیجه‌ی تعامل و جذب از دیگر فرهنگ‌ها و تمدن‌های دنیا است. این آثار نه تنها برای چین، بلکه برای کل بشریت میراثی با ارزش به شمار می‌روند. با توجه به قدمت هزاران ساله‌ی بسیاری از این آثار، و احتمال تخریب و نابودی آن‌ها در اثر عوامل طبیعی و انسانی، چنان‌چه برای حراست و حفاظت از آن‌ها اقدامی نشود، احتمالاً نابود خواهند شد. برای ایجاد هماهنگی بین حفاظت و بهره‌برداری منطقی از این آثار، دولت وظیفه‌ی «حفاظت مؤثر، بهره‌برداری منطقی و تقویت مدیریت» را که لازمه‌ی حفاظت از آثار و بهره‌برداری اقتصادی، حفاظت از آثار و منافع مردم، و نیز سیستم مدیریتی و نظام اقتصادی بازار سوسیالیستی است، بر عهده دارد.


7- تقویت و توسعه­ی مدیریت و مسئولیت­ رسانه­های خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی: از آغاز اجراي سیاست­ اصلاحات و درهای باز، مسئولیت رسانه­های خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی چین، گسترش سريعي یافته­اند. درحال­حاضر، در اين كشور بیش از دو هزار روزنامه، نزدیک به ده هزار فصلنامه و مجله و نزدیک به600 چاپخانه فعالیت دارد كه سالانه بیش از سیصدهزار عنوان کتاب در زمینه­های مختلف منتشر می­کنند. هم­چنین، بیش از 350 مؤسسه­ی بزرگ تولید و تکثیر اقلام صوتی و تصویری وجود دارد که سالانه صدها ميلیون محصول تولید و منتشر مي­كنند. افزون براین­ها، بیش از 1200 ایستگاه رادیویی و نزدیک به هزار ایستگاه تلویزیونیفعال هستند که میزان پوشش تلویزیونی در کشور به /3/96درصدرسیده است. امروزه روزنامه، مجله، رادیو و تلویزیون و اینترنت، بخش قابل توجهی از زندگی روزانه­ی مردم چين را تحت تأثیر قرار داده است. استفاده­ی وسیع از علوم و تکنولوژی­هاي مدرن، و وسایل اطلاع رسانی چندرسانه­اي و ارتباطات ماهواره­ای، موجب بهبود امور خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی شده و قدرت رقابت­پذیری چین در این زمینه­ها را به میزان زیادی افزایش داده است. برنامه­های رادیویی و تلویزیون ماهواره­ای چین امروزه به زبان­های مختلف در سرتاسر جهان شامل آسیا، اروپای شرقی، آفریقای شمالی و آمر یکای شمالی پخش و موجب بهبود مبادلات فرهنگی و رسانه­ای چین با ساير کشورها شده است.
دولت [[چین]] برای حفظ و نگهداری از آثار باستانی، سیستم حفاظتی طبقه‌بندی شده‌ای را به مورد اجرا گذاشته و آثار باستانی و تاریخی منقول را براساس ارزش آن‌ها به سه دسته‌ی محلی (درجه‌ی3) ملی (درجه‌ی2) و بین المللی (درجه‌ی1) تقسیم کرده و از آن‌ها به شکل علمی نگهداری می‌شود. از آثار باستانی غیرمنقول نیز از طریق اعطای حق مالکیت به مؤسسات حفاظت از آثار، حراست می‌شوند. در این نظام، مسئولیت حفاظت از آثار به حکومت‌های مرکزی و محلی واگذار شده است.


براساس قوانین دولت چین، آزادی مطبوعات سوسیالیستی شامل آزادی بیان و نشر، بخشی از حقوق دموكراتيك در نظام سوسیالیستي است که حق حاكميت مردم بر كشور را تضمين مي­كند.از این منظر آزادی مطبوعات سوسیالیستی دو بعد دارد: نخست آنکه مردم از رویدادهای واقعی داخلی و خارجی و اطلاعات مختلف آگاهی پیدا می­کنند، در امور دولتی و مدیریت امور اجتماعی مشارکت می­کنند و نهادهای دولتی و دولتمردان را از طریق رسانه­ها تحت نظارت دارند. دوم آنکه نظرات خود را اظهار کرده و به بحث آزاد می­پردازند و طي اين بحث­ها، نظرات خود را تکمیل و در آن بازنگري کرده و توسط رسانه­ها آموزش مي­بينند . ( idb)
====== 7- تقویت و توسعه‌ی مدیریت و مسئولیت‌ رسانه‌های خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی ======
از آغاز اجرای سیاست‌ اصلاحات و درهای باز، مسئولیت [[رسانه های چین|رسانه‌های خبری، تبلیغاتی]] و انتشاراتی [[چین]]، گسترش سریعی یافته‌اند. درحال‌حاضر، در این کشور بیش از دو هزار روزنامه، نزدیک به ده هزار فصلنامه و مجله و نزدیک به600 چاپخانه فعالیت دارد که سالانه بیش از سیصدهزار عنوان کتاب در زمینه‌های مختلف منتشر می‌کنند. هم‌[[چین]]، بیش از 350 مؤسسه‌ی بزرگ تولید و تکثیر اقلام صوتی و تصویری وجود دارد که سالانه صدها میلیون محصول تولید و منتشر می‌کنند. افزون براین‌ها، بیش از 1200 ایستگاه رادیویی و نزدیک به هزار ایستگاه تلویزیونی فعال هستند که میزان [[تلویزیون در چین|پوشش تلویزیونی در کشور]] به /3/96درصدرسیده است. امروزه [[مطبوعات در چین|روزنامه، مجله]]، [[رادیو در چین|رادیو]] و [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] و [[اینترنت در چین|اینترنت]]، بخش قابل توجهی از زندگی روزانه‌ی مردم چین را تحت تأثیر قرار داده است. استفاده‌ی وسیع از علوم و تکنولوژی‌های مدرن، و وسایل اطلاع رسانی چندرسانه‌ای و [[شبکه های ماهواره ای در چین|ارتباطات ماهواره‌ای]]، موجب بهبود امور خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی شده و قدرت رقابت‌پذیری [[چین]] در این زمینه‌ها را به میزان زیادی افزایش داده است. [[رادیو در چین|برنامه‌های رادیویی]] و [[شبکه های ماهواره ای در چین|تلویزیون ماهواره‌ای چین]] امروزه به زبان‌های مختلف در سرتاسر جهان شامل آسیا، اروپای شرقی، آفریقای شمالی و آمریکای شمالی پخش و موجب [[سیاست های فرهنگی بین المللی چین|بهبود مبادلات فرهنگی و رسانه‌ای چین با سایر کشورها]] شده است.
 
براساس قوانین [[نوع حكومت چین|دولت چین]]، آزادی مطبوعات سوسیالیستی شامل آزادی بیان و نشر، بخشی از حقوق دموکراتیک در نظام سوسیالیستی است که حق حاکمیت مردم بر کشور را تضمین می‌کند.از این منظر آزادی مطبوعات سوسیالیستی دو بعد دارد: نخست آنکه مردم از رویدادهای واقعی داخلی و خارجی و اطلاعات مختلف آگاهی پیدا می‌کنند، در امور دولتی و مدیریت امور اجتماعی مشارکت می‌کنند و نهادهای دولتی و دولتمردان را از طریق رسانه‌ها تحت نظارت دارند. دوم آنکه نظرات خود را اظهار کرده و به بحث آزاد می‌پردازند و طی این بحث‌ها، نظرات خود را تکمیل و در آن بازنگری کرده و توسط رسانه‌ها آموزش می‌بینند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]،جلد2،ص.498-506.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[سیاست های فرهنگی چین]]؛ [[سیاست ها، راهبردها و رویکردهای فرهنگی چین]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:سیاست ها، قوانین، مقررات و برنامه های کلان در زمینه اقدصاد فرهنگ و بازار صنایع فرهنگی]]
[[رده:سیاست ها ، قوانین، مقررات و برنامه های کلان در زمینه مفاخر و میراث فرهنگی]]
[[رده:سیاست ها، قوانین، رویکردها و برنامه ها و طرح های کلان و راهبردی در زمینه اقوام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۳

سیاست­‌های راهبردی توسعه‌­ی جامع فرهنگی چین به شرح زیر است:

1- پیشبرد فرهنگ و هنر سوسیالیستی از طریق بالابردن رشد و آگاهی نخبگان، و پیاده‌سازی راهبرد تولید انبوه آثار برجسته

این راهبرد در تمامی سطوح، نهادهایی که عهد‌دار امور فرهنگی هستند را ملزم می‌کند تا پیشرفت و توسعه‌ی فعالیت‌های فرهنگی را در اولویت قرار دهند و زمینه‌های فراهم کنند تا مردم آثار بیشتر و بهتری مصرف نمایند. خلق آثار انبوه و برجسته و در شأن ملت و سازگار با نیازهای روز، از جمله راهبردهای توسعه‌ی فرهنگی و هنری چین است. به منظور پیاده‌ساختن این راهبرد، وزارت فرهنگ چین از دهه‌ی 1980 با بسیج امکانات و منابع برای اجرای طرح‌های بنیادین در جهت تضمین برآورده کردن نیازهای انسانی، و مادی طرح‌های مهم تولیدی؛ ایجاد سیستم ارزیابی و بررسی کارآمدی مدیریت و هماهنگی تولید آثار برجسته؛ تقویت مؤسسات تولید کننده‌ی برنامه؛ ایجاد سیستم پرداخت کمک هزینه‌ی مالی و پاداش‌دهی به تولیدات فرهنگی و هنری به منظور تشویق به تولید آثار هنری برجسته؛ تشویق بازارهای محلی و تأمین سرمایه‌های لازم برای تولید برنامه‌های فاخر؛ آموزش هنرآفرینان برای بهبود کفیت برنامه‌ها؛ تقویت مدیریت فعالیت‌های فرهنگی و هنری و ارزیابی لازم جهت ارتقای فرآیند کار؛ تعیین بالاترین جایزه‌ی دولتی، یعنی جایزه‌ی فرهنگ «وِنهووا» تلاش‌های گسترده‌ای را به عمل آورد.

2- تأکید بر رونق و ارتقای مدیریت بازار فرهنگی

از زمان اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز در سال 1978، بازار فرهنگی توسعه‌ی روزافزونی یافته است. درحال حاضر، یک سیستم جامع بازار، شامل بازار نمایش، بازار سرگرمی، بازار صوتی و تصویری، بازار نشر، بازار هنری، بازار فیلم، بازار آثار باستانی، بازار آموزش هنری و بازار فرهنگ بین‌المللی، در حد قابل قبولی شکل گرفته است. این سیستم در زمینه‌ی مالکیت چندگانه‌ی دولتی، جمعی، فردی، سرمایه‌گذاری خارجی یا مشارکتی که هم‌زمان با یکدیگر توسعه می‌یابند، موفقیت‌ها را به بار آورده است. توسعه‌ی بازار فرهنگی به معنای آماده‌سازی و هدایت توسعه‌ی بازار فرهنگی، کمال بخشیدن به ساز و کار بازار، تأمین موفقیت بازار تفریحات و برنامه‌های شادی‌آفرین برای مردم از طریق مصرف محصولات فرهنگی است. قدرت بخشیدن به مدیریت به معنای: تکمیل قوانین و مقررات و تنظیم فعالیت‌های بازار فرهنگ برای ورود محصولات و خدمات فرهنگی بهتر؛ مبارزه با فعالیت‌های مختلف غیرمجاز در این بازار با استفاده از راه‌کارهای اقتصادی، اجرایی و قانونی و حراست از حقوق و منافع مشروع از طریق اعمال قانون، حمایت از حقوق مشروع کسانی که به قوانین و آیین‌نامه‌ها پایبند بوده و تقویت مدیرانی است که در چارچوب قانون کار می‌کنند؛ و استفاده از قدرت متمرکز برای پاکسازی بازار فرهنگی از طریق جمع‌آوری محصولات غیراخلاقی و انتشارات غیرمجاز، و برخورد با عرفان‌های انحرافی که باعث مسموم ساختن افکار و زندگی فرهنگی مردم می‌گردند.

3- اتخاذ مسیر صحیح، اجرای سیاست‌های کلی، در دست داشتن ابتکار، انتخاب فعالیت‌های ضروری و مهم برای گسترش نفوذ و دوستی و هدایت فعالانه‌ی مبادلات فرهنگی

دولت چین همیشه به مبادلات فرهنگی با کشورهای خارجی توجه داشته و اهمیت و نقش آن را کاملا درک می‌کند. «چوئن لای» نخست‌وزیر اسبق، مبادلات فرهنگی با سایر کشورها را به‌عنوان یکی از دو رکن اساسی روابط خارجی چین دانسته و گفته است:

«تبادل فرهنگی با کشورهای مختلف، درست مانند همکاری‌های اقتصادی، شرط مهمی برای ترویج و تثبیت صلح، دوستی و همکاری میان کشورهاست.»

دِنگ شیائو‌پینگ نیز گفته است:

«ما باید جسورانه دستاوردهای فرهنگی جوامع انسانی را جذب کرده و از آن‌ها فرا بگیریم. فرمول‌های عملی پیشرفته و روش‌های مدیریتی کشورهای امروزی (از جمله کشورهای پیشرفته‌ی کاپیتالیستی) که نمایانگر قانون تولید در جامعه‌ی مدرن است، نیز باید آموخته شوند.»

در سال 1996، «اصل «اتخاذ مسیر صحیح، پیروی از سیاست کلی در دوستی، در کنفرانس ملی مبادلات فرهنگی به تصویب رسید. براساس این اصل، در مبادلات فرهنگی، چین هرگز نظام اجتماعی و ایدئولوژی خود را به دیگران تحمیل نخواهد کرد. در عین‌حال، هرگز اجازه نمی‌دهد که کشورهای دیگر نظام‌های اجتماعی و ایدئولوژی خود را بر چین تحمیل کنند. عملکرد تبادل فرهنگی، بخش مهمی از اصلاحات چین و سیاست درهای باز این کشور است که با عمق یافتن اصلاحات، مبادلات خارجی نیز به اشکال مختلف در حال گسترش است.

4- توسعه‌ی فعالیت‌های فرهنگی مردمی بر اساس اصل «فعال، سالم، غنی و متنوع‌سازی» و خدمت به مردم

رفع نیازهای روزافزون مادی و فرهنگی توده‌ی مردم و بهبود کفیت فرهنگی کل جامعه، هدف بنیادین توسعه‌ی نهضت فرهنگی نوین سوسیالیستی است. دولت حق تمام شهروندان برای مشارکت برابر در فعالیت‌های فرهنگی را تضمین و از شرکت مردم در فعالیت‌های فرهنگی و هنری پشتیبانی می‌کند. کار فرهنگی مردمی، توسعه‌ی فعالیت‌های فرهنگی مردم، با هدف ایجاد زیربنایی محکم برای توسعه‌ی نهضت فرهنگ سوسیالیستی، حمایت از روش‌های زندگی سالم و متمدن، تشویق فرهنگ‌های محلی، شهری و روستایی، تأسیس انجمن‌های فرهنگی، تشیکلات فرهنگی و بهبود کفیت حیات فرهنگی مردم است. هدف از ساختار اصلی شبکه‌ی فرهنگی مردمی این است‌که نمایشگاه‌های هنری در سطح شهر و مراکز فرهنگی در سطح استان و پایگاه‌های فرهنگی در سطح شهرک‌ها ساخته شده و در بلندمدت یک شبکه‌ی فرهنگی که بتواند به‌طور هم‌زمان مناطق شهری و روستایی را تحت پوشش قرار دهد تشکیل و فعالیت‌های متنوع فرهنگی برای زنده نگهداشتن حیات فرهنگی مردم و بالا رفتن استاندارد زندگی آن‌ها صورت گیرد.

ترکیب فرهنگ سنتی محلی با فستیوال‌های جدید، و فرهنگ با اقتصاد و تجارت، اشتیاق مردم را برای مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی برانگیزاند. فرهنگ استفاده از اوقات فراغت از نظر محتوا و شکل، متنوع و غنی‌تر شود. افزون بر فعالیت‌های فرهنگی سنتی از جمله نواختن سازهای موسیقی، آوازخوانی در اپرای پکن، خوشنویسی و نقاشی، فعالیت‌های دیگری مانند خوانندگی و سالن‌های حرکات موزون، اجرای کنسرت و موسیقی، و سالن‌های بازی‌های تلویزیونی و سایر سرگرمی‌ها و تفریحات نیز فعال و از سوی نهادهای دولتی و غیر دولتی مورد حمایت و تشویق قرار گیرند. ایجاد منطقه‌ی فرهنگی پیشرفته؛ دالان‌های فرهنگی مرزی؛ اجرای طرح قاصدک (پارک‌های فرهنگی)؛ سفر به ییلاقات و مناطق خوش‌آب و هوا؛ اجرای طرح دانش (گسترش کتابخانه‌های عمومی)؛ و برگزاری سال بین‌المللی هنر از جمله فعالیت‌هایی هستند که در این راستا راه‌اندازی و آغاز به کار نمایند.

5- اتخاذ سیاست‌های ویژه برای حمایت و توسعه‌ی فرهنگ اقلیت‌های قومی

همچنان که ذکر آن رفت، چین کشوری است با 56 گروه قومی مختلف که براساس اعلام رسمی دولت این کشور، همه‌ی آن‌ها در سیاست، اقتصاد و فرهنگ با هم برابر هستند و دولت برای سرعت بخشیدن به توسعه‌ی اقتصادی و فرهنگی این اقلیت‌ها، بر اساس ویژگی‌ها و نیازهای هر قوم، به آن‌ها کمک می‌کند. به ظاهر تمام گروه‌های قومی، در به کارگیری و توسعه‌ی زبان نوشتاری و گفتاری و حفظ یا اصلاح سنت‌های خود آزادند. دولت در مناطقی که اقلیت‌ها متمرکز هستند، مناطق خودمختار منطقه‌ای ایجاد کرده است. در این مناطق نهادهای مستقلی ایجاد شده‌اند که مستقل از دولت مرکزی عمل می‌کنند. بر اساس قانون اساسی و سایر قوانین، مناطق آزاد در پذیرفتن سیاست‌های ویژه و راه‌کارهای منعطف، با در نظر گرفتن ویژگی‌های محلی خود، آزادند تا توسعه‌ی اقتصادی و فرهنگی خود را دنبال کنند. نهادهای مستقل برای انجام وظایف خود، یک یا چند زبان متداول در منطقه را به کار می‌گیرند. در صورت بهره‌گیری از چندین زبان، باید زبان یکی از اقوام که دارای حاکمیت است، به عنوان زبان اصلی در نظر گرفته شود. مناطق آزاد حق توسعه‌ی ادبیات، هنر، مطبوعات، انتشارات، رادیو، فیلم و تلویزیون با ویژگی‌های ملی خود را دارا بوده و می‌توانند در سطح ملی به گردآوری، تلفیق، ترجمه و انتشار کتاب پرداخته و از میراث ملی تاریخی و فرهنگی خود که شامل مناظر طبیعی، اماکن تاریخی و آثار باستانی با ارزش می‌شود، حمایت کنند. دولت برای حفظ سنت‌های فاخر اقلیت‌ها، سیاست‌های ویژه‌ای را برای حمایت و توسعه‌ی فرهنگ و هنر آن‌ها اتخاذ کرده است. از جمله‌ی این سیاست‌ها می‌توان به تحقیق روی آثار باستانی در مناطق مرزی و اقلیت‌های قومی، حمایت از توسعه‌ی اپراهای اقلیت‌های قومی، برانگیختن رقابت بین آن‌ها برای توسعه و بهره‌برداری کامل از منابع فرهنگی غنی، و تقویت ساختار و فن‌آوری و ابزارهای مورد نیاز فرهنگی برای رشد یکسان همه‌ی فرهنگ‌های اقوام اشاره کرد. ساخت امکانات فرهنگی، تربیت نیروهای هنری و فرهنگی، مبادلات فرهنگی خارجی و حفظ آثار باستانی با اولویت به اجرا گذاشته می‌شود. در مبادلات فرهنگی و هنری خارجی، 30 تا 4 درصد از گروه‌های نمایشی هنری اعزامی به خارج از کشور را گروه‌های هنری اقلیت‌ها تشکیل می‌دهند. برای تقویت گروه‌های هنری و تربیت نیروهای فرهنگی و هنری، دانشگاه‌ها و مدارس تحت نظر دولت مرکزی، استان‌ها و مناطق خودمختار، موظفند واحدهای ویژه‌ی درسی و آموزشی برای اقلیت‌ها دایر کنند.

6- تأکید بر اصلاح و مرمت، تمرکز در پشتیبانی و حفاظت مؤثر، بهره‌گیری منطقی و تقویت مدیریت میراث تاریخی فرهنگی در عصر نوین

کشور چین با تاریخی به قدمت 5 هزار سال، یکی از معدود کشورهای دنیاست که قدیمی‌ترین آثار باستانی را دارد. نیاکان ملت چین آثار فرهنگی غنی، درخشان و ملموسی هم‌چون بناهای باستانی، مقبره‌های امپراتوران، ساختمان‌ها، کتاب‌ها و اسناد و نوشته‌های تاریخی، اسباب و ابزار، باغات، ادبیات، نقاشی‌ها، منبت‌کاری‌ها و... بسیاری از خود برجای گذاشته‌اند. افزون براین‌ها، میراث معنوی شامل آداب و رسوم، جشن‌های مناسبتی، مهارت‌های سنتی، ترانه‌ها و آوازهای محلی، ضرب المثل‌ها، ادبیات شفاهی، نغمه‌های کودکانه، اپراهای محلی، آکروبات و بندبازی نیز از میراث فرهنگی برجای مانده از آن‌ها است. این آثارگوناگون و متنوع نشانگر فرزانگی اقوام 56 گانه‌ی چین، و نتیجه‌ی تعامل و جذب از دیگر فرهنگ‌ها و تمدن‌های دنیا است. این آثار نه تنها برای چین، بلکه برای کل بشریت میراثی با ارزش به شمار می‌روند. با توجه به قدمت هزاران ساله‌ی بسیاری از این آثار، و احتمال تخریب و نابودی آن‌ها در اثر عوامل طبیعی و انسانی، چنان‌چه برای حراست و حفاظت از آن‌ها اقدامی نشود، احتمالاً نابود خواهند شد. برای ایجاد هماهنگی بین حفاظت و بهره‌برداری منطقی از این آثار، دولت وظیفه‌ی «حفاظت مؤثر، بهره‌برداری منطقی و تقویت مدیریت» را که لازمه‌ی حفاظت از آثار و بهره‌برداری اقتصادی، حفاظت از آثار و منافع مردم، و نیز سیستم مدیریتی و نظام اقتصادی بازار سوسیالیستی است، بر عهده دارد.

دولت چین برای حفظ و نگهداری از آثار باستانی، سیستم حفاظتی طبقه‌بندی شده‌ای را به مورد اجرا گذاشته و آثار باستانی و تاریخی منقول را براساس ارزش آن‌ها به سه دسته‌ی محلی (درجه‌ی3) ملی (درجه‌ی2) و بین المللی (درجه‌ی1) تقسیم کرده و از آن‌ها به شکل علمی نگهداری می‌شود. از آثار باستانی غیرمنقول نیز از طریق اعطای حق مالکیت به مؤسسات حفاظت از آثار، حراست می‌شوند. در این نظام، مسئولیت حفاظت از آثار به حکومت‌های مرکزی و محلی واگذار شده است.

7- تقویت و توسعه‌ی مدیریت و مسئولیت‌ رسانه‌های خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی

از آغاز اجرای سیاست‌ اصلاحات و درهای باز، مسئولیت رسانه‌های خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی چین، گسترش سریعی یافته‌اند. درحال‌حاضر، در این کشور بیش از دو هزار روزنامه، نزدیک به ده هزار فصلنامه و مجله و نزدیک به600 چاپخانه فعالیت دارد که سالانه بیش از سیصدهزار عنوان کتاب در زمینه‌های مختلف منتشر می‌کنند. هم‌چین، بیش از 350 مؤسسه‌ی بزرگ تولید و تکثیر اقلام صوتی و تصویری وجود دارد که سالانه صدها میلیون محصول تولید و منتشر می‌کنند. افزون براین‌ها، بیش از 1200 ایستگاه رادیویی و نزدیک به هزار ایستگاه تلویزیونی فعال هستند که میزان پوشش تلویزیونی در کشور به /3/96درصدرسیده است. امروزه روزنامه، مجله، رادیو و تلویزیون و اینترنت، بخش قابل توجهی از زندگی روزانه‌ی مردم چین را تحت تأثیر قرار داده است. استفاده‌ی وسیع از علوم و تکنولوژی‌های مدرن، و وسایل اطلاع رسانی چندرسانه‌ای و ارتباطات ماهواره‌ای، موجب بهبود امور خبری، تبلیغاتی و انتشاراتی شده و قدرت رقابت‌پذیری چین در این زمینه‌ها را به میزان زیادی افزایش داده است. برنامه‌های رادیویی و تلویزیون ماهواره‌ای چین امروزه به زبان‌های مختلف در سرتاسر جهان شامل آسیا، اروپای شرقی، آفریقای شمالی و آمریکای شمالی پخش و موجب بهبود مبادلات فرهنگی و رسانه‌ای چین با سایر کشورها شده است.

براساس قوانین دولت چین، آزادی مطبوعات سوسیالیستی شامل آزادی بیان و نشر، بخشی از حقوق دموکراتیک در نظام سوسیالیستی است که حق حاکمیت مردم بر کشور را تضمین می‌کند.از این منظر آزادی مطبوعات سوسیالیستی دو بعد دارد: نخست آنکه مردم از رویدادهای واقعی داخلی و خارجی و اطلاعات مختلف آگاهی پیدا می‌کنند، در امور دولتی و مدیریت امور اجتماعی مشارکت می‌کنند و نهادهای دولتی و دولتمردان را از طریق رسانه‌ها تحت نظارت دارند. دوم آنکه نظرات خود را اظهار کرده و به بحث آزاد می‌پردازند و طی این بحث‌ها، نظرات خود را تکمیل و در آن بازنگری کرده و توسط رسانه‌ها آموزش می‌بینند[۱].

نیز نگاه کنید به

سیاست های فرهنگی چین؛ سیاست ها، راهبردها و رویکردهای فرهنگی چین

کتابشناسی

  1. ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد2،ص.498-506.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=سیاست_های_راهبردی_توسعه_جامعه_فرهنگی_چین&oldid=62028»