دوران ثبات و استقرار دولت چیانگ

چیانگ پس از در اختیار گرفتن کنترل کامل کشور با همکاری جنگ سالاران مناطق شمالی، به مدت یک دهه، دورانی از ثبات و پیشرفت را آغاز کرد. وی با اجازه دادن به برخی از جنگ سالاران به کنترل مناطق تحت تصرف، تا حدودی به آرامش نسبی دست یافته و برنامه ­های توسعه­ ی اقتصادی مختلفی را به مورد اجرا گذاشت. وی در 10اکتبر1928، به ریاست شورای دولتی که معادل پست ریاست جمهوری بود، منصوب شد.

بازسازی کشور

طبق نقشه ­ی سون یات­ سِن، قرار بود کومین­ تانگ کشور را در سه مرحله از انقلاب بازسازی کند:

ایجاد ثبات با استقرار حکومت نظامی؛

قیمومیت سیاسی با حزب کومین ­تانگ؛

و ایجاد حکومت قانون.

از آن­جا که مرحله­ ی نخست انقلاب از طریق کنترل نظامی کشور به دست آمده بود، لذا آغاز دوران حاکمیت رسمی چیانگ به عنوان دوران قیمومیت سیاسی تلقی می­ شد.

استقرار دولت چیانگ

در این دوران به اصطلاح عصر جمهوری، شاخص­ های مختلف نوگرایی در چین به مورد اجرا گذاشته شده و توسعه یافت.کشور چین در دهه­ ی1928 تا1938، تا حدودی شاهد کاهش نفوذ امپریالیسم و رشد خود باوری در چین بود. دولت تلاش کرد سیستم حقوقی کشور را مدرن، قیمت­ کالاها را تثبیت، بدهی­ های خارجی را مستهلک، سیستم بانکی و پولی را اصلاح، ساخت راه ­ها و بزرگراه ­ها را تسریع، امکانات بهداشتی را بهبود، مبارزه با مواد مخدر را قانونی، و تولیدات صنعتی و کشاورزی را تقویت نماید. اگرچه تمامی این پروژه ­ها با موفقیت به سرانجام نرسید، ولی تلاش ­هایی به عمل آمد تا وضعیت آموزشی بهبود یابد، در جامعه ­ی چین هویت سازی شود و ارزش­ های اخلاقی و اجتماعی کنفوسیوس به اجرا گذاشته شود. زبان ماندارین به عنوان زبان استاندارد چینی توسعه یابد، و تسهیلات ارتباطاتی از جمله رادیو گسترش پیدا کند و از تمام این موارد برای ترغیب و تبلیغ نوعی ناسیونالیسم چینی بهره برداری شود. ولی به هرحال، ملتی که از دولت مرکزی قوی برخوردار نباشد، تحقق این اهداف به ­صورت کامل امکان پذیر نخواهد بود.

نیز نگاه کنید به

•  مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ
• سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین