نمایش مبدأ برای سازمان های اجتماعی چین

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:


امروزه انواع سازمان‌های اجتماعی در کنار دولت و بخش تجارت و اقتصاد، به قدرت سوم تأثیر گذاری در جوامع مختلف تبدیل شده است. این سازمان‌ها، در سه سطح داخلی، بین المللی و تلفیقی از این دو، نه تنها در زمینه‌های رفاهی و اجتماعی، بلکه در زمینه‌های سیاسی، فرهنگی، آموزشی، دینی، محیط زیست و... در داخل مرزهای جغرافیایی یک کشور و یا در سطح بین المللی، به عنوان ابزاری کارآمد جهت پیشرفت کشورهای در حال توسعه و یا عاملی در دست قدرت‌های بزرگ برای تغییر دولت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دولت و حاکمیت یک کشور است که می‌تواند با تدوین قوانین و مقررات درست و هدایت و کنترل و نظارت بر فعالیت‌های این‌گونه نهادها از آن به عنوان فرصت استفاده کند و یا با مقابله‌ی غیر منطقی و یا وادادگی در مقابل آن‌ها از آن تهدیدی جدی برای حاکمیت خود به وجود آورد. کشور [[چین]] نیز از این موضوع استثنا نبوده و به ویژه پس از اجرای اصلاحات و تا حدودی توسعه‌ی آزادی‌های اجتماعی و اقتصادی از اواخر دهه‌ی1970میلادی، با این پدیده رو به رو شده و از آن برای رفع محرومیت اجتماعی در مناطق فقیر کشور استفاده نموده است. آن چه در پی می آید گزارشی از وضعیت و نحوه‌ی فعالیت سازمان‌های اجتماعی در [[چین]] پس از اصلاحات است.

=== [[انواع سازمان های اجتماعی چین|انواع سازمان‌های اجتماعی فعال در چین]] ===
با توسعه‌ی آزادی‌های نسبی اجتماعی در [[چین|کشور چین]] پس از اجرای اصلاحات، نهادهای اجتماعی سنتی با شکل و شمایل تازه در این کشور تجدید حیات یافته و نقش اینگونه نهادها در تأمین [[رفاه اجتماعی در چین|رفاه اجتماعی]] و حفاظت از محیط زیست و رفع محرومیت از مناطق دور افتاده به ویژه جنوب غرب [[چین]] افزایش یافته است. سازمان‌های اجتماعی در [[چین]] را که عمدتا غیر سیاسی هستند(Non Political Organizations, NPO)، می‌توان به3گروه سازمان‌های اجتماعی وابسته به دولت(Governmental Social Organizations, GOSO)؛ سازمان‌های اجتماعی مردم نهاد(Non Governmental Organizations, NGO)؛ و سازمان‌های مردم نهاد و غیر انتفاعی بین المللی(International Non Governmental Organizations, IOGO)؛ تقسیم کرد.  

میان دولت و این سازمان‌ها تقسیم وظایف و مسئولیت صورت گرفته و هرکدام در حیطه‌ی وظایف خود عمل می‌کنند. نهادهای دولتی که مسئولیت نظارت بر این سازمان‌ها را بر عهده دارند وزارت امور اجتماعی(Ministry of Social Affairs of the Peoples Republic of China) که توسعه، تدوین و نظارت بر مقررات مربوط به سمن‌ها، بنیادها و نهادهای غیر انتفاعی خصوصی را بر عهده دارد و سازمان امور ادیان(State Administration of Religious Affairs of the PRC) که بررسی جایگاه و مسایل تئوریک اعتقادات مذهبی، تدوین، نظارت و تبلیغ مقررات و سیاست‌های دینی و جلوگیری از فعالیت های غیر قانونی مذهبی را عهده دار است. برای دولت و سمن‌ها(سازمان‌های مردم نهاد)توان و نقش مختلفی در ارایه‌ی خدمات و [[رفاه اجتماعی در چین|رفاه اجتماعی]] تعریف شده است. 

دولت نقش مهم و اصلی در 1-تهیه و تدوین سیاست‌های رفاهی و طرح‌های خدماتی؛ 2-اجرای قوانین و مقررات؛ 3-تخصیص منابع(دولت صرفا به آن دسته از سمن‌ها از بودجه ی دولتی کمک می کند که با دولت رابطه ی خوبی داشته و در چارچوب سیاست های دولت حرکت کنند.)؛ 4-نظارت و ارزیابی کیفیت خدمات ارایه شده؛ 5-تعیین مناطق مورد نیاز برای ارایه خدمات را ایفا می کند، و نقش سمن‌ها اساسا در1-ارایه‌ی خدمات رفاهی؛ 2-اجرای پروژه‌های رفاه اجتماعی تعیین شده از سوی دولت؛ 3-کشف منابع جدید رفاهی؛ 4-ارایه‌ی مشاوره به دولت در روند تهیه و تدوین قوانین و مقررات [[رفاه اجتماعی در چین|رفاه اجتماعی]]؛ 5-پیشگام شدن در ارایه‌ی [[رفاه اجتماعی در چین|خدمات رفاهی]] جدید، توصیه به رعایت حقوق بشر، و عدالت و برابری اجتماعی خلاصه می شود<ref>New breakthrough for grassroots Charity Groups ،2011</ref>. 

=== مقررات ثبت سمن در [[چین]] ===
دولت [[چین]]، برای به ثبت رساندن هر سازمان اجتماعی غیر دولتی در این کشور قانون و مقررات خاصی را وضع کرده و آن را 3بار اصلاح نموده است که در اینجا مجالی برای بررسی این مقررات وجود ندارد، ولی اصولا در این کشور به 3 نوع سازمان غیر دولتی اجازه‌ی فعالیت داده می‌شود: سازمان‌های اجتماعی؛ واحدهای خصوصی غیر انتفاعی؛ و بنیادها و شعب سازمان‌های مردم نهاد بین المللی. اساسی ترین شرط ثبت یک نهاد اجتماعی، پیدا کردن یک نهاد دولتی که اولا، از نظر موضوع فعالیت مرتبط با اهداف و اساس نامه‌ی نهاد پیشنهادی باشد؛ ثانیا، مسئولیت حمایت و نظارت بر فعالیت‌های سازمان مذکور را به پذیرد. به همین خاطر بسیاری از سمن‌ها به سختی می‌توانند یک نهاد دولتی حامی پیدا کنند، چون اصولا، پذیرش این مسئولیت به معنای تقبل حجم کار بیشتر و درد سر بیشتر برای آن نهاد دولتی است. از این رو اغلب سمن‌ها بدون اخذ مجوز لازم و ثبت قانونی به فعالیت خود ادامه می‌دهند. البته، سیاست دولت نیز در قبال سمن‌های ثبت نشده«عدم ارتباط رسمی با این گونه سمن‌ها، به رسمیت نشناختن آن‌ها، و غیر قانونی اعلام نکردن آنها» است و برای آنها نقش مثبتی در میان جامعه قایل است. از این رو، تخمین زده می‌شود که در این کشور تعداد سمن‌های به ثبت قانونی نرسیده10 برابر سمن‌های به ثبت رسیده باشد<ref>Ying, X. and Liton, Z.(2010). China’s Rapidly Growing Non Governmental Organizations. ''EAI Background Brief''. No. 514.</ref>. ذکر این نکته نیز ضروری است که سازمان‌های غیر دولتی فعال در زمینه‌ی مذهبی، بیش از سایر سازمان‌ها تحت کنترل دولت قرار می‌گیرند. 

براین اساس، ثبت سمن‌هایی که در زمینه‌هایی همچون محیط زیست، مبارزه با فقر، مراقبت از [[سالمندان در کانادا|سالمندان]]، مبارزه با بیسوادی، ارایه‌ی [[رفاه اجتماعی در چین|خدمات رفاهی و اجتماعی]]، فرهنگی، [[تفریحات و سرگرمی‌های اجتماعی مردم چین در ایام تعطیل|تفریح و سرگرمی]]، [[وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین|بهداشت]]، [[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین|آموزش و پژوهش]]، [[نظام اجتماعی معاصر چین|خدمات عمومی اجتماعی]]، فعالیت‌های تجاری و تخصصی و... فعالیت می‌کنند، خیلی آسان و فعالیتشان با آزادی عمل بیشتری مواجه است<ref name=":0">Hamrin , C.L.(2009).The Rebirth of Civil Society in China: Lessons from the Golden age of Chinese Protestanism . China: Global China Centre, </ref>،ولی سمن‌هایی که در زمینه‌های مذهبی، سیاسی، جوانان، کارگران و زنان فعالیت می‌کنند از همه مشکل‌تر و با محدودیت و کنترل بیشتری مواجه هستند<ref name=":0" />.

=== تعداد سازمان‌های اجتماعی فعال در [[چین]] ===
براساس آمار منتشره از سوی وزارت امور اجتماعی [[چین]]، در سال2009میلادی، در این کشور بالغ بر 414هزار(سخنرانی وزیر امور خارجه ی [[چین]] در مراسم افتتاح هفتمین فوروم آسیا-اروپا در تاریخ13 اکتبر2008 در [[پکن]] <ref>www.ebeijing.gov.cn</ref> سازمان اجتماعی به ثبت رسیده که از این تعداد 230هزار سازمان‌های اجتماعی، 138 هزار نهادهای اجتماعی خصوصی غیر انتفاعی، و 1614مورد نیز بنیادهای [[رفاه اجتماعی در چین|رفاه اجتماعی]] و یا شعب سمن‌های خارجی و بین المللی بوده‌اند<ref>Bureau of Civil Organizations of China(2008). Social Organizations in China. Ministry of Civil Affairs of the PRC.</ref>.

طبق این آمار، در سال1993میلادی، به ازای هر یک میلیون نفر2/1 نفر عضو سازمان‌های مردم نهاد بوده‌اند، در حالی که این رقم در سال2003میلادی، به9/1نفر افزایش یافته است(60درصد). لازم به گفتن است که به دلایل ذکر شده در فوق، تعداد سازمان‌های اجتماعی ثبت نشده در این کشور بیش از ده برابر نهادهای ثبت شده و قانونی هستند که دولت به دلیل استفاده‌ای که از قِبَل آنها می‌برد، تا چندی که فعالیت‌ها این سازمان‌ها مخل سیاست‌های کلی و قوانین این کشور نباشد، با آن‌ها با اغماض رفتار می‌کند، و هرگاه کوچک ترین خطایی، به ویژه در زمینه‌های سیاسی و امنیتی از آنها سر بزند، برخورد قانونی می‌کند.

همچنین، طبق گزارش تحقیقی صورت گرفته از سوی مرکز تحقیقات سازمان‌های مردم نهاد دانشگاه چینگ هوا، در حال حاضر بین3000 تا6000سمن خارجی و بین المللی، مانند آکسفام، بنیاد فورد، بنیاد راکفلر، نجات کودکان(Save The Childrens) و... در [[چین]] فعالیت می‌کنند که بسیاری از آنها ثبت قانونی نشده‌اند. از این تعداد 2000مورد بنیادهای بین المللی و حدود 1000سازمان و نهاد هم به فعالیت‌های مذهبی(مسیحی) می‌پردازند<ref>Jie, C.(2006). The NGO Community in China. Political Science</ref>.

در عین اینکه تعداد سمن‌های فعال در کشور [[چین]] به سرعت افزایش می‌یابد، سئوال این است که آیا دولت در آینده فضای فعالیت بیشتری برای آنها فراهم خواهد کرد، یا آنها با توجه به استقلال منابع [[مالی]] و اقبال عمومی، در فعالیت‌های اجتماعی بیشتری درگیر خواهند شد؟ به نظر می‌رسد [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در آینده‌ی نزدیک در سیاست خود نسبت به فعالیت سمن‌ها تجدید نظر کند. چون اگر این سازمان‌ها به فعالیت غیر قانونی خود ادامه دهند، وضعیت کنونی موجب بروز مشکلات بیشتری خواهد شد. اگر دولتمردان این کشور درست عمل کرده و به همکاری با سمن‌ها اعتماد و آنها را وادار به انجام فعالیت‌های اجتماعی مورد پسند دولت کنند، از این تعامل سود بیشتری خواهند برد و با هم همپوشانی خواهند داشت.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص306-311</ref>

== نیز نگاه کنید به ==

* [[انواع سازمان های اجتماعی چین]]
* [[نظام اجتماعی معاصر چین]]

== کتابشناسی ==
بازگشت به سازمان های اجتماعی چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=سازمان_های_اجتماعی_چین»