نمایش مبدأ برای وضعیت کنونی ایستگاه های رادیویی در چین

→ وضعیت کنونی ایستگاه های رادیویی در چین

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:

عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.

می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

=== ''وضعیت کنونی ایستگاه های رادیویی'' ===
پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال 1949، و حاکمیت حزب کمونیست بر این کشور، ایستگاه های رادیویی در سراسر [[چین]] توسعه یافته و در مناطق مختلف شبکه های رادیویی با هدف تبلیغ ایده ها و [[ایدئولوژی کمونیستی]] و سیاست های دولت آغاز به کار کردند. تمام این ایستگاه ها و برنامه های آن ها با نظارت و کنترل مستقیم حزب و دولت فعالیت کرده و به سخنگوی حزب و مدافع سیاست های دولت تبدیل شدند. پس از اجرای اصلاحات در اواخر دهه ی1970، شبکه های رادیویی نیز متحول شده و برنامه های آنها براساس نیاز اقتصاد بازار شکل گرفت.

راديو ملی [[چین|چين]] ايستگاه رسمی راديویی دولت [[چین|چين]] است و 99 كانال پخش دارد و روزانه200 ساعت برنامه پخش می كند. افزون بر این، هر استان و منطقه ی خود مختار نیز ايستگاه های راديويی خاص خود را دارند.

براساس آمار منتشره از سوی دولت [[چین]]، در سال2010، بیش از78/96 درصد جمعيت اين كشور، زير پوشش راديويی قرار داشتند. در روستاها هم اين رقم به 64/95 درصد می رسد. در اين سال جمعا بالغ بر 14/68میلیون ساعت برنامه ی رادیویی توليد شده كه 04/67میلیون ساعت آن برنامه های راديويی بين المللی بوده است. تعداد ایستگاه های زمینی رله ی برنامه های موج های کوتاه و بلند رادیویی نیز بیش از 822 ایستگاه است. در حال حاضر، تنها در [[شانگهای]] بیش از 100 کانال رادیویی فعال است. در گذشته رادیو وسیله ای برای رساندن پیام ها و سخنان مقامات حزبی و دولتی به گوش مردم بود ولی اکنون به وسیله ای دوطرفه و رساندن خواست های مردم به گوش مسئولان تبدیل شده است. 

راديو بین المللی [[چین]] كه در سال 1947رسما تأسيس شد، امروزه اكثر نقاط دنيا را تحت پوشش خود دارد. اين ايستگاه راديويی روزانه 1520 ساعت برنامه به 61 زبان خارجي و 5 زبان محلی چينی پخش می كند.<ref>www.stats.gov.cn</ref>

 این رادیو دارای 30 دفتر تهیه ی خبر در خارج از کشور بوده و برنامه های آن از بیش از 50 موج کوتاه جهت پوشش دادن به تمام دنیا پخش می شود. صدای این رادیو از موج اِف اِم و اینترنت نیز قابل شنیدن است. راديو [[پکن|پكن]] نیز در بيشتر استان ها و مناطق خود مختار و در ژاپن، آمريكا، فرانسه، يوگسلاوی، پاكستان، مكزيك، آلمان، مصر، تايلند، و هنگ كنگ دفتر دارد. در سال1990 ، بیش از209/5 ميليون گيرنده راديو در سرتاسر [[چین|چين]] وجود داشته است<ref>-       کتاب سبز چین (1380)، ''دفتر مطالعات سياسي و بين المللي،'' تهران.</ref>. اين راديو از نظر زمان پخش و تعداد زبان هایی که برنامه پخش می کند، در ميان ايستگاه های راديويی جهان (براي خارجيان) مقام سوم را كسب كرده است.<ref>www.China.org.cn</ref>


در هفدهم ماه آوریل سال2012، نخستین رادیو موج اف ام رادیو بین المللی [[چین]] در خارج از کشور و در نواکیشوت، پایتخت کشور موریتانی آغاز به کار کرد.<ref>چهارمين خبرنامه رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در پكن ، 91</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>

= کتابشناسی =

بازگشت به وضعیت کنونی ایستگاه های رادیویی در چین.

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=وضعیت_کنونی_ایستگاه_های_رادیویی_در_چین»