نمایش مبدأ برای ظهور دنگ شیائو یینگ و آغاز اصلاحات

[[پرونده:Dengxiaoping.jpg|بندانگشتی|تصویر دنگ شیائو پینگ، رهبر اصلاحات در [[چین]]]]پس از مرگ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در سال 1976 و دستگیری باند چهار نفره به جرم افراط در انقلاب فرهنگی، دنگ شیائو پینگ (Deng Xiaoping) سریعا قدرت را از هواکوفنگ(Hua Guofeng) جانشین [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] گرفت. اگرچه در ظاهر دِنگ رهبری کشور را برعهده نداشت، ولی او رهبر واقعی چین بود و نفوذ وی در حزب در سال 1978، کشور را به سمت اصلاحات اقتصادی معنا داری سوق داد. در نتیجه، دخالت حزب بر زندگی خصوصی جامعه کمرنگ‌تر و سیستم جامعه‌ی کمونی منحل و زمین‌های کشاورزی به‌صورت اجاره در اختیار دهقانان قرار گرفت. 

=== آغاز اصلاحات ===
این اتفاق نقطه‌ی عطفی در تغییر سیاست اقتصادی [[چین]] از یک سیاست متمرکز اقتصادی برنامه ریزی شده به اقتصاد مختلط با گرایش بیشتر به فضای بازار آزاد بود که برخی نام آن را بازار سوسیالیسم گذاشتند و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] رسما آن را «سوسیالیسم با ویژگی [[چین]]» نامگذاری کرد. قانون اساسی [[چین]] نیز برای زمینه سازی جهت اجرای اصلاحات، با ایجاد تغییراتی در 4 دسامبر سال 1982اصلاح و از سوی حزب به‌تصویب رسید.

در سال 1989، مرگ خویائوبانگ(Hu Yaobang) طرفدار اصلاحات بیشتر، موجب تظاهرات گسترده در میدان تیَن آنمِن شد که طی آن دانشجویان و هوادارانشان برای چند هفته تظاهرات کرده و علیه فساد حاکم و برای ایجاد اصلاحات بیشتر، از جمله دموکراسی و حق آزادی بیان، شعار داده و به بحث و جدل پرداختند. این جنبش در 4 ژوئن همان سال، با ورود تانک‌ها و سربازان ارتش خلق به میدان تیَن آنمِن و پاکسازی قهری آن به پایان رسید و تلفات جانی زیادی برجای گذاشت. گزارش این حادثه به‌صورت گسترده به دنیا مخابره شد و محکومیت جهانی و تحریم اقتصادی و سیاسی دولت [[چین]] از سوی جامعه‌ی جهانی به ویژه غرب را در پی داشت.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص 144-145</ref>

نیز نگاه کنید به [[جمهوری خلق چین]]؛ [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین]]

== کتاب شناسی ==