نمایش مبدأ برای اعتقاد به ارواح در قبایل سیرالئون

'''اعتقاد به ارواح:'''

قبایل مختلف [[سیرالئون]] اعم از مسلمانان، مسیحیان و پیروان آیینهای سنتی اعتقاد عمیقی به ارواح و حضور آنان در زندگی روزمرهشان داشته و معمولاً بخشی از زندگی خود را به ویژه در هنگام بروز مشکلات پیش بینی نشده به تقدیس و بزرگداشت ارواج اجدادِ خود اختصاص میدهند که البته اعتقاد به ارواح در بین پیروان آیینهای سنتی عمیقتر است. آنیمیستهای «تمنی» در این ارتباط با ارج نهادن به اجداد خود آنها را واسطه بین خداوند و مردم در نظر میگیرند و در هنگام سختی معیشت و نامساعد بودن اوضاع به اعماق جنگل و به مکانی موسوم به «بورا ماسار[14]» میروند. در این مکان سنگ‌هایی وجود دارد که هر یک نمایانگر یکی از رؤسای قبیله و قهرمآنان آنهاست. پس از تجمع افراد قبیله تمنی در این مکان فردی نسب شناس سنگها را یکی یکی برداشته و نام تک تک اجداد و قهرمآنان تمنه را برمیشمارد و بدین وسیله از آنها برای رفع مشکل قبیله کمک میخواهد. پس از پایان این مراسم کلیه افراد طعام، حصیر و کولایی را که برای استفاده اجدادشان به همراه آوردهاند در معبد «بورا ماسار» نهاده و به دهکده خود باز میگردند و معتقدند پس از خروج آنها از این معبد ارواح اجداد در مکان مزبور حضور یافته و قبیله را مورد حمایت خود قرار میدهند. (شکیبا، پیشین: 21) مردمان «لیمبا» نیز به ارواح اعتقاد خاصی دارند و معتقدند تپهای به نام «کبولا[15]» در منطقه سکونت آنها وجود دارد که ارواح اجدادشان در این تپه زندگی میکنند و رؤسای قبیله نیز پس از مرگ به آن منطقه میروند. اعتقاد به ارواح در گذشتگان و پیشینیان در بین سایر قبایل سیرالئون نیز از جایگاه والایی برخوردار است و جدای از پیروان آیینهای سنتی، مسلمانان و مسیحیان نیز ارواح اجداد خود را مورد گرامیداشت قرار میدهند. در بین پیروان آیینهای سنتی روحگیری و احضار روح نیز رواج دارد و بومیان از طریق پزشک جادوگران روحگیر با ارواح پیشینیان خود ارتباط برقرار میکنند. (Sibthorpe, 1970: 88)