نمایش مبدأ برای قانون اساسی بنگلادش

[[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] [[بنگلادش]] در ۴ نوامبر ۱۹۷۲ به تصویب رسید و از ۱۶ دسامبر همان سال اجرا شد. این [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] در طول زمان با اصلاحیه‌های متعددی روبرو شده است که در سال‌های ۱۹۷۳، ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۷، ۱۹۷۹، ۱۹۸۱، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ صورت گرفته‌اند. [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] [[بنگلادش]] در یازده فصل و ۱۵۳ ماده تنظیم شده است. 

۱. مبانی اولیه در ابتدای تصویب [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]]، سیاست دولت بر اساس ناسیونالیسم، سوسیالیسم، دموکراسی و سکولاریسم استوار بود. اما در اصلاحیه سال ۱۹۷۷، واژه «اسلام» جایگزین «سکولاریسم» شد و متن قانون به صورت زیر تغییر یافت: «کشور بر مبنای توکل و ایمان به خدا، ناسیونالیسم، دموکراسی و سوسیالیسم هدایت خواهد شد». در اصلاحیه بعدی در سال ۱۹۸۸، «اسلام» به عنوان دین رسمی کشور اعلام شد. 

۲. اصلاحیه‌های مهم 

- اصلاحیه ۱۹۷۷: افزودن عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» به ابتدای [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]] و جایگزینی اسلام به جای سکولاریسم.

- اصلاحیه ۱۹۸۸: اعلام اسلام به عنوان دین رسمی کشور.

- اصلاحیه ۱۹۹۰: اختصاص ۳۰ کرسی برای زنان در مجلس نمایندگان. 

- اصلاحیه ۱۹۹۱: تغییر سیستم ریاست جمهوری به سیستم پارلمانی که  انتخاب رئیس جمهور از طرف مجلس[i] صورت خواهد گرفت <ref name=":0">Lewis, 2011, 41-72</ref>.

۳. فصول و مواد [[قانون اساسی]] [[بنگلادش]] دارای ۱۱ فصل و ۱۵۳ ماده و چهار ضمیمه است. 

فصول یازده‌گانه شامل عناوین زیر است: 

- فصل اول: اصول سیاست بنیادین کشور 

- فصل دوم: حقوق اساسی

- فصل سوم: [[قوه مجریه بنگلادش|قوه مجریه]]

- فصل چهارم: [[نظام قضایی بنگلادش|قوه قضائیه]]

- فصل پنجم: قوه مقننه 

- فصل ششم: قوه حزب ملی 

- فصل هفتم: انتخابات 

- فصل هشتم: بازرسی و حسابرسی 

- فصل نهم: نیروهای مسلح و رفاه عمومی 

- فصل دهم: مقررات ویژه و فوق‌العاده 

- فصل یازدهم: متمم اصلاح [[قانون اساسی بنگلادش|قانون اساسی]]<ref>Banglapedia , National Enlyclopedia of Bangladesh , Asiatic Society of Bangladesh , February 2006</ref><ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[[[بنگلادش]]]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.

[[قانون اساسی]] [[بنگلادش]] به عنوان یک سند اساسی و بنیادین، چارچوب سیاسی و حقوقی کشور را تعیین می‌کند و تغییرات آن نشان‌دهنده تکامل و تحول در سیستم حکومتی [[بنگلادش]] است.
==نیز نگاه کنید به==
[[قانون اساسی روسیه]]؛ [[قانون اساسی تایلند]]؛ [[قانون اساسی چین]]؛ [[قانون اساسی تونس]]؛ [[کمیسیون قانون اساسی ژاپن]]؛ [[قانون اساسی کانادا]]؛ [[قانون اساسی کوبا]]؛ [[قانون اساسی لبنان]]؛ [[قانون اساسی مصر]]؛ [[قانون اساسی افغانستان]]؛ [[قانون اساسی سنگال]]؛ [[قانون اساسی فرانسه]]؛ [[قانون اساسی اسپانیا]]؛ [[قانون اساسی کشور مالی]]؛ [[قانون اساسی ساحل عاج]]؛ [[قانون اساسی سودان]]؛ [[قانون اساسی اردن]]؛ [[قانون اساسی زیمبابوه]]؛ [[قانون اساسی سوریه]]؛ [[قانون اساسی اتیوپی]]؛ [[قانون اساسی اوکراین]]؛ [[قانون اساسی گرجستان]]؛ [[قانون اساسی تاجیکستان]]؛ [[قانون اساسی قزاقستان]]؛ [[قانون اساسی قطر]]؛ [[قانون اساسی سیرالئون]]؛ [[قانون اساسی امارات متحده عربی]]

<small>[i]کثریت آرا</small>

==کتابشناسی==
<references />
[[رده:[[قانون اساسی]]]]