نمایش مبدأ برای نظام و نهاد قانون گذاری آرژانتین

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
قوّه مقنّنه توسّط کنگره ملّی که متشکّل از مجلس نمایندگان و مجلس سنا می‌باشد، به انجام وظایف خود می پردازد. مجلس نمایندگان متشکّل از 257 عضو است که به طور مستقیم برای یک دوره چهار ساله از سوی مردم انتخاب میشوند. شکل مجلسین [[آرژانتین]] در نوع خود جالب توجّه و بسیار شبیه به مجامع عمومی تعدادی از دیوان های بین المللی است. بر اساس شیوه مشخّص شده در قانون اساسی این کشور، در هر دوره انتخابات برای نیمی از کرسی های مجلس، رأی گیری به عمل میآید. انتخابات هر دو سال یک بار تجدید می‌شود. هر یک از بیست و سه استان در [[آرژانتین]] به علاوه شهر خودمختار [[بوئنوس‌آیرس]] دارای تعداد مشخّصی کرسی در مجالس نمایندگان و سنا هستند. بر این اساس، تعداد نمایندگان هر استان در مجلس نمایندگان بر اساس میزان جمعیت آن‌ها انتخاب می‌شود. بر اساس مادهّ 45 قانون اساسی [[آرژانتین]] تعیین کرسی های مجلس نمایندگان به گونه ای است که از هر 33 هزار نفر جمعیت، یک نماینده در کنگره حضور داشته باشد. تعداد نمایندگان کنگره بعد از هر سرشماری رسمی کشور امکان تغییر دارد.

مجلس سنا دارای 72 عضو است. تعیین کرسی های این مجلس بدین صورت است که هر یک از استان‌های کشور و شهر [[بوئنوس‌آیرس]] به صورت مساوی هر کدام سه سناتور خواهند داشت. علاوه بر آن دو حزبی که بیش‌ترین رأی را در سطح کشور به دست آورده اند به ترتیب حقّ تعیین 2 و یک سناتور را خواهند داشت. دوره نمایندگی مجلس سنا که اعضای آن با رأی مستقیم مردم انتخاب میشوند، 6 سال است امّا نحوه انتخابات این مجلس نیز همانند مجلس نمایندگان هر دو سال یک بار است. قانونگذار با تعیین این شیوه انتخاباتی در مجلسین به دنبال تعیین شیوه ای بوده است که کنگره همواره از افراد مجرّبی که به شیوه قانونگذاری آشنایی داشته باشند و در جریان مباحث کنگره و قوانین در حال تصویب باشند، بهره ببرد. بدین شکل کنگره از پیوستگی دائمی بهره می برد.

سیستم انتخاباتی به گونه ای است که انتخابکننده مجاز به انتخاب تکتک انتخاب شوندگان نیست و باید به لیست واحد معرّفی شده از سوی احزاب و یا ائتلاف های انتخاباتی به صورت واحد رأی دهد. بنابراین افراد نمی‌توانند از لیست های متفاوت افرادی را انتخاب نمایند. تعیین تعداد کرسی های هر حوزه بر اساس روش بالاترین میانگین تناسبی آرای ریخته شده (PR) است که در سال 1899 توسّط ریاضیدان بلژیکی، «ویکتور دِهونت» (Victor D' Hondt) ارائه گردیده است. با این حال، به منظور شرکت در تخصیص کرسی های مجلسین، یک لیست انتخاباتی باید حدّاقل سه درصد از آرای ریخته شده در آن حوزه را به دست آورده باشد.

نکته جالب برای نامزدی در انتخابات از هر استان این است که انتخاب شونده علاوه بر این‌که باید تابعیت ملّی [[آرژانتین]] را داشته باشد، باید متولّد آن شهر و یا استان بوده و یا این‌که حدّاقل 2 سال متوالی منتهی به دوره نامزدی را در آن شهر سکونت داشته باشد. (ماده 48)

وظایف و مسؤولیت های قوّه مقنّنه کشور، در اصول 44 تا 86 قانون اساسی به طور مبسوط تدوین شده است. رأی گیری در خصوص طرحها و لوایح، بر اساس اکثریت نسبی شرکت کنندگان خواهد بود، مگر در مواردی که این قانون مشخّص کرده باشد. معاون رئیس‌جمهور، رئیس سنا خواهد بود امّا وی حقّ رأی نخواهد داشت مگر این‌که در مورد طرح و یا لایحه ای، آرای مخالفین و موافقین برابر باشد که در این صورت رأی رئیس سنا تعیین کننده خواهد بود و باید در رأی گیری شرکت نماید. این نیز از خصوصیات جالب قانون اساسی [[آرژانتین]] است. موارد زیادی از استفاده از این مادّه قانونی (مادّه 57) در هر دوره قانونگذاری بروز می‌کند. در دوره (2009 الی 2011) قانونگذاری [[آرژانتین]]، در مورد طرح قانون بازنشستگی که به سنّ بازنشستگی و مدّت لازم پرداخت حقّ بیمه به منظور استفاده از مزایای بازنشستگی و... اختصاص داشت، مدّت زمان مدیدی بین موافقین و مخالفین طرح اختلاف جدّی بروز کرده بود و در دو نوبت رأی گیری تعداد آرا مساوی بود. دولت نیز جزء مخالفان تصویب آن بود و شاید طبیعی ترین وضعیت در همراهی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سنا، به طرفداری از نظر دولت بود امّا با کمال تعجّب، رئیس سنا رأی مثبت داد و این قانون به تصویب رسید.

دوره قانونگذاری مجلسین در هر سال از اوّل ماه مارس آغاز و تا 30 نوامبر ادامه مییابد. علاوه بر آن، رئیس کنگره ممکن است برای برگزاری جلسات فوق العاده نیز اعضا را دعوت نماید. برگزاری جلسات فوق العاده نیازمند شرایط خاصّی نیست.

بر اساس اصل 57 قانون اساسی کشور، هر قانونی می‌تواند از طریق ابتکار اعضای کنگره و یا قوّه مجریه باشد و تفاوتی در نحوهی تصویب آن‌ها وجود ندارد. بر این اساس اگر لایحها ی توسّط دولت ارائه شود یا طرحی باشد که از سوی اعضای مجلس نمایندگان ارائه شده باشد، ابتدا در مجلس نمایندگان طرح و پس از تصویب به مجلس سنا ارسال می‌شود و بعد از تصویب در آن مجلس برای توشیح رئیس‌جمهور و انتشار در روزنامه رسمی ارسال می‌شود. اگر هر طرح و یا لایحه ای توسّط مجلس نمایندگان و یا سنا رد شد، قابلیت طرح مجدّد در همان سال قانونگذاری را ندارد.

اصل 83 قانون اساسی مقرّر می دارد که اگر طرحی که از سوی یکی از مجلسین مطرح و مراحل تصویب را گذارنده است، تمام و یا قسمتی از آن توسّط دولت رد شد، باید مراتب همراه با دلایل و توضیحات به کل و یا بخش مورد نظر، به مجلسی که آن طرح از آن‌جا شروع شده است، ارسال گردد. آن مجلس نظرات دولت را مورد بررسی قرار می‌دهد و مجدّداً در مورد آن رأی گیری به عمل میآورد. اگر با حدّاکثر دو سوم آرای شرکت کنندگان، طرح مورد تصویب قرار گرفت به مجلس دیگر ارسال می نماید. در صورتی که در مجلس بعدی نیز با همان اکثریت تصویب شد، به عنوان قانون تلقّی و برای اجرا به دولت ابلاغ می‌شود. در این حالت دولت حقّ اعتراض مجدّد نخواهد داشت. در غیر این صورت قابلیت طرح مجدّد در آن سال را نخواهد داشت.

=== نهاد بازرسی ===
بر اساس اصل 86 قانون اساسی [[آرژانتین]]، نهاد آمبود زمانی یا بازرسی، سازمان ویژه ای است که زیر نظر کنگره تأسیس می‌شود و وظیفه ی بازرسی از نهادهای دولتی در راه اجرای دقیق وظایفشان، نظارت بر حفظ حقوق بشر و سایر حقوق اتباع کشور و اجرای قوانین مصوّب را بر عهده دارد. رئیس این نهاد با رأی اکثریت دو سوم اعضای هر یک از دو مجلس انتخاب می‌شود. وی از سوی کنگره معرّفی و منصوب می‌شود و در برابر کنگره نیز مسؤول است. رئیس این نهاد برای یک دوره 5 ساله انتخاب می‌شود و حقّ انتخاب مجدّد تنها برای یک بار وجود دارد. وی از همه مصونیت ها و مزایای تعیین شده برای اعضای کنگره برخوردار است. ساختار این نهاد، شرح چگونگی وظایف و... توسّط قوانین دیگر مشخّص شده است.
==نیز نگاه کنید به==
[[نظام و نهاد قانون گذاری تایلند]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری روسیه]]؛ [[قوه مقننه تونس]]؛ [[مجلس شورای ملی ژاپن]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری کانادا]]؛ [[قوه مقننه کوبا]]؛ [[قوه مقننه لبنان]]؛ [[قوه مقننه مصر]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری افغانستان]]؛ [[قوه مقننه سنگال]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری فرانسه]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری اسپانیا]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری قطر]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری اتیوپی]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری کشور مالی]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری گرجستان]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری تاجیکستان]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری قزاقستان]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری بنگلادش]]؛ [[نظام و نهاد قانون گذاری سیرالئون]]؛ [[شورای دولتی چین]]؛ [[کنگره حزب کمونیست چین]]

==منبع اصلی==
خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص161-165.

== نویسنده مقاله ==
احمدرضا خیرمند
[[رده:نظام و نهاد قانونگذاری]]
بازگشت به نظام و نهاد قانون گذاری آرژانتین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=نظام_و_نهاد_قانون_گذاری_آرژانتین»