نمایش مبدأ برای پیشینه آموزش و پرورش در مالی

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:

عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.

می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

آموزش و پرورش در کشور [[مالی]] تا پیش از ورود استعمار [[فرانسه]] بیشتر حالت سنتی داشت. مسلمانان در کودکی به تحصیل در مدارس سنتی قرآنی پرداخته و با مقدمات علوم اسلامی و قرائت و حفظ قرآن کریم آشنایی می‌یافتند و تنها عده بسیار کمی تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه و مراکز اسلامی [[مصر]]، الجزایر و دیگر کشورهای اسلامی شمال آفریقا ادامه می‌دادند.

پس از ورود استعمارگران به این کشور مدارس ابتدایی به سبک جدید فعالیت خود را آغاز نمودند که همانند دیگر کشورهای مسلمان نشین منطقه غرب آفریقا با مخالفت و بایکوت مسلمانان مواجه شدند. علت امر نیز آن بود که بیشتر این مدارس توسط هیئت‌های میسیونری وابسته به کلیساها اداره می‌شدند و مسلمانان از آن بیم داشتند که در صورت ثبت نام فرزندانشان در این مرکز آموزشی معلمان مدارس که اکثراً مبلغان مسیحی بودند آنها را به سوی دین مسیحیت سوق دهند. از این روی در بدو استقلال [[مالی]] بیسوادی عموم مردم یکی از مشکلات اصلی کشور بود و کمتر از بیست درصد مردم از نعمت خواندن و نوشتن برخوردار بودند.

== نیز نگاه کنید به ==
[[پیشینه آموزش سنگال]]؛ [[پیشینه آموزش سیرالئون]]؛ [[پیشینه آموزش قطر]]؛ [[پیشینه آموزش فرانسه]]؛ [[پیشینه آموزش اسپانیا]]؛ [[پیشینه آموزش تایلند]]؛ [[پیشینه آموزش زیمبابوه]]؛ [[پیشینه آموزش آرژانتین]]؛ [[پیشینه آموزش ژاپن]]؛ [[پیشینه آموزش افغانستان]]؛ [[پیشینه آموزش کوبا]]؛ [[پیشینه آموزش تونس]]؛ [[پیشینه آموزش مصر]]؛ [[پیشینه آموزش کانادا]]؛[[پیشینه آموزش لبنان]]؛ [[پیشینه آموزش روسیه]]؛ [[پیشینه آموزش ساحل عاج]]؛ [[پیشینه ی آموزش در چین باستان]]

== منبع اصلی ==
عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص275-276.

== نویسنده مقاله ==
امیربهرام عرب احمدی

بازگشت به پیشینه آموزش و پرورش در مالی.

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=پیشینه_آموزش_و_پرورش_در_مالی»