نمایش مبدأ برای ساختار سیاسی کوبا

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[کوبا]] تنها کشور نیمکره غربی است که برای توسعه سیاسی خود از الگوی کمونیسم انقلابی استفاده کرده است و از این جهت از سایر کشورهای آمریکای لاتین متمایز است، تحت تأثیر سیاست توسعه انقلابی، کوبا تاکنون از سه دوره مشخص عبور کرده است. مرحله اول: سال‌های اولیه انقلاب که این کشور در زمینه اقتصادی و نظام اجتماعی دچار تغییرات و تحولات بنیادین شد. مرحله دوم: در سال‌های دهه ۱۹۷۰ که مصلحت‌گرایی و میانه‌روی، به‌صورت اولویت‌های داخلی دولت درآمد و تمایلات اجتماعی داخل کشور را تحت تأثیر خود قرار داد. مرحله سوم: از دهه ۱۹۸۰ به بعد، که دولت کوبا شکل رژیمی تمامیت خواه و با ثبات را به خود گرفت و اما مشکلاتی فزاینده در داخل کشور ظهور نمود. 

'''۳-۲. نهادهای سیاسی در کوبا''' 

ارگان‌ها و نهادهای سیاسی کوبا مبتنی بر قانون اساسی سال ۱۹۷۶ 

رد 

۱۴۵ 



۱۴۶ 

شکل‌گرفته و اداره می‌شدند. اما در قانون اساسی در سال‌های ۱۹۹۲ و ۲۰۰۲ اصلاحات و تغییراتی صورت گرفت که پس از انجام این اصلاحات، قوای کشور تفکیک شد. (,2012 Guerra-Vilaboy, 42) البته حزب کمونیست به‌عنوان قوی‌ترین حزب کوبا مشغول فعالیت می‌باشد و احزاب دیگر حق معرفی نامزدهای خود را برای انتخابات ندارند. دبیرکل حزب کمونیسم هم بالاترین مقام سیاسی و اداری کشور می‌باشد. 

'''۴-۲. انتخابات و نقش آن''' 

درکوبا، انتخابات هر پنج سال یکبار برای انتخاب ۶۰۰ نفر به‌عنوان نمایندگان مجلس ملی کوبا؛ بالاترین مرجع دولتی و قانونگذاری؛ برگزار می‌گردد. این انتخابات به‌صورت سراسری و غیرعلنی برگزار می‌شود. در این مورد، عکس و زندگینامه نامزدهای نمایندگی مجلس ملی کوبا برای واجدین شرایط (تمامی کوبایی‌های بالای ۱۶ سال و بدون سوءسابقه کیفری) ارسال می‌گردد تا این افراد به نامزد مورد نظر خود رای دهند، نامزد موردنظر با کسب نیمی از آرای حوزه انتخابیه، عنوان نماینده مجلس ملی نیروی خلق کوبا را کسب خواهد کرد، این مجلس اعضای ۳۱ نفره شورای حکومتی را انتخاب می‌نماید و این شورا نیز رئیس‌جمهورکوبا را انتخاب می‌کند. انتخاب رئیس‌جمهور نیز هر پنج سال یکبار صورت می‌گیرد و مانعی جهت انتخاب مجدد وی وجود ندارد. به‌طوری‌که فیدل کاسترو از سال ۱۹۷۶ تا سال ۲۰۰۸ رئیس‌جمهور کوبا محسوب می‌شد و در سال ۲۰۰۸ به علت بیماری از ریاست جمهوری کناره‌گرفت و برادرش رائول کاسترو به‌عنوان رئیس‌جمهورکوبا انتخاب شد.(-<nowiki>http://www.cuba</nowiki> 



(portal.org/paginas/conocercuba.aspx?id=312

'''۵-۲. شورای حکومتی''' 

از میان ششصد نفر نمایندگان مجلس ملی نیروی خلق کوبا، تعداد ۳۱ نفر به‌عنوان اعضای شورای حکومتی انتخاب می‌گردند که تمام تصمیم‌گیری‌ها از طریق این شورا انجام می‌گیرد. اعضای این شورا را رئیس، معاون اول، ۵ معاون، منشی و تعداد ۲۳ عضو دیگر تشکیل می‌دهند. شورای حکومتی پاسخ‌گوی مجلس ملی نیروی خلق کوبا می‌باشد و وظایفی از جمله: مشخص نمودن زمان انتخابات، صدور فرمان بسیج در دوران جنگ، تصویب پیمان‌های صلح در زمان تعطیلی موقت مجلس، درخواست برگزاری جلسه‌های فوق‌العاده مجلس ملی، صدور دستورالعمل‌های دادگاه‌ها و دفتر رئیس دیوان عالی کشور، نصب‌وعزل سفرای کوبا در خارج از کشور، قبول یا عدم قبول نمایندگان دیپلماتیک سایر کشورها در کوبا، لغو قوانین مصوب مغایر با قانون اساسی، لغو مصوبات کمیته اجرایی سازمان‌های محلی نیروی مردمی مغایر با قانون اساسی و بسیاری موارد دیگر را به عهده دارد، لازم به ذکر است که رئیس شورای حکومتی، همان رئیس دولت و رئیس‌جمهور هم است و در تمام زمینه‌ها شورای حکومتی، بالاترین نماینده دولت کوبا محسوب می‌شود. (49 ,2012 (Guerra-Vilaboy, 

'''۶-۲. هیأت وزرا''' 

هیأت وزرا در کوبا، بالاترین ارگان اجرایی دولت کوبا می‌باشد. اعضای آن توسط شورای ملی نیروی خلق یا شورای حکومتی به پیشنهاد رئیس شورای حکومتی انتخاب می‌شوند. محدودیتی برای 

۱۴۷ 



۱۴۸ 

طول مدت وزارت وجود ندارد. هیات وزرا متشکل از رئیس شورای حکومتی، معاون اول شورای حکومتی، معاونین شورای حکومتی، منشی و دیگر اعضا می‌باشد.
بازگشت به ساختار سیاسی کوبا.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=ساختار_سیاسی_کوبا»