نمایش مبدأ برای همکاری حزب کومین تانگ و حزب کمونیست چین

→ همکاری حزب کومین تانگ و حزب کمونیست چین
به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
در شرایط نابسامان، [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] به این نتیجه رسید که تنها راه حل مشکلات چین و اتحاد این کشور، توسل به قدرت نظامی از پایگاه خود در جنوب و سپس هدایت سیاسی کشور در گذار به دموکراسی است.

وی به منظور سرعت بخشیدن به تسخیر کل [[چین]]، به یک سیاست همکاری فعال با [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] روی آورد. لذا، سون با نماینده‌ی ویژه‌ی اتحاد جماهیر شوروی آدولف جوفه (Adolph Joffe)، در ژانویه‌ی1923 بیانیه‌ی مشترکی را امضاء و از آن پس [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] کمک‌هایی را از کمینترن در مقابل پذیرفتن اعضای [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در حزب کومینتانگ دریافت کرد که این همکاری‌ها از سوی لنین مورد ستایش قرار گرفت.

[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] در این شرایط با کمک‌هایی که از [[روسیه|شوروی]] دریافت کرد، قدرت نظامی لازم را برای آغاز اعزام نیرو به شمال برای درهم کوبیدن شورشیان این منطقه از پایگاه نظامی وامپوآ در نزدیکی گوانگ جو و به فرماندهی چیانگ کایشِک را کسب نمود. او همچنین برای سروسامان دادن به اقتصاد کشور نخستین بانک مرکزی [[چین]] را به نام بانک مرکزی کانتون تأسیس کرد.

[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در 10 نوامبر 1922، سفری به تیَن جین داشت و طی یک سخنرانی خواستار پایان دوران جنگ سالاری و تشکیل کنفرانس ملی و ملغی شدن کلیه‌ی قراردادهای نابرابری که در گذشته با کشورهای خارجی بسته شده بود گردید. وی علیرغم اوضاع وخیم جسمانیش، دو روز بعد به [[پکن]] رفت و برای پایان دادن به جنگ داخلی مذاکراتی را انجام داد.

او همچنین، در فوریه‌ی سال 1923 در سفری به هنگ‌کنگ برای اتحادیه‌ی دانشجویان سخنرانی کرد و گفت:

<blockquote>«این فساد موجود و نیاز به صلح و قانون و حکومتداری خوب بود که مرا وادار به انقلاب کرد.»</blockquote>در 28 نوامبر سال 1924 هم برای شرکت در اجلاس پان آسیایی به [[ژاپن]] رفت و در این نشست پیرامون جایگاه آسیا سخنرانی کرد.

[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، سرانجام در 12 ماه مارس 1924، بر اثر سرطان و در 58 سالگی در گذشت. جسد وی برا ی مدتی در معبد بودایی «ابرهای لاجوردی (Azure Clouds)» در حومه‌ی [[پکن]] نگهداری شد و سپس در سال 1929 برای وی آرامگاه باشکوهی در نان جینگ ساخته شد و بقایای جسدش به آنجا منتقل گردید.[[پرونده:Sun-Soong wedding photo 2.jpg|بندانگشتی|سون یات سن به همراه همسرش. قابل بازیابی از https://www.researchgate.net/figure/Wedding-photograph-of-Sun-Yat-sen-and-Soong-Chingling_fig4_313058222]][[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در میان رهبران قرن بیستم کشور چین جایگاه ویژه‌ای دارد. هم در [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|چین کمونیست]] و هم در [[چین]] ملی ([[تایوان]]) مورد احترام مردم است. در تایوان از وی به عنوان پدر [[جمهوری خلق چین|جمهوری چین]] و در [[پکن]] از او به عنوان انقلابی پیشرو و سوسیالیست ملی گرا نام برده می‌شود. مراکز علمی-فرهنگی بسیاری در داخل و خارج [[چین]] به نام سون یاتسِن تأسیس شده و از زندگی او فیلم‌ها و سریاله‌ای مختلفی ساخته شده است. 

دکتر [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در 20 سالگی به توصیه‌ی خانواده با یکی از هم روستاییانش به نام لو موجِن (Lu Muzhen)، ازدواج و از وی یک پسر و دو دختر داشت. وی سپس در سال 1915 میلادی، بدون این که همسر سابقش را طلاق دهد، با سونگ چینگ لینگ، دختر یکی از متمولین مسیحی [[شانگهای]] ازدواج نمود. ارتباط سون با پدر همسرش چارلز سونگ، تأثیر فوق العاده‌ای در زندگی سیاسی وی داشت. کشورهای غربی نیز در طول دوران مبارزات [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، از وی به شدت حمایت می‌کردند. چون انتظار داشتند با روی کار آمدن سون یات سِن مسیحی در [[چین]]، زمینه برای گسترش دموکراسی و ارزش‌های غربی و [[مسیحیت در چین|آیین مسیحیت]] در این کشور فراهم خواهد شد.

پس از درگذشت وی، [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|حزب کومین تانگ]] و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] هردو ادعای میراث داری سون را داشتند. سونگ چینگ لینگ (Soong Ching Ling) بیوه‌ی وی از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست‌ها]] در برابر چیانگ کایشِک-شوهر خواهرش- طرفداری کرد و به همین جهت پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال1949 تا زمان مرگش در سال 1981، وی به معاونت ریاست جمهوری برگزیده شد. حتی کمی پیش از فوتش به عنوان رییس جمهور افتخاری این کشور نیز منصوب گردید.

== نیز نگاه کنید به ==
 [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]]؛ [[جمهوری خلق چین]]؛ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین]]

== منبع اصلی ==
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].

== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
بازگشت به همکاری حزب کومین تانگ و حزب کمونیست چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=همکاری_حزب_کومین_تانگ_و_حزب_کمونیست_چین»