نمایش مبدأ برای تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در سال1917، فعالیت‌های خود را از [[شانگهای]] به گوانگ جو منقل کرد و چیانگ نیز در سال1918 به وی پیوست. در این ایام [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] خیلی به حاشیه رانده شده بود، نه پولی داشت و نه ارتشی، لذا بار دیگر به [[شانگهای]] بازگشت ولی در سال 1920مجددا با کمک عوامل اجیر شده اش در گوانگ جو استقرار یافت. در این مدت [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] که خواهان ایجاد وحدت در سرزمین [[چین]] از طریق نظامی بود، با استاندار گوانگ جو که خواهان استقرار سیستم فدرالی در این کشور بود اختلافات شدیدی پیدا کرد. در ماه ژوئن1923، از سوی استاندار گوانگ جو به جان [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] سوء قصدی صورت گرفت که تنها با کمک چیانگ بود که سون توانست از این توطئه جان سالم به در ببرد. پس از این حادثه و کمک چیانگ به سون، اعتماد و همکاری این دو به هم افزایش یافت و این دوستی تا پایان عمر [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] ادامه داشت.

=== تاسیس حزب کومین تانگ ===
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] مجددا در سال1924، کنترل استان گواندونگ را به دست گرفت و از سوی [[روسیه|اتحاد جماهیر شوروی]] نیز کمک‌هایی دریافت کرد. وی با ایجاد اصلاحاتی در حزب کومین تانگ یک دولت انقلابی با هدف ایجاد وحدت سرزمینی در [[چین]] تحت حاکمیت این حزب تشکیل داد. در همین سال بود که [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، چیانگ را برای چند ماه برای مطالعه سیستم نظامی و سیاسی [[روسیه|شوروی]]، به [[مسکو]] اعزام کرد. چیانگ در این سفر با تعدادی از رهبران فکری و نظامی [[روسیه|شوروی]] ملاقات و پیرامون اهداف مورد نظر [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] بحث و گفتگو نموده و سریعا به [[چین]] بازگشت. چیانگ در این سفر به این نتیجه رسید که سیستم سیاسی-نظامی شوروی برای کشور [[چین]] مناسب نیست[v]. وی پس از بازگشت از مسکو به گوانگ جو، از سوی [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در سال1924، برای تربیت افسران نظامی، به فرماندهی آکادمی نظامی وامپوآ(Whampoa) منصوب شد. چیانگ از همان ابتدا با [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست‌ها]] مخالف بود و به همین جهت یکبار در مخالفت با همکاری [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] با این گروه از فرماندهی آکادمی نظامی استعفا داد ولی مجددا بنا به درخواست [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] به سرِکارش برگشت. سال‌های اولیه‌ی آغاز به کار، این پادگان زمینه‌ی خوبی برای چیانگ فراهم ساخت تا وی کادرهای نظامی وفادار به حزب کومین تانگ و خودش را در آنجا تربیت کند و این نیروها در تمام دوران حکومت وی با او همراه بودند.

=== درگذشت [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] ===
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در 12 اکتبر سال1925 در گذشت و با فوت او خلأ قدرتی در حزب کومین تانگ و رهبری [[چین]] به وجود آمد. در این شرایط رقابت سختی میان چیانگ به عنوان رهبر جناح راست حزب و وانگ جینگ وِی (Wang Jingwei)رفیق نظامی سون که متمایل به چپ بود، برای کسب قدرت در گرفت. اگرچه وانگ توانست از نظر سیاسی جانشین [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] در رهبری حزب شود، ولی چیانگ با اتکاء به حمایت فرماندهان نظامی از نظر سیاسی هم از قدرت مانور بیشتری برخوردار شد. در 5 ژوئن 1926، چیانگ فرمانده کل ارتش انقلابی شد و در 27ژوئیه عملیات نظامی گستردهای را برای آزاد سازی مناطق ش[[مالی]] از سیطره ی جنگ سالاران و متحد ساختن سرزمین [[چین]] تحت حاکمیت حزب کومین تانگ آغاز کرد. در این حمله ی سراسری، وانگ جینگ وِی نیز فرماندهی بخشی از عملیات را بر عهده داشت که پس از تصرف ووخَن و بنا به توصیه ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست‌ها]] و نماینده‌ی اتحاد جماهیر شوروی در [[چین]]، دولت ملی را به این شهر منتقل کرد. چیانگ نیز پس از تصرف شهر نانجینگ و رسیدن به [[شانگهای]] تصمیم گرفت رابطه اش با وانگ و جناح چپ حزب را که فکر می‌کرد تهدیدی برای کنترل قدرت در حزب کومین تانگ است پایان داد و خود دولت ملی دیگری را در نانجیگ تشکیل داد.

با تشکیل دولت ملی دیگر در نانجینگ توسط چیانگ و اخراج چپ گرایان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست]] از دولت و ارتش و قطع رابطه با نماینده ی [[روسیه|اتحاد جماهیر شوروی]] در [[چین]] از یک سو و مخالفت با دولت ملی وانگ در ووخَن، جنگ داخلی [[چین]] آغاز شد. دولت ملی وانگ از نظر نظامی در شرایط ضعیفی قرار داشت، لذا به زودی توسط چیانگ ساقط شد. در نتیجه، وانگ و حامیان چپگرایش تسلیم چیانگ شده و به نانجینگ منتقل شدند. با پایان غائله ی ووخَن، چیانگ توانست [[پکن]] را در ماه ژوئن 1928 تصرف و یک دولت ائتلافی را با همکاری برخی از جنگ سالاران تشکیل دهد. با همکاری این جنگ سالاران بعضا طرفدار رژیم ساقط شده‌ی [[سلسله چینگ|امپراتوری چینگ]]، چیانگ به هدف ایجاد وحدت سرزمینی خود دست یافت و دوران جنگ سالاران خاتمه یافت.

چیانگ در اول دسامبر1927، با سونگ مَیلینگ (Soong May-ling)، خواهر زن [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] ازدواج کرده و به عنوان شرط این ازدواج، به [[مسیحیت در چین|آیین مسیحیت]] گروید[vi]. وی همزمان با تشکیل دولت ملی سراسری در نانجینگ در سال1927، [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] را به عنوان پدر«ملت [[چین]]» و «پدر [[جمهوری خلق چین|جمهوری چین]]»اعلام و تلاش کرد از این طریق و به واسطه ی وصلتی که با خواهر زن سون انجام داده بود، خود را جانشین [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] معرفی کند. لذا، پس از تصرف [[پکن]]، جسد [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] را با تشریفات و احترامات زیاد از معبدی در [[پکن]] به شهر نانجینگ منتقل و در مقبره‌ی با شکوهی که در حومه‌ی شهر درست کرده بود دفن نمود.

== نیز نگاه کنید به ==
[[رهبران سیاسی معاصر چین]]؛ [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]؛ [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]]

== پاورقی ==
<small>[v]- چیانگ پس از بازگشت به [[چین]] پسرش چینگ کوو را برا یتحصیل به مسکو فرستاد، ولی وقتی رابطه ی میان چیانگ و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست چین]] بهم خورد، مسکو برای تحت فشار قرار دادن چیانگ، پسرش را به گروگان گرفت. ولی چیانگ حاضر نشد در برابر ازادی پسرش از گروگان مسکو، رهبران زندانی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست چین]] را آزاد کند. وی گفت ارزش ندارد که منافع چین قربانی آزادی پسر او شود.</small>

<small>[vi]- چیانگ در گذشته نیز از خانم سونگ درخواست ازدواج کرده بود، ولی با پاسخ منفی او و مادرش مواجه شده بود. این بار با پذیرش شرط مسیحی شدن این ازدواج صورت گرفت و چیانگ در سال 1929رسما در کلیسای متدیست ها غسل تعمید یافت.</small>

== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>

== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
بازگشت به تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=تاسیس_حزب_کومین_تانگ_در_گوانگ_جو»