نمایش مبدأ برای بلندپروازی مائو در طرح جهش سریع به پیش

→ بلندپروازی مائو در طرح جهش سریع به پیش
به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

با اجرای نخستین برنامه‌ی پنجساله‌ی اقتصادی (1953 تا 1957 میلادی) تلاش برای پایان دادن به وابستگی [[چین]] به مواد غذایی آغاز و با کمک مالی اتحاد جماهیر شوروی پروژه‌های بزرگ اقتصادی به مورد اجرا گذاشته شد.

===طرح جهش سریع به پیش===
در نتیجه، این کشور از نظر اقتصادی تا حدودی به مرحله‌ای رسید که دیگر نیاز چندانی به کمک‌های [[مسکو]] نداشته باشد. این موفقیت [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] را تشویق کرد که دومین برنامه‌ی پنجساله را در سال1958، با هدف توسعه‌ی سریع اقتصاد و صنعتی کردن کشور [[چین]]، تحت عنوان طرح «جهش بزرگ به پیش» ارایه و بر اجرایی شدن این طرح اصرار ورزد. علیرغم غیر کارشناسی بودن طرح، هرنوع مخالفتی با آن به شدت رد و تمام امکانات نارسای موجود کشور در خدمت اجرایی شدن این طرح قرار گرفت. بر اساس این طرح، تمام زمین‌های کشاورزی و کارخانجات تولیدی مصادره و در اختیار کمون‌هایی قرار گرفت که هیچکدام از اعضای این اتحادیه‌ها اطلاعات و تجربه‌ی کافی از آن چه در اختیارشان قرار گرفت نداشتند. اگرچه کمونهای کشاورزی به خاطر جامعهی کشاورزی بودن [[چین]] تا حدودی رشد کرد، ولی واحدهای صنعتی به طور کلی کارایی خود را از دست داده و صنایع نیمه کاره [[چین]] هم در اثر اجرای این طرح از دست رفت و نابود شد و میلونها چینی در اثر قحطی و گرسنگی ناشی از بیکاری و فقر و توقف تولید، جان خود را از دست دادند[i] و طرح«جهش بزرگ به پیش» [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] کاملا ناموفق از کار در آمد و جایگاه رهبری [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] حتی در میان دوستان هم حزبیش نیز تنزل یافته و متزلزل شد<ref>  Becker, Jasper(1998). Hungry Ghosts: Mao’s Secret Famine. ISBN 0-8050-5668-8 P. 81.</ref>.

===معرفی طرح===
در این طرح که قرار بود جایگزین طرح‌های اقتصادی شوروی شود، تمام فعالیت‌های کشاورزی و صنعتی خصوصی ممنوع و زمین‌های کشاورزی کوچک به اجبار در هم ادغام و تحت مدیریت کمون‌های خلق درآمد و اغلب کشاورزان و روستاییان وادار به کار در صنایع ابتدایی ذوب و تولید فلز شده و تمامی کارخانجات و کارگاه‌های تولیدی کوچک مواد غذایی زیر نظر مالکیت اشتراکی در آمدند. ادغام ساختن تعاونی‌ها و بخش خصوصی در کمون‌ها جزء جدایی ناپذیری از این طرح بود. در این طرح روستاییان مجبور شدند در مالکیت و استفاده از زمین، ابزار، حیوانات بارکش، خانه‌های مسکونی، به شیوه‌ی اشتراکی روی آورند. در این مالکیت اشتراکی خوراک، پوشاک، اسکان، مراقبت بهداشتی و پزشکی و آموزش اعضای کمون تضمین می شد. در بهار1959، تعداد این کمون‌ها به 26هزار افزایش یافت. اگرچه این کمون‌ها با توجه به شرایط منطقه‌ای و جغرافیایی از نظر اندازه و تعداد اعضا یکسان نبودند، ولی به طور متوسط از حدود دو هزار خانواده یا 10 هزار روستایی تشکیل می‌شد و کار در کمون‌های اشتراکی، بیش از همه برای مسلمانان که از نظر مذهبی محدودیت‌هایی در معاشرت و برخوردهای اجتماعی و تفاوت در شیوه‌ی تهیه‌ی غذای حلال و نگهداری و تولید دام و حیوانات با غیر مسلمانان داشتند، بسیار سخت و بحران آفرین بود[ii].

===مشکلات طرح===
مشکلات این برنامه‌ی بدون مطالعه به همراه حوادث ناگوار طبیعی، موجب کاهش 15درصدی غلات در سال1959 شده و روند نزولی تولید تا سال1961 ادامه یافت. در خلال اجرای طرح«جهش بزرگ به پیش» [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] به صدور هرچه بیشتر مواد غذایی تولید شده برای پرداخت بدهی نزدیک به دو میلیارد یوانی [[چین]] به اتحاد جماهیر شوروی و اعطای رایگان مواد غذایی به کره‌ی شمالی، ویتنام شمالی و آلبانی تأکید داشت.

کاهش تولید غلات، صدور و اهدای رایگان بی رویه‌ی مواد غذایی، خشکسالی و قحطی وحشتناک، در کنار ارایه‌ی آمار و ارقام نادرست و مبالغه آمیز از میزان تولیدات توسط مقامات حزبی و دولتی از یک سو، و بی خبری [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] از بدبختی و فاجعه‌ی اقتصادی در حال وقوع از سوی دیگر، موجب مرگ 30 میلیون روستایی و دهقان فقیر در خلال سال‌های1959 تا 1962 شده و تقریبا به همین میزان نیز کودک دچار سوء تغذیه گردیده و در سال‌های بعد جان باختند<ref>China’s great famine, 18 December,1999</ref>.

لیوشائوچی دبیرکل وقت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] که خود مخالف این طرح بود، در سال1963در کنفرانسی اعلام کرد که تنها 30درصد مرگ روستائیان در این سال‌ها بر اثر قحطی و خشکسالی بود، 70درصد بقیه مربوط به اشتباه در سیاستگذاری و بحران مدیریتی بود<ref>Lee , Peter(2010).The Great Leapforward from Myth to History .Asia Times.</ref>.

===تجدید نظر در طرح جهش بزرگ به پیش===
[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] زمانی از این فاجعه خبردار شد که دیگر خیلی دیر شده بود. او در این ماجرا جایگاه و اعتبارخود را در میان مردم و حزب از دست داد و در سال1962 مجبور به توقف اجرای طرح «جهش سریع به پیش» شده و همزمان بخشی از قدرت سیاسی خود مانند پست ریاست جمهوری را نیز به افرادی همچون لیو شیائوچی (Liu Shiaoqi) که نظریه پرداز پیشرو حزبی و دِنگ شیائوپینگ که مدیری شایسته بود واگذار نمود، ولی رهبری حزب را همچنان در اختیار خود داشت.

لیو و دِنگ برای تصحیح اشتباهات دوران«جهش بزرگ» اقدامات زیر را به عمل آوردند:

1- برای تحریک انگیزه‌ها جهت تولید بیشتر، تا حدودی مالکیت بخش خصوصی در تولید محصولات کشاورزی را به رسمیت شناختند.

2-در شرکت‌های دولتی سیستم ارزیابی کارایی مدیران را اعمال کردند.

3- تخصص را به ایدئولوژی ارجح دانستند.

4- به واحدهای تولیدی آزادی بیشتری در اهداف تولیدی دادند.

5- در ارایه‌ی آمار و ارقام تولیدی سختگیری بیشتری اعمال گردید تا آمار دقیق تری ارایه شود.

6- معیارهایی برای سازماندهی مجدد حزب و تأکید بر اجرای مقررات حزبی تعیین کردند<ref name=":1"> وردی نژاد، فریدون و دیگران(1390).اژدهای شکیبا، چینِ دیروز، امروز و فردا. تهران:انتشارات اطلاعات. چاپ دوم. </ref>.

توسعه‌ی کشاورزی در اولویت نخست قرار گرفت و لذا با کار و تلاش انگیزه دار روستاییان، محصولات کشاورزی بهبود یافت و پروژه‌های نا تمام صنعتی تکمیل و پروژه‌های جدیدی آغاز شد. روند بهبود شرایط اقتصادی در سال‌های بعد نیز ادامه یافت و [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئن لای]] در سال1964 اعلام کرد که بازسازی اقتصادی تکمیل شده و برنامه‌ی پنجساله‌ی سوم آماده‌ی اجراست.

== نیز نگاه کنید به ==
[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]

== پاورقی ==
<small>[i]- در خصوص تلفات فاجعهی انسانی ناشی از قحطی و گرسنگی مردم چین میان سال‌های 1959 تا1962، آمارهای متفاوتی ارایه شده است. از 6 میلیون نفری که خود چین آمار داده تا 46میلیونی که برخی از محققان و پژوهشگران غربی اعلام کرده اند.</small>

<small>[ii]- مسلمانان مجبور بودند مثل دیگران به پرورش و نگهداری و خوردن گوشت خوک به پردازند، امری که در برخی از موارد به دِق مرگ شدن مسلمانان معتقد می‌انجامید.</small>

== کتابشناسی ==
بازگشت به بلندپروازی مائو در طرح جهش سریع به پیش.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=بلندپروازی_مائو_در_طرح_جهش_سریع_به_پیش»