نمایش مبدأ برای سبک تغذیه و خوراک در آفریقای جنوبی

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
سبک تغذیه و خوراک در [[آفریقای جنوبی]] شامل تنوع قومی و تأثیرات تاریخی؛ گوشت و فرآورده‌های گوشتی؛ غذاهای سنتی و محلی؛ غذاهای دریایی؛ غذاهای مشهور و مدرن؛ لایه‌ی اجتماعی و طبقاتی؛ شباهت‌ها با غذاهای ایرانی؛ آشپزی و کتاب‌های آشپزی و نوشیدنی هاست که در ذیل شرح داده شده است:

=== تنوع قومی و تأثیرات تاریخی ===
فرهنگ غذایی [[آفریقای جنوبی]] بازتابی از تاریخ پیچیده و تنوع قومی این کشور است. سفیدپوستان مهاجر (هلندی، آلمانی، انگلیسی) ذائقه اروپایی خود را با علاقه به غذاهای دریایی، سیب‌زمینی و گوشت‌های کبابی وارد کردند<ref name=":0">Afolayan, F. (2004). ''Culture and customs of South Africa.'' Westport, CT: Greenwood Press.</ref>. هندی‌تبارها و پاکستانی‌ها، با پایبندی به سنت‌های هندی، بیشتر به غذاهای گیاهی و کاری‌های تند گرایش دارند و حتی آداب خاصی مانند غذا خوردن با دست را حفظ کرده‌اند<ref name=":1">Trapido, A. (2008). ''Hunger for freedom: The story of food in the life of Nelson Mandela.'' Johannesburg: Jacana Media.</ref>. مالایی‌تبارها نیز با تأکید بر دیدوبازدید خانوادگی، غذاهای خود را بیشتر در جمع‌های کوچک و غیررسمی مصرف می‌کنند<ref name=":1" />.

این تنوع قومی باعث شد که آشپزی آفریقای جنوبی به یک آشپزی ترکیبی (Fusion Cuisine) تبدیل شود؛ جایی که غذاهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی در کنار هم قرار گرفتند و هویت غذایی خاصی را شکل دادند.

=== گوشت و فرآورده‌های گوشتی ===
گوشت از عناصر اصلی تغذیه در آفریقای جنوبی است. دسترسی آسان به گوشت آهو، بز کوهی و غزال باعث شده غذاهایی مانند انتلوپ جرکی (گوشت خشک‌شده و ادویه‌دار) رواج یابد<ref name=":0" />. در ایام خاص مانند کریسمس، غذاهایی چون بوقلمون، اردک، کباب گوشت گاو، گوشت خوک ادویه‌دار و برنج زرد با کشمش و سبزیجات مصرف می‌شود. همچنین خوردن کرم درخت سرخ‌شده در سال نو مرسوم است<ref name=":1" />.

از دیگر غذاهای گوشتی می‌توان به بوئره‌ورز (سوسیس پرادویه)، بیلتونگ (گوشت خشک‌شده) و توماتو بریدی (خورشت گوشت با گوجه‌فرنگی) اشاره کرد<ref name=":2">van Wyk, B.-E. (2005). ''Food plants of South Africa.'' Pretoria: Briza Publications.</ref>.

=== غذاهای سنتی و محلی ===
* '''بوبوتی (Bobotie)''': غذای ملی آفریقای جنوبی، ترکیبی از گوشت چرخ‌کرده و تخم‌مرغ؛
* '''سوساتی (Sosaties)''': کباب گوشت با ادویه‌جات آفریقایی؛
* '''سموروی (Samoorvis)''': خوراک ماهی محلی با سبزیجات و حبوبات؛
* '''بریانی (Breyani)''': برنج و گوشت یا مرغ با ادویه‌جات هندی؛
* '''بانی چاو (Bunny Chow)''': نان پرشده با خوراک کاری، غذای محبوب کارگران<ref name=":2" />؛
* '''پاپ یا پوتو''': غذای اصلی سیاهان از آرد ذرت؛
* '''اماسی''': شیر ترش سنتی؛
* '''ماروگو و ماسونجا''': خوراک‌های گیاهی و حشرات خوراکی که در روستاها رایج‌اند<ref name=":2" />.

این غذاها علاوه بر ارزش تغذیه‌ای، نقش هویتی و آیینی دارند؛ مثلاً پاپ در بسیاری از مراسم خانوادگی و قبیله‌ای به‌عنوان غذای اصلی سرو می‌شود.

=== غذاهای دریایی ===
به‌سبب موقعیت جغرافیایی میان دو اقیانوس، غذاهای دریایی جایگاه ویژه‌ای دارند. کالاماری (گوشت هشت‌پا)، فیش اند چیپس (ماهی و سیب‌زمینی)، انواع میگو، شاه‌میگو و خرچنگ از غذاهای پرطرفدار هستند. در رستوران‌ها معمولاً پس از صرف غذا، شکلات نعناع برای رفع نفخ ناشی از غذاهای دریایی ارائه می‌شود<ref>Ngubane, H. (1977). ''Body and mind in Zulu medicine.'' London: Academic Press.</ref>.

=== غذاهای مشهور و مدرن ===
از غذاهای شناخته‌شده می‌توان به برافلیس، پوتجیکوس، بوئره‌ورز، بوبوتی، ماروگو، ماسونجا، گتسبی، توماتو بریدی و کوک سیسترز اشاره کرد. کباب سنتی برآی (Braai) نیز به‌ویژه در تعطیلات آخر هفته رواج دارد<ref name=":2" />.

در شهرهای بزرگ، رستوران‌های بین‌المللی (مک‌دونالدز، کی‌اف‌سی، ناندوز و …) حضور پررنگی دارند. ناندوز که اصالتاً آفریقای جنوبی است، مرغ ادویه‌دار با سس پرتغالی سرو می‌کند<ref>Mbiti, J. S. (1990). ''African religions and philosophy'' (2nd ed.). Oxford: Heinemann.</ref>.

=== لایه‌ی اجتماعی و طبقاتی ===
* غذاهایی مانند '''بانی‌چاو''' غذای طبقات کارگر محسوب می‌شوند؛
* غذاهای دریایی و رستوران‌های بین‌المللی بیشتر در دسترس طبقات متوسط و مرفه‌اند؛
* در روستاها، غذاهای سنتی مانند پاپ و اماسی همچنان غالب‌اند.

=== شباهت‌ها با غذاهای ایرانی ===
در برخی قبایل مانند سوتو و خوسا، غذاهایی مشابه «کله‌پاچه»، «سیرابی» و حتی نوعی «فسنجان» با گردوهای محلی (وال‌نات و ماکادامیا) یافت می‌شود<ref name=":1" />.

=== آشپزی و کتاب‌های آشپزی ===
۸۰ درصد رستوران‌ها توسط خارجی‌ها اداره می‌شوند. انتشار کتاب آشپزی در این کشور نادر است. یکی از نمونه‌های مهم، کتاب ژولیسوا دوئیایا (آشپز خصوصی نلسون ماندلا) در سال ۲۰۱۱ است که شامل ۶۲ غذای سنتی مورد علاقه ماندلا بود. او از علاقه ماندلا به سوپ شیر «آمبوکوکو» یاد کرده است<ref>Micklesfield, L. K., Lambert, E. V., Hume, D. J., Chantler, S., Pienaar, P. R., Dickie, K., Goedecke, J. H., & Puoane, T. (2013). Socio-cultural, environmental and behavioural determinants of obesity in black South African women. ''Cardiovascular Journal of Africa, 24''(9–10), 369–375</ref>.

=== نوشیدنی‌ها ===
* '''چای قرمز''': برای کاهش وزن و هضم غذاهای چرب؛
* '''رویباس (Rooibos)''': چای گیاهی بومی کوه‌های سدربرگ، بسیار پرطرفدار؛
* '''چای ترش''': محبوب‌تر از چای سبز در میان مردم؛
* '''راسک''': نان شیرینی خشک که همراه چای یا قهوه مصرف می‌شود؛
* '''اوموبو''': نوشیدنی محلی شبیه دوغ، امروزه در طعم‌های مختلف عرضه می‌شود<ref>  Worger, W. H., Clark, N. L., & Alpers, E. A. (2011). ''South Africa: The present as history, from Mrs Ples to Mandela and Marikana.'' London: Routledge.:</ref>.

=== جمع‌بندی ===
فرهنگ تغذیه و خوراک در آفریقای جنوبی بازتابی از تنوع قومی، تاریخی و جغرافیایی این کشور است. از یک‌سو، میراث اروپایی‌ها (گوشت، سیب‌زمینی، شیرینی‌ها و غذاهای دریایی) و از سوی دیگر، سنت‌های هندی و مالایی (کاری‌ها، نان‌ها، غذاهای گیاهی) و نیز خوراک‌های بومی آفریقایی (پاپ، اماسی، ماروگو، ماسونجا) در کنار هم قرار گرفته‌اند و یک هویت غذایی ترکیبی را شکل داده‌اند.

غذا در این کشور تنها یک نیاز زیستی نیست، بلکه نقش اجتماعی و آیینی دارد: از بانی‌چاو به‌عنوان غذای کارگران تا برآی (کباب آخر هفته) به‌عنوان نماد همبستگی خانوادگی و ملی. حتی نوشیدنی‌هایی مانند رویباس و چای قرمز، علاوه بر ارزش تغذیه‌ای، بخشی از هویت فرهنگی مردم را بازتاب می‌دهند<ref>Holtzman, J. (2009). ''Uncertain Tastes: Memory, Ambivalence, and the Politics of Eating in South Africa''. Berkeley: University of California Press.</ref>.

در عین حال، تفاوت طبقاتی و شهری–روستایی در الگوهای غذایی آشکار است: طبقات مرفه بیشتر به غذاهای بین‌المللی و دریایی گرایش دارند، در حالی‌که روستاییان همچنان به غذاهای سنتی و ساده پایبندند. حضور رستوران‌های زنجیره‌ای جهانی و برندهایی مانند ناندوز نیز نشان‌دهنده‌ی پیوند میان جهانی‌شدن و بومی‌گرایی در عرصه خوراک است<ref>McNeill,  F. (2017). ''South African Gastronomy: History and Identity''. Cape Town: Human & Rousseau.</ref>. به‌طور کلی، آشپزی آفریقای جنوبی را می‌توان نمونه‌ای از هم‌زیستی فرهنگی دانست؛ جایی که طعم‌ها و سنت‌های گوناگون نه‌تنها در کنار هم قرار گرفته‌اند، بلکه هویتی تازه و چندلایه ساخته‌اند.

== نیز نگاه کنید به ==
[[غذاهای سنتی ژاپن]]؛ [[غذای روسی]]؛ [[غذای کانادایی]] ؛ [[غذاهای سنتی کوبا]]؛ [[غذای سنتی لبنان]]؛ [[غذاهای سنتی تونس]]؛ [[غذا در افغانستان]]؛ [[تنوع غذاهای چینی]]؛ [[غذاهای سنتی سنگال]]؛ [[غذای فرانسوی]]؛ [[غذاهای سنتی مالی]]؛ [[غذاهای سنتی ساحل عاج]]؛ [[غذا در زیمبابوه]]؛ [[غذای تایلندی]]؛ [[غذای اوکراینی]]؛ [[غذای اسپانیایی]]؛ [[غذاهای سنتی اردن]]؛ [[غذاهای سنتی اتیوپی]]؛ [[غذاهای سنتی سیرالئون]]؛ [[غذاهای سنتی در قطر]]؛ [[غذاهای سنتی قزاقستان]]؛ [[غذای بنگلادشی]]؛ [[غذاهای سنتی سریلانکا]]؛ [[غذاهای سنتی تاجیکستان]]؛ [[غذاهای آرژانتینی]]

== کتابشناسی ==
<references />

== نویسنده مقاله ==
علی نصیری

ویرایش دانشنامه ملل
[[index.php?title=رده:سبک تغذیه و خوراک]]
بازگشت به سبک تغذیه و خوراک در آفریقای جنوبی.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=سبک_تغذیه_و_خوراک_در_آفریقای_جنوبی»