نمایش مبدأ برای ائتلاف ملی مخالفین اسد

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:

عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.

می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

اختلاف در سبک و سلیقه مخالفین اسد در مبارزه بر علیه او، شامل رنگین کمانی پرتعدادی از اختلافات قومی، مذهبی واجتماعی است. این خود یکی از عوامل عدم موفقیت اپوزوسیون داخلی [[سوریه]] و بقای حکومت اسد محسوب میشود.رهبران این گروهها؛ خصوصاً آنها که گرایش سلفی داشتند، برای غلبه بر تشتت، در مقاطع مختلف، ناچار به ائتلافهای مقطعی، دائمی، سطحی و ریشهای شدند؛ مثل «جیش الاسلام» در ریف دمشق (دوما و غوطه) به رهبری «زهران علوش» (زاده 1971- 2015) که بعداً به جبهة النصرة پیوست و «احرار الشام» در ادلب و حلب که ابتدا شاخهای از القاعده بود و...

ائتلاف ملی برای انقلاب و نیروهای مخالفین سوریه (الائتلاف الوطني لقوى الثورة والمعارضة السورية) که به اختصار «ائتلاف ملی سوریه» نامیده می‌شود، بزرگترین ائتلاف از گروه‌های مخالف (63 گروه)در جنگ داخلی سوریه است که در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۲ در [[شهر دوحه]] [[قطر]] بنیان نهاده شد.

امام جماعت مسجد اموی دمشق، «معاذ الخطیب» (زاده 1960) به رهبری این ائتلاف انتخاب شد؛ اما در 2013 همزمان با تشکیل دولت موقت از سوی این ائتلاف در استانبول، استعفا داد. مرکز مدیریت این ائتلاف نیز از دوحه به استانبول منتقل شد؛ جایی که دشمنی دیرینه و سنتی و تمامیتخواه با سوریه داشت؛ این وضعیت منفی در تغییر موقعیت و استعفای معاذ الخطیب، موجب شد که تقریباً شورا،  کارایی خود را از دست بدهد و هر سال، کس دیگری این پست را در اختیار داشته است که به ترتیب عبارت اند از:

«جرج صبرا» (زاده 1946)، یک معلم مسیحی ارتدوکس، « احمدالعاصی الجربا» (زاده 1969) حقوق دان اهل قامشلی، «هادی البحره» (زاده 1959)، ساستمدار فارغ التحصیل دانشگاه ویرجینیای آمریکا، «خالد خوجه» (زاده 1965)، پزشک ترکمن و «انس العبده» (1967)، دبیر کارکشته ائتلاف از بدو تأسیس  و در نهایت، «ریاض سیف» (1946) یک تاجر کفش که در 2017 و تقریباً بعد از اضمحلال قدرت دولت موقت سوریه، انتخاب شد و با شعار تشکیل یک دولت تکنوکرات مدیریت را به دست گرفت!

حدود ۶۳ گروه مخالف سوری در این ائتلاف عضو بودند و بعضی کشورها رسماً و بعضی تلویحاً از آن حمایت کردند؛ مثل بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، فرانسه، ترکیه، ایتالیا، بریتانیا، اسپانیا، دانمارک، نروژ، هلند، آلمان، بلژیک، لوکزامبورگ و [[ایالات متحده]] [[آمریکا]]<ref>شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>

== نیز نگاه کنید به ==
[[تشکیل ارتش آزاد سوریه]]، [[بهار عربی]]، [[بهار دمشق]]

== کتابشناسی ==

بازگشت به ائتلاف ملی مخالفین اسد.

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=ائتلاف_ملی_مخالفین_اسد»