نمایش مبدأ برای الطاف حسین حالی

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:

عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.

می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

[[پرونده:99.jpg|بندانگشتی|برگرفته از]]
خواجه الطاف حسین فرزند خواجه ایزدبخش، در پانیپت در شهرستان کرنال از ایالت هریانه در 1253 ق/ 1837م زاده شد. وی شاعر، منتقد و نویسنده فارسی نویس شبه قاره بود و تبارش به صحابی معروف ابوایوب انصاری می رسید. 

الطاف حسین در خردسالی مادرش را از دست داد و در نه سالگی نیز یتیم شد و نزد برادر بزرگش خواجه امداد پرورش یافت. وی قرآن را فراگرفت و زبان فارسی را آموزش دید و علوم عربی را نیز خواند. 

در 1268ق برای تحصیل به دهلی رفت و مقدمات منطق را یاد گرفت. به زبانهای اردو و فارسی و عربی را مسلط شد و انگلیسی را نیز آموخت. وی طبع شعر خوبی داشت و خود را فقط به غزل محدود نکرد و در انواع شعر و شاعری مسلط شد. از وی آثار مختلفی در نقد ادبی و شعر به جای مانده است. وی در 18 صفر 1306ق/ 1914م بدرود زندگی گفت. حالی در ادب فارسی و عربی بسیار ماهر بود و به هر دو زبان شعر می سرود. از آثار اوست:

* قصیده غیاثیه؛ 
* مجموعه نظم حالی؛ 
* مرثیه مکه معظمه؛ 
* تحفه الاخوان؛
* ترکیب بند فلسفه ترقی<ref>حالی الطاف حسین(1403). دانشنامه جهان اسلام، قابل بازیابی از https://rch.ac.ir/article/Details/9384</ref>.

== نیز نگاه کنید به ==
[[مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان]]

== کتابشناسی ==
<references />

== نویسنده مقاله ==
محمد مهدی توسلی

== پیوند به بیرون ==
خالی الطاف حسین، دانشنامه جهان اسلام، قابل بازیابی از https://rch.ac.ir/article/Details/9384

مولانا الطاف حسین حالی. اصول فارسی، Internet Archive، قابل بازیابی از https://archive.org/details/UsoolEFarsi_201611/Usool-e-Farsi/

بازگشت به الطاف حسین حالی.

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=الطاف_حسین_حالی»