نمایش مبدأ برای تاریخ موسیقی چینی

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
براساس اسناد و مدارک و کتاب ها و نوشته های تاریخی، استفاده از هنر و [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی در چین]] از دوران پارینه سنگی و از دوران انسان ابتدایی رواج داشته است. کشفیات باستانی به دست آمده از دوران عصر حجر نشان از ابداع [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات مختلف موسیقی]] از سنگ و چوب و سفال از بیش از4000 سال پیش در این کشور دارد. نِی های استخوانی کشف شده ی متعلق به عصر پارینه سنگی در [[چین]]، جزو قدیمی ترین [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] یافت شده در جهان هستند. [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] سفالین کشف شده از منطقه ی شیاَن نیز دارای قدمتی 6000 ساله هستند.<ref>Ji, Jin, (2010). “Chinese Music: Echos in Ancient and Modern Times. China Intercontinental Press”. ''Beijing''.</ref>

نوشته های تاریخی نیز از 4000 سال پیش به وجود ابزار [[موسیقی سنتی چین|موسیقی]] و استفاده از این هنر در زندگی روزمره ی مردم و دربار پادشاهان حکایت دارد. در دوران [[سلسله شیا|سلسله ی شیا]](2070تا1600پیش از میلاد) [[نوع جامعه چین|جامعه ی چین]] از دوران ابتدایی عصر حجر به دوران برده داری تکامل یافت. در این دوره [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی]] که قبلا برای توتم های قبیله ای و ارواح نیاکان و مراسم قربانی استفاده می شد، و ابزاری برای بیان احساسات و ترانه های عامیانه در ستایش آسمان، بیان آمال و آرزوها، و مراسم قربانی بود، در کنار کاربری پیشین، به ابزاری برای تقویت قدرت و ستایش اعمال و کردار و تفریحات طبقه ی حاکم تبدیل شد. کتاب های تاریخی [[چین]] که پیدایش [[موسیقی سنتی چین|موسیقی سنتی ردیفی چینی]] را به دوران امپراتوری خوانگ دی [[تاریخ موسیقی چینی#%20ftn1|(Huangdi]])(امپراتور زرد) در4000 سال پیش نسبت می دهند، با کشف برنز در دوران خوانگ دی بر [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|تنوع آلات موسیقی]] که پیش از آن تنها از چوب و سنگ و سفال بود افزود و با ساختن زنگ های فلزی ردیفی صدای متنوع تر و بلندتری از این آلات تولید گردید. در همین دوره بود که از آلات تلفیقی سنگ و برنز برای مراسم هایی همچون رفتن به جنگ، ورود به کاخ امپراتوری، مراسم قربانی کردن و جشن ها استفاده می‌شد<ref>Ji, Jin, (2010). “Chinese Music: Echos in Ancient and Modern Times. China Intercontinental Press”. ''Beijing''.</ref>. در [[سلسله جو|دوران سلسله ی«جو»]] [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی]] از حالت نیایشی پیشین به تفریحات درباری تمایل بیشتری پیدا کرد و نظارت دولتی آن را به استانداردهای لازم نزدیکتر ساخت. 

در این دوره، برای استفاده از [[موسیقی سنتی چین|موسیقی]] در مراسم نیایشی و درباری و استفاده ی مقامات دربار براساس جایگاه شان از آن مقررات و چارچوبی تحت عنوان«موسیقی حرکات موزون 6 سلسله ی پادشاهی(Six-Dynasty Music Dance)» تعیین و معرفی شد که هیچکس حق تخلف از آن را نداشت. گروه موسیقی مربوط به دربار و امپراتور از 64 هنرمند و موسیقیدان تشکیل می شد. از این طریق بود که [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی]] وارد دنیای تمدن بشری شد.

در [[دوران بهار و پاییز|دوران سلسله های بهار و پاییز]] و [[دوران حکومت های هم ستیز|حکومت های هم ستیز]](770تا221پیش از میلاد) که [[نوع جامعه چین|جامعه ی چین]] از برده داری به فئودالی تغییر یافت، [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی]] نیز متحول شده و دسته بندی هشتگانه ی آن آغاز شد. همزمان با توسعه و استاندارد یافتن موسیقی درباری، موسیقی عامیانه نیز به روند تکاملی خود ادامه داد و موسیقی محلی مناطق مختلف هم رشد یافته و برتنوع و کیفیت [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] افزوده شد. میان آواز، رقص و [[موسیقی سنتی چین|موسیقی فولکلور]] همیشه ارتباط تنگاتنگی وجود داشته که داستانسرایی عامیانه نیز بر غنای آن افزوده است.

در [[سلسله چین|دوران سلسله ی چین (Qin)]](221 تا206میلادی) به عنوان نخستین امپراتور سراسر [[چین]] بود که نهاد سازمان یافته ای برای ساماندهی و نظارت بر آموزش، جمع آوری ترانه ها، موسیقیدانان و استفاده ی صحیح از [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] شکل گرفت. رشد و تکامل موسیقی در [[سلسله ی خن|دوران سلسله ی خَن]](206 پیش از میلاد تا220میلادی) همچنان ادامه یافت و جمع آوری موسیقی های عامیانه و محلی و تلفیق آنها در موسیقی ملی موجب رشد و بهتر شدن هر دو بخش شده و این هنر هرچه بیشتر در زندگی خصوصی مردم تأثیرگذار گردید. آغاز فعالیت [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|جاده ی معروف ابریشم]] نیز در انتقال سبک و [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] مناطق مختلف غربی به [[چین]] بسیار مؤثر بود. ورود و گسترش [[آیین بودا]] در سرزمین [[چین]] و ورود انواع هنرهای هندی به ویژه [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی آیینی]] نیز زمینه را برای رشد و تکامل موسیقی آیینی در این کشور فراهم ساخت. تثبیت قدرت سیاسی و اقتصادی [[چین]] در [[سلسله سویی|دوران سلسله های سویی]] [[تاریخ موسیقی چینی#%20ftn3|(Sui]]) و [[سلسله تانگ|تانگ]] و توسعه ی روابط اقتصادی و فرهنگی [[چین]] با مناطق غربی(به ویژه ایران دوران ساسانی) زمینه را برای بلوغ و رشد هرچه بیشتر [[موسیقی سنتی چین|انواع موسیقی چینی]] فراهم نمود[[تاریخ موسیقی چینی#%20edn2|[ii]]]. در این دوران بود که سبک های«موسیقی 7 بخشی [[تاریخ موسیقی چینی#%20ftn4|(Seven Part Music]])» یا«موسیقی 9 بخشی [[تاریخ موسیقی چینی#%20ftn5|(Nine part Music]])» از تلفیق [[موسیقی سنتی چین|موسیقی سنتی چینی]] و مناطق غربی به وجود آمد و شهرت زیادی پیدا کرد. در [[سلسله تانگ|دوران تانگ]] بود که مؤسسات آموزشی و نظارت بر موسیقی مذهبی، درباری، و عامیانه از هم مجزا شده و هر کدام به صورت تخصصی روی موسیقی کارکرده و موسیقیدان های برجسته ی متعددی در این زمینه ها آموزش دیده و تربیت شدند. این مراکز همچنین با برگزاری مسابقات بهترین موسیقی و موسیقیدان هر رشته را انتخاب و خلاقیت و نوآوری های زیادی در این عرصه به وجود آمد.

روند تکاملی [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی]] در [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران سلسله های سونگ]] و [[سلسله یوان|یوان]] نیز همچنان ادامه یافت و در هر عصری با ابداع سبک و روش و [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] جدید، قدمی در بهبود این هنر برداشته شد و از تلفیق [[موسیقی سنتی چین|موسیقی]] و اپرای جنوب و شمال در [[سلسله یوان|دوران یوان]] بهترین [[موسیقی سنتی چین|موسیقی]] و [[هنر اپرای سنتی چینی|اپرای چین]] به وجود آمد.

در [[سلسله مینگ|دوران سلسله های مینگ]] و [[سلسله چینگ|چینگ]] [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی]] هرچه بیشتر وارد زندگی عموم مردم شده و مؤسسات موسیقی غیر دولتی(بخش خصوصی) نیز وارد عرصه ی شده و بر غنا و گسترش هرچه بیشتر آن افزوده و گروه های کوچک و بزرگ موسیقی در شهرهای مختلف و حتی روستاها شکل گرفت<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1142-1145</ref>.

= نیز نگاه کنید به =
[[پیشینه موسیقی سیرالئون]]؛ [[پیشینه موسیقی روسیه]]؛ [[پیشینه موسیقی سوریه]]؛ [[پیشینه موسیقی فرانسه]]؛ [[پیشینه موسیقی سودان]]

= پاورقی =
[[تاریخ موسیقی چینی#%20ednref2|[ii]]] - <small>طبق اظهارات محققان [[موسیقی سنتی چین|هنر موسیقی در چین]] که در ملاقات حضوری با اینجانب مطرح می کردند، سبک ها و [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] مناطق غربی چین که منظورشان ایران باستان است، در رشد و تکامل [[موسیقی سنتی چین|موسیقی]] این کشور تأثیر به سزایی داشته است. [[انواع آلات موسیقی سنتی چین|آلات موسیقی]] هم چون نی، عود(در [[زبان چینی]] پیپا)، کمانچه(در زبان چینی آرهو)، شیپور و ساز قانون از ایران وارد [[چین]] شده است که این موضوع در کتاب های تاریخی این کشور نیز ثبت شده است.</small>

= کتابشناسی =
<references />
[[رده:موسیقی]]
بازگشت به تاریخ موسیقی چینی.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=تاریخ_موسیقی_چینی»