نمایش مبدأ برای تقسیمات اداری و سیاسی لبنان

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[پرونده:تقسیمات استانی لبنان.jpg|بندانگشتی|تقسیمات اداری لبنان - برگرفته از سایت islamtimes - قابل بازیابی از: https://www.islamtimes.org/fa/article/416668/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%AF%D8%AB-%D8%AC%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86]]استان‌های 6 گانه [[لبنان]] عبارتند از: استان بیروت به مرکزیت بیروت، استان جبل [[لبنان]] به مرکزیت جبیل، استان شمال به مرکزیت طرابلس، استان بقاع به مرکزیت زحله، استان نبطیه به مرکزیت نبطیه، استان جنوب به مرکزیت صیدا. شهرهای المتن، بعبدا، عالیه، الشوف در استان جبل [[لبنان]]، شهرهای المنیه-الضبیه، زغرتا، البترون، الکورة، عکار، بشری در استان شمال، شهرهای بعلبک، هرمل و راشیا در استان بقاع و شهرهای حاصبیا، مرجعیون و بنت جبیل در استان نبطیه قرار دارند. شهرهای صور و جزین نیز در استان جنوب قرار گرفته اند. بیشترین جمعیت در استان جبل [[لبنان]]  با 1484000 نفر و کمترین آن با 249000 نفر در استان نبطیه سکنی دارند. بیروت نیز با 36% از [[جغرافیای انسانی لبنان|جمعیت]] کل [[لبنان]] در مرتبه پنجم  قرار گرفته است.<ref>[http://www.cas.gov.lb/ ادارة الاحصاء المركزی]. (2012). SIF-2 گزارش‌های اداره مرکزی آمار لبنان.</ref>

بیروت پایتخت این کشور از جمله شهرهای ساحلی مدیترانه است که قدمتی دیرینه دارد و کشف آثار برجای مانده از دوره‌های فنیقی،  مصری، رومی، ایرانی، یونانی و عثمانی گواه  پیشینه تاریخی این شهر است.<ref>شبارو. (1987). ص. 32.</ref> درباره وجه تسمیه بیروت دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. بر اساس یکی از این دیدگاه ها، این نام از کلمه بئروت، جمع بئر به معنی چاه گرفته شده است<ref>شبارو.  (1987 ). ص. 14.</ref> که به منابع غنی آب (چاه‌ها و چشمه‌ها) در این شهر اشاره دارد. بیروت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، همواره مورد توجه بازرگانان، جنگجویان و جهانگردان و در دوره امویان پایگاه دریایی مسلمانان برای حمله به ناوگان دریایی بیزانس بوده است.<ref>شبارو.  (1987). ص. 43.</ref> این شهر که در دوره اسلامی‌ گاه مرکز ایالت و یا مرکز امارت خاندان‌های حاکم بوده است، با تشکیل [[لبنان]] بزرگ در سال 1920، به مرکزیت آن انتخاب و با اعلام جمهوری [[لبنان]] در سال 1926 رسماً پایتخت جمهوری جدید شد. بیروت در دهه‌های میانی قرن گذشته رو به گسترش گزارد و با مهاجرت بسیاری از روستاییان به‌ویژه مهاجرت صدها هزار نفری ساکنان جنوب [[لبنان]] که در دهه 1960 صحنه رویارویی نیروهای مقاومت فلسطین و اسراییل شده بود، جمعیت آن افزایش یافت. این مهاجران عموما در مناطقی چون حومه جنوبی بیروت و برخی مناطق شرقی آن استقرار یافتند. بیروت در طول سال‌های جنگ داخلی خسارت‌های فراوان دید و بسیاری از ساکنان، این شهر را ترک کردند. با پایان جنگ و بازسازی آن، مجددا حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به این شهر بازگشت. پایتخت [[لبنان]] با مساحتی در حدود 67 کیلومتر مربع، عموم وزارتخانه ها، سازمان‌های دولتی و بیشترین مراکز تجاری، صنعتی، مالی، [[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی لبنان|رسانه‌ای]]، فرهنگی، آموزشی و [[مراکز پژوهشی لبنان|دانشگاهی]] را در خود جای داده است؛<ref>عیسی، نجیب. (2008). النمو المشوه و التنمية المفقودة: المارق الاقتصادي - الاجتماعي في لبنان والخيارات البديلة. بيروت: [http://dirasat.net/ المركز الاستشاري للدراسات والتوثيق]، ص. 135.</ref> از جمله، دانشگاه دولتی و دو [[الجامعة الاميركية فی بيروت (دانشگاه آمريكايی بيروت)|دانشگاه آمریکایی]] و [[جامعة القديس يوسف (دانشگاه قديس يوسف)|قدیس یوسف]] در آن استقرار یافته اند. فرودگاه بین المللی بیروت که تا پیش از [[لبنان معاصر|جنگ داخلی]] یکی از مهم‌ترین و فعال‌ترین فرودگاه‌های خاورمیانه بود، امروز با امکان پذیرش همزمان 30 هواپیما و ظرفیت جابجایی 6 میلیون مسافر در سال در حومه آن به فعالیت خود ادامه می‌دهد. بندر بیروت نیز تا پیش از جنگ از جمله بنادر تجاری فعال منطقه به شمار می‌رفت که به خصوص در زمینه ترانزیت کالا میان کشورهای اروپایی، آفریقایی و عربی نقش موثری داشت و هم اکنون نیز این بندر به عنوان بندر اصلی، ظرفیت پذیرش سالانه 3100 فروند کشتی را دارد. در شهر بیروت به ویژه از سال‌های [[لبنان معاصر|جنگ داخلی]] تا کنون سه منطقه جمعیتی شکل گرفته است؛ شرق بیروت عموماً محل سکونت [[طوائف مسيحی لبنان|مسیحیان]] است و در غرب بیروت، [[تسنن در لبنان|مسلمانان سنی]] اکثریت و جمعیت کمتری از [[تشیع در لبنان|شیعیان]] و [[مذهب درزی در لبنان|درزی‌ها]] ساکنان آن را تشکیل می‌دهند. شیعیان نیز در حومه جنوبی (معروف به ضاحیه) سکنی دارند. آمارهای متفاوتی درباره جمعیت بیروت در سال‌های اخیر ارائه شده است؛ بررسی‌های دانشگاه قدیس یوسف در سال 2001 نشان می‌دهد که حدود 36% از کل جمعیت [[لبنان]]، در بیروت سکنی دارند<ref>عیسی، نجیب. (2008). النمو المشوه و التنمية المفقودة: المارق الاقتصادي - الاجتماعي في لبنان والخيارات البديلة. بيروت: [http://dirasat.net/ المركز الاستشاري للدراسات والتوثيق]، ص. 155.</ref>.
== نیز نگاه کنید به ==
[[تقسیمات اداری و سیاسی روسیه]]؛ [[تقسیمات اداری چین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تونس]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کانادا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کوبا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی مصر]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سنگال]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سودان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی آرژانتین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اردن]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی قطر]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تایلند]]

== کتابشناسی ==
<references />

== منبع اصلی ==
صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[لبنان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص. 148-151.

== نویسنده مقاله ==
سید محمد صدر هاشمی
[[رده:تقسیمات کشوری]]
بازگشت به تقسیمات اداری و سیاسی لبنان.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=تقسیمات_اداری_و_سیاسی_لبنان»