نمایش مبدأ برای جامعه فئودالی و شبکه های متنوع مدارس در چین

[[پرونده:18-9-10-1126501.jpg|بندانگشتی|جشن شکوفه‌ها به سبک مدارس چینی ها]]
برجسته ترین دستاورد فرهنگی مردم چین، در طول بیش از 2000 سال عمر جامعه ی فئودالی به وجود آمد، که عبارت بود از گسترش، توسعه و بازسازی اندیشه ی آموزش در مدارس. در این مدت طولانیِ جامعه ی ارباب و رعیتی، سیستم مدارس با آنچه در [[سلسله جو|دوران جو غربی]] بود کاملاً تفاوت پیدا کرد. سنت طولانی مدت مدارس دولتی همچنان حفظ شد، ولی مدارس غیردولتی متنوع و گسترده تر شدند.

=== [[مدارس دولتی در چین باستان]] ===
در نتیجه ی سقوط حکومت اشرافی، سیستم مدارس دولتی [[سلسله شیا|سلسله های شیا]]، [[سلسله شانگ|شانگ]] و [[سلسله جو|جو غربی]]، از میان رفت. به محض وقوع این اتفاق، به سرعت مدارس غیردولتی شکل گرفتند. روش های قدیمیِ اداره ی مدارس دولتی سه سلسله یِ پیشین به فراموشی سپرده شد، و روش جدیدتری که آزادی بیشتری به مدارس غیردولتی می داد، به کار گرفته شد. این موضوع تأثیر ژرفی در توسعه ی سیستم بعدی مدارس با مدیریت دولتی گذاشت. در عصر [[سلسله مینگ]](1644-1368 میلادی)، روش جدیدی برای کارآموزی در مدیریت آموزشی (عالی ترین مؤسسه ی آموزشی) ایجاد شد. دانشجویانی که در این مؤسسه تحصیل می کردند به مدت سه تا شش ماه برای کارآموزی به ادارات دولتی فرستاده می شدند.

مدارس خصوصی، شکل جدیدی از آموزش بود که ریشه در زوال مدارس دولتیِ تحت سیستم برده داری دارد. پیدایش آن ها نه تنها توفیقاتی برای تحقیقات علمی و فرهنگی به وجود آورد و موجب شکوفایی مکاتب مختلف فکری شد، بلکه موجب پرورش تعداد زیادی از شخصیت های برجسته و با ذوق و استعدادی شد که به شکل گیری سلسله ی متمرکز فئودالی خدمات شایسته ای کردند. به طور کلی، مدارس خصوصی در جامعه ی فئودالی با دو جنبه زیر مشخص می شوند.

1- به طور نسبی، یک سیاست اجرایی آموزش آزاد و سبک آموزشی خاصی ایجاد شد که موجب پیشرفت و توسعه ی جامع تفکر علمی، فناوری، فرهنگی و آموزشی فئودالی [[چین]] در جامعه ی فئودالی شد.

2- مدارس خصوصی نقش مهمی در ترویج علم و فناوری و هنر و ادبیات [[چین]] باستان ایفا کردند.

=== [[مدارس خصوصی در چین باستان]] ===
در طول تاریخ، مدارس خصوصی، با موفقیت بار مسئولیت آموزش ابتدایی در جامعه ی فئودالی را بر دوش کشیده و از تلاش های ناچیز دولت حمایت کرده است. از آنجا که دولت از نظر [[مالی]] مشکل اداره ی مدارس ابتدایی را داشت، این مسئولیت را مدارس خصوصی بر دوش کشیدند. این مدارس بنیاد آموزش در جامعه ی فئودالی را شکل دادند، و در طول قرن ها معلمان زیادی به تدریج گروه کاملی از متن ها و کتاب های آموزشی معلومات عمومی، اخلاقیات و ... را تولید کرده، و جذب این گونه مدارس شدند.

اولاً، آن ها بر ترکیب آموزش و تحقیق تأکید داشتند و جو آزاد بحث و مناظره پیرامون مشکلات علمی در آنجا پرورش می یافت.

دوماً، آموزشگاه ها بر ترکیب دانشجویان، بین مطالعات خصوصی و راهنمایی معلمان تأکید داشتند، و بر اهمیت پرورش توانایی و استعداد دانشجویان برای تعقیب مطالعات مستقل خود اصرار می کردند.

سوماً، آنان در نظر داشتند محیطی طبیعی و ایده آل (ساختمان محیط آموزشگاه) و یک محیط فرهنگی هماهنگ (رابطه ی بین دانشجویان و اساتید) ایجاد کنند، و سنت خوب احترام گذاشتن دانشجویان نسبت به استادان، و محبت استادان نسبت به شاگردانشان را به ارث گذاشته و توسعه دهند.

به طور خلاصه، سیستم مدرسه ای در جامعه ی فئودالی [[چین]] اساساً ترکیبی از مدارس دولتی، مدارس خصوصی و مدارج عالی تر آن ها، آموزشگاه های عالی بود. مدارس دولتی نقش اساسی در جامعه ی فئودالی داشتند، ولی وقتی که این نوع از مدارس دولتی با سقوط سلسله ها تنزل می کردند، به جای آن ها مدارس خصوصی توسعه یافته و پیشرفت می کردند. قابل ذکر است که ساختار دوره های آموزشی در سرتاسر [[چین]] بر محور آموزش های اخلاقی به عنوان پایه و اساس آموزش متمرکز، و از ویژگی های اصلی آموزش سنتی و اخلاقی بود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص۱۲۱۰.</ref>

== نیز نگاه کنید به ==

* [[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین]]
* [[نظام آموزش و پرورش در چین باستان]]
* [[مدارس دولتی در چین باستان]]
* [[مدارس خصوصی در چین باستان]]

== کتابشناسی==
<references />