نمایش مبدأ برای جایگاه دین در جامعه و سیاست کوبا

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[پرونده:مدارای مذهبی در کوبا.jpg|جایگزین=مدارای مذهبی در کوبا|بندانگشتی|مدارای مذهبی در کوبا، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.aljazeera.com/gallery/2017/11/27/religious-harmony-in-cuba]]در سال‌های بعد از پیروزی [[انقلاب کوبا]] (۱۹۵۹)[i] و حاکمیت اندیشه کمونیسم بر این کشور، فعالیت‌های کلیسای کاتولیک رومن به‌طور جدی محدود شد و با مشکلات عمیقی مواجه شد؛ در سال ۱۹۶۱ تمام دارایی‌هایی‌که در اختیار نهادهای مذهبی بود، مصادره شدند. صدها تن از کشیش‌ها و همچنین اسقف اعظم از کشور تبعید شدند و برخی به [[آمریکا]] و دیگر کشورهای منطقه گریختند.

بنابراین از زمان [[انقلاب کوبا]]، تعداد مسیحیان این کشور به نصف کاهش یافت، هم‌اکنون پس از گذشت بیش از نیم قرن حاکمیت [[حزب کمونیست]] بر [[کوبا]]، فضای مساعدتری نسبت به گذشته برای کلیسای کاتولیک کوبا فراهم شده است، رهبر کوبا تا سال ۱۹۹۲ ، زمانی که [[حزب کمونیست کوبا|حزب کمونیست]] به پیروان مذهبی خود اجازه داد تا به حزب بپیوندند، منکر وجود خدا بود، سال ۱۹۹۸ (۲۱ تا ۲۵ ژانویه) در پی سفر پاپ ژان پل دوم به کوبا و گفت‌وگوهایش با فیدل کاسترو، رابطه کلیسا و دولت رو به بهبودی نهاد، همچنین سایر مذاهب، از جمله یهودیان این اجازه را یافتند که عبادات و تشریفات خود را به‌طور عمومی برگزار کنند، در اکتبر ۲۰۰۸ طی مراسمی که [[رائول کاسترو]] نیز در آن حضور داشت، کلیسای جامع ارتدوکس [[روسیه]] گشایش می‌یابد. کوبا تا سال ۱۹۹۲ رسما منکر وجود خدا بوده است، اما هم اکنون بر اساس دیده‌بان حقوق بشر، آزادی بیشتری برای بیان عقاید مذهبی نسبت به سال‌های گذشته وجود دارد.

از سال ۱۹۵۹ که در آن زمان کوبایی‌های مذهبی از جانب دولت مورد ظلم و ستم قرار می‌گرفتند و حتی از تحصیل نیز محروم بودند، سیاست کوبا درباره مذهب بسیار تغییر کرد: در دهه هفتاد رابطه بین دولت و نهادهای مذهبی خصوصا کلیسای کاتولیک روم رو به بهبودی نهاد. تا سال ۱۹۷۶، دولت به شهروندان کوبایی آزادی مذهبی، البته با برخی محدودیت‌ها را، داد، در سال ۱۹۹۲ طی اصلاح قانون اساسی آزادی مذهبی مطلق داده شد. البته با توجه به محدودیت‌های مذهبی طی سال‌های پس از انقلاب، امروزه شاهد این هستیم که برخی از سنت‌های کاتولیکی از بین رفته ‌اند.<ref>De la Cuesta, L. (2006). Constituciones cubanas. Desde 1812 a nuestros días. Miami: Ediciones Alexandria Library, Inc, P241-242</ref>

== نیز نگاه کنید به ==
[[جایگاه دین در جامعه و زبان ژاپنی]]؛ [[دين در جامعه و سياست لبنان]]؛ [[جایگاه دین و روحانیت در افغانستان]]؛ [[جایگاه دین در ساختار کنونی حکومت و جامعه چین]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست سنگال]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست فرانسه]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست اردن]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست زیمبابوه]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست اردن]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست قطر]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست سوریه]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست قزاقستان]]؛ [[جایگاه دین در جامعه و سیاست بنگلادش]]؛ [[سیاست های مذهبی دولت اتیوپی]]؛ [[جایگاه دین در جامعه تایلند]]

== پاورقی ==
<small>[i]: انقلاب [[فیدل کاسترو|کاسترو]] انقلابی دینی محسوب نمی شد و سعی در حذف اخبار مذهبی می شد. اگرچه این دیدگاه دولت انقلابی [[کوبا|کوب]]<nowiki/>ا تغییر کرده است. خصوصًا از زمان ملاقات [[فیدل کاسترو|کاسترو]] با پاپ، کلیسای کاتولیک فع لا در [[کوبا]] در آزادترین فضاست و یک کوبایی به عنوان اسقف منصوب شده است. کاسترو سیاست باز کردن فضا برای اکثر ادیان را ادامه می دهد حتی برای بهایی گری!</small>

== کتابشناسی ==
<references />

== منبع اصلی ==
حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص225-227.

== نویسنده مقاله ==
مریم حق روستا
[[رده:ادیان و مذاهب]]
بازگشت به جایگاه دین در جامعه و سیاست کوبا.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=جایگاه_دین_در_جامعه_و_سیاست_کوبا»