نمایش مبدأ برای روش درمان با غذا و گیاهان دارویی در چین

[[پرونده:Chinese-herbs-table-manuscript-900.jpg|بندانگشتی|گیاهان دارویی در چین. برگرفته از سایت avanttcm، قابل بازیابی از https://www.avanttcm.com/]]
در روزگاران قدیم؛ مردم [[چین]] برای درمان بیماری‌ها، داروهایی را از طبیعت و از گیاهان تهیه می‌کردند. بدین صورت بود که به‌تدریج [[طب سنتی چینی]] با ویژگی‌های خود شکل گرفت. و لذا [[سیر تحول طب سنتی چین|طب سنتی چین]]، با تغذیه‌ی مردم نیز مرتبط است. بر این اساس، داروها را می‌توان به‌عنوان غذا و غذاها را به‌عنوان دارو و برای معالجه‌ی بیماری استفاده كرد. از این طریق بود که روش درمان با غذا و استفاده از داروهای گیاهی به ‌وجود آمد. چینی‌ها می‌گویند:<blockquote>«تقویت بدن با خوردن دارو، بهتر از خوردن غذاهای دارای خواص درمانی نیست و خوردن غذای دارای خواص دارویی مؤثرتر از معالجه است.»</blockquote>در میان چینی‌ها، معالجه به وسیله‌ی غذا از روزگاران قدیم تا امروز بسیار رایج است و جزو [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|عادات و رسوم غذایی]] آنها به شمار می‌آید. سنت تركیب معالجه و غذا، در [[سلسله جو|عصر سلسله‌ی «جو»]] ( از 1046 پیش از میلاد تا 256 پیش از میلاد) نیز وجود داشت. در [[تاریخ چین]]، کتاب‌های زیادی پیرامون معالجه با غذا نوشته شده است.

«سون سیمیائو» پزشک [[سلسله تانگ|عصر سلسله‌ی «تانگ»]] (618 تا 907 میلادی)، دو کتاب پیرامون معالجه به وسیله‌ی غذا نوشت كه تأثیر عمیقی بر روند پیشرفت درمان بیماری با غذا داشت. او می‌گفت پزشک باید پیش از هر چیز علت بیماری را مشخص و آن را با مواد غذایی معالجه کند. اگر معالجه با غذا موثر نبود، از داروها استفاده شود. توسط همین پزشک بود که روش معالجه با غذا و چگونگی تهیه غذاهای دارویی شكل گرفت و سپس به‌ تدریج در میان مردم به روشی برای تقویت بدن و روح و درمان بیماری تبدیل شد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص911-912</ref>

== نیز نگاه کنید به ==
[[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين]]؛ [[طب سنتی چینی|طب سنتی چین]]؛ [[شاخه های مهم طب سنتی چین]]؛ [[شیوه های تشخیص در طب سنتی چین]]

[[طب سوزنی]]

== کتابشناسی ==