نمایش مبدأ برای زیرساخت‌های فضای مجازی و وضعیت اینترنت در عراق

→ زیرساخت‌های فضای مجازی و وضعیت اینترنت در عراق
به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
استفاده از اينترنت در عراق به علت جو امنيتی حاکم بر آن با تاخير آغاز شد و در سال 1998 دولت وقت عراق با تاسيس شرکت «النشر للمعلومات» اداره اينترنت در اين کشور را بصورت انحصاری به آن واگذار کرد. اين نهاد به صورت بسيار محدودی فعاليت داشت و تقريبا تا سال 2000 افراد انگشت شماری از اينترنت استفاده می کردند و از اواخر سال 1999 استفاده از مودم بدون مجوز دولت مجاز نبود. دولت بعث در سازماندهی مجدد استفاده از اينترنت، 65 مرکز در سراسر [[عراق]] بوجود آورد که در اين مراکز استفاده از اينترنت از صفحات محدود الکترونیکی قابل دسترس همگان بود. تماس از طريق اينترنت تنها در انحصار شرکت «هادی» باقی مانده بود و پست الکترونیکی نيز جدا از اينترنت اداره می شد و پيامها از طريق دو کانال دولتی دريافت و پس از بررسی آنها از سوی سازمان امنيت، پس از سه روز به افراد تحويل داده می شد.

با سقوط رژيم صدام حسين مراکز اينترنت و ارائه خدمات اينترنتی و خريد و فروش رايانه در [[عراق]] به شدت گسترش يافت و جامعه عراق در يک واکنش اجتماعی به اين گونه مقوله‌های ممنوعه در سابق اقبال نشان داد. کميته اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل برای غرب آسيا در سال 2005 در آخرين اقدام خود برای پر کردن عقب ماندگی عراق در زمينه اينترنت يک ميليون دلار برای ايجاد شبکه الكترونيكی در چهار دانشگاه عراق اختصاص داد و از رهگذر اين پروژه دانشگاه‌های عراق، منصور، موصل و بصره به صورت برخط در ارتباط با مهمترين دانشگاه‌های جهان قرار گرفتند. بخش خصوصی در عراق نيز در اين زمينه سرمايه‌گذاری تجاری کرده است و هم اکنون صدها شرکت اينترنتی خصوصی در [[عراق]] به چشم می خورد که خدمات اينترنتی را به فروش گذاشته‌اند.

دسترسی به اینترنت در عراق محدودیت‌هایی دارد. بر اساس آمارها، بیش از هشتاد درصد از جمعیت [[عراق]] به اینترنت دسترسی دارند، اما کیفیت و سرعت اینترنت در بخش‌های مختلف کشور متفاوت است. در شهرهای بزرگتر مانند بغداد و اربیل، اینترنت با سرعت بهتری در دسترس است، در حالی که در مناطق دورافتاده و جنوبی کشور، خدمات اینترنتی با مشکلات بیشتری مواجه است. عراق به دو روش اصلی اینترنت پرسرعت دسترسی دارد: اینترنت فیبر نوری و اینترنت موبایلی 3G و 4G که توسط شرکت‌های مخابراتی خصوصی ارائه می‌شود.

زیرساخت‌های اینترنتی عراق بیشتر به شبکه‌های فیبر نوری و مراکز داده‌ محدود می‌شود. این شبکه‌ها تحت کنترل وزارت ارتباطات [[عراق]] و شرکت‌های مخابراتی خصوصی قرار دارند. دولت عراق پروژه‌هایی برای توسعه زیرساخت‌های اینترنتی و بهبود سرعت اینترنت آغاز کرده است، اما این پروژه‌ها معمولاً با تأخیر و مشکلات مالی روبرو هستند. یکی از پروژه‌های مهم دولت عراق، ایجاد یک شبکه ملی اطلاعات است که هدف آن فراهم آوردن زیرساخت‌هایی برای ارائه خدمات دولتی آنلاین و ایجاد سیستم‌های متمرکز و یکپارچه است. این پروژه به دنبال افزایش امنیت داده‌ها، بهبود مدیریت اطلاعات و تسهیل فرآیندهای دولتی است. همچنین در راستای توسعه فضای مجازی و تسهیل خدمات دیجیتال، دولت [[عراق]] برنامه‌هایی را برای بهبود استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در زمینه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و دولتی تعریف کرده است<ref>United Nations Development Programme (UNDP), (2023). Digital Landscape Assessment: Iraq, at: https://www.undp.org/sites/g/files/zskgke326/files/2023-06/undp_iq_digital_landscape_assessment_en.pdf</ref>.

[[عراق]] پروژه‌هایی را برای توسعه خدمات دولت الکترونیک در نظر دارد. وزارتخانه‌ها و نهادهای دولتی مختلف تلاش دارند که از طریق وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها خدمات خود را به صورت آنلاین ارائه دهند. اما این پروژه‌ها در حال حاضر با چالش‌هایی از جمله نبود زیرساخت‌های مناسب، آموزش ناکافی و ضعف در هماهنگی میان نهادهای دولتی روبه‌رو هستند. برخی خدمات مانند ثبت‌نام در انتخابات، صدور گواهی‌های مختلف، و خدمات بهداشتی به صورت آنلاین قابل دسترسی هستند، اما هنوز بسیاری از خدمات در سطح پایین‌تری از دسترسی قرار دارند. [[عراق]] در حال حاضر به ایجاد و توسعه مراکز داده به منظور ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌ها در مقیاس بزرگ توجه بیشتری کرده است. این مراکز به طور ویژه در بغداد و چند شهر دیگر ایجاد شده‌اند، اما هنوز هم ظرفیت این مراکز محدود است و برای رسیدن به استانداردهای جهانی نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر دارد.

در خصوص تلفن همراه، سه شرکت اصلی ارائه‌دهنده خدمات تلفن همراه در [[عراق]]، زین عراق، آسیاسل و کورک تلکام هستند که با هم بیش از نود درصد از بازار موبایل را در اختیار دارند. این اپراتورها با دولت و نهادهای نظارتی در مورد شرایط مجوزهای خود درگیر بوده‌اند. پس از اختلافات بر سر مالیات و مسائل دیگر، شبکه کورک تلکام در اواخر سال ۲۰۲۳ به‌طور موقت از دسترسی به شبکه‌های داخلی و بین‌المللی قطع شد. این اپراتورها همچنین در توسعه خدمات LTE با مشکلاتی مواجه بوده‌اند که بخشی از آن به دلیل زیرساخت‌های آسیب‌دیده است. با توجه به دسترسی بسیار محدود به خدمات LTE در خارج از مراکز شهری اصلی، احتمال ارائه خدمات 5G در کوتاه‌مدت کم است. با این حال، در اکتبر ۲۰۲۳، نهاد نظارتی اعلام کرد که قصد دارد یک مجوز ملی 5G سه‌ساله به یک شرکت عملیاتی جدید اعطا کند که توسط یکی از زیرمجموعه‌های وزارت ارتباطات ایجاد می‌شود<ref>Henry Lancaster, Iraq Telecoms Market Report Telecoms, Mobile and Broadband - Statistics and Analyses, February 2025, at: https://www.budde.com.au/Research/Iraq-Telecoms-Mobile-and-Broadband-Statistics-and-Analyses</ref>.

== نیز نگاه کنید به ==
[[زیست بوم فضای مجازی در عراق]]؛ [[ساختارهای حاکمیتی عراق در زیست بوم های فضای مجازی]]؛ [[نهادهای غیردولتی عراق در حوزه فضای مجازی]]؛ [[قوانین، سیاست ها و برنامه‌های عراق در حوزه فضای مجازی]]؛ [[هوش مصنوعی در عراق]]؛ [[شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها در عراق]]

== کتابشناسی ==
<references />

== نویسنده مقاله ==
علی اکبر اسدی
[[رده:زیر ساخت های فضای مجازی]]
بازگشت به زیرساخت‌های فضای مجازی و وضعیت اینترنت در عراق.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=زیرساخت‌های_فضای_مجازی_و_وضعیت_اینترنت_در_عراق»