نمایش مبدأ برای ساختار نیروهای نظامی آرژانتین

نیروهای نظامی [[آرژانتین]] (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرماندهی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمانهای جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد.

علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی [[آرژانتین]] توسّط یک وزارتخانه جداگانه (وزارت کشور) کنترل می‌شود که به وسیله اداره دریانوردی [[آرژانتین]] محافظت می‌شود، و مرزهای زمینی به وسیله ژاندارمری کشور پاسداری می‌گردد. امّا هر دو شاخه مزبور تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفته‌اند. آنها عمدتاً به امر گشت زنی علیه جنایت سازمان یافته، قاچاق موادّ مخدّر و نیز عملیات های نجات شهروندان در هنگام اضطراری می‌پردازند. تعداد نیروهای نظامی آماده به خدمت و رزرو [[آرژانتین]] در سال 2011 بالغ بر 550 هزار نفر اعلام شده است.

دستگاه ارتش [[آرژانتین]] از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین ارتش ها در منطقه بوده ‌است (مثلاً جنگنده‌های جت پیشرفته خود را از اوایل دهه ۱۹۵۰ توسعه و ارتقاء داده ‌است) امّا در مقایسه با دیگر ارتش های منطقه‌ای با هزینه‌های کمرشکنی مواجه شد و کمکم از اعتبار آن کاسته شد. نباید این نکته را از نظر دور داشت که دولت های سالهای اخیر تلاش زیادی برای کنترل هرچه بیش‌تر نظامیان به کار بسته اند. بر اساس اعلام وزارت دفاع [[آرژانتین]]، نیروهای هوایی این کشور در حال حاضر 10 هواپیما و 7 هلیکوپتر جنگی در اختیار دارد<ref name=":02">برگرفته از https://www.mindef.gov.ar</ref>.

نیروهای مسلّح [[آرژانتین]] در اجرای عملیات های مهم حفاظت صلح در هاییتی، قبرس، یوگسلاوی سابق، کویت، بوسنی و هرزگوین، و لیبی طبق چارچوب تعیین شده سازمان ملل اقدام کرده اند. از سال 1999 تا سال 2006 نیروهای نظامی [[آرژانتین]]، تنها نیروهای آمریکای لاتینی حاضر در منطقه کوزوو بودند.

تسلیحات نظامی [[آرژانتین]] عمدتاً از [[آمریکا]] و در رتبه بعدی آلمان، [[فرانسه]]، ایتالیا، [[اسپانیا]] و همچنین رژیم صهیونیستی تأمین شده است. در سال 2011 [[آرژانتین]] برای اوّلین بار در تاریخ خود، خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از [[روسیه]] و [[چین]] را آغاز کرد. در آمریکای جنوبی مهم‌ترین متّحدین نظامی این کشور برزیل، ونزوئلا و شیلی می‌باشند<ref name=":02" />.

از سال 2000 در [[آرژانتین]] و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی [[آمریکا]] از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره [[آرژانتین]] نهتنها در سیاست خارجی بلکه در همکاری های نظامی از [[آمریکا]] فاصله گرفت. این کشور مداخله نظامی [[آمریکا]] در [[افغانستان|اففانستان]] و بعداً عراق را محکوم نموده و حاضر به همراهی با آن نشد. هم‌اکنون [[آرژانتین]] از نظر توان نظامی در ردهی سی و دوم قدرت‌های نظامی جهان قرار دارد. برخی از پارامترهای قدرت نظامی [[آرژانتین]] به شرح زیر می‌باشد<ref>برگرفته از https://www.militaryparsi.ir</ref>:
=====نیروی انسانی=====
نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490

مناسب برای خدمت: 16،718،928

نیروی نظامی در دسترس: 684،870

نیروی نظامی فعّال: 100.000

نیروی نظامی رزرو: 450.000
=====نیروی زمینی=====
تانک ها: 257

نفربرها: 981

توپخانه کششی: 289

توپ: 543

موشکانداز: 58

خمپاره: 1754

تسلیحات ضدّتانک: 850

تسلیحات ضدّهوایی: 375

وسایل نقلیه لجستیکی: 5021
=====نیروی دریایی=====
مجموع کشتی های نیروی دریایی: 42

ناوگان بازرگانی: 43

بنادر مهم و پایانه ها: 8

ناو هواپیمابر: 0

ناوشکن: 4

زیردریایی: 3

ناوچه: 0

قایق گشتی: 8

قایق مینروب: 0

تجهیزات آبی و خاکی: 2
=====نیروی هوایی=====
تعداد هواپیما: 404

هلیکوپتر: 94

فرودگاه عملیاتی: 1،141
=====[[مالی]] (USD)=====
بودجه دفاعی: 5 میلیارد دلار
=====جغرافیایی=====
راه آبی: 11000 کیلومتر

خطّ ساحلی: 4989 کیلومتر

مساحت: 2،780،400 کیلومتر

مرز مشترک: 9861 کیلومتر<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص183-186.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
[[سیاست و حکومت آرژانتین]]؛ [[نیروهای مسلح آرژانتین]]

==کتابشناسی==