نمایش مبدأ برای سلطه ی حزب کمونیست بر ادبیات چینی

[[پرونده:123.jpg|بندانگشتی|سلطه ی حزب کمونیست بر ادبیات چینی]]
در دهه‌ی پنجاه و شصت میلادى، سیطره‌ی کامل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] بر صحنه‌‏ها و محافل ادبى به چشم مى‏ خورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|دولت کمونیستی]] حاکم بودند، یا سکوت اختیار کرده، یا تبعید شده و یا مهاجرت کردند.

این دوره‌ی بیست ساله را مى ‏توان دوره‌ی«سکوت شاعران»نامید. از سال1949 تا 1968میلادی را مى ‏توان دوره‌ی سکوت ادبى-هنرى [[چین]] معاصر به حساب آورد. چون از 1949، سال تأسیس [[جمهوری خلق چین|جمهورى خلق چین]]، بسیارى از شاعران خاموش شدند و چیزى ننوشتند. 

در سال1968 بود که نسل تازه‏‌اى برآمد و بنیاد شعر نو را بر هم ریخت. آنان شعرهاى آوانگارد سرودند و به طور زیرزمینى منشتر ‏کردند.<ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد اول ص1120.</big></sub></ref>

== نیز نگاه کنید به ==

* [[شعر معاصر چین]]
* [[بنیانگذاران شعر معاصر چین]]      

== کتابشناسی ==