نمایش مبدأ برای سینماگران و هنرمندان معروف چین

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

مشهورترین چهره‌های صنعت سینما که در سال‌های اخیر از سرزمین اصلی [[چین]] سر برآوردند، سه نفر بودند: 

* «چِن کایگه»(متولد۱۹۵۲)
* «جانگ ایمو»(متولد۱۹۵۰)
* «تیان جووانجوانگ»(متولد ۱۹۵۲)

نخستین فیلم سینمایی چِن، «زمین زرد»(۱۹۸۴)، از نظر هنری و تجاری درهای بازار جهانی را به روی سینمای [[چین]] گشود. این فیلم فرهنگ فولکوریک [[چین]] را با پرداختی خارق‌العاده و شاعرانه تصویر کرده است. چِن‌ پس از آن با فیلم‌هائی مانند«رژه‌ی بزرگ»(۱۹۸۵) و «پادشاه کودکان»(۱۹۸۸)، به سبک نقاشی طوماری [[چین]] روی آورد. او در فیلم نخست به زندگی نظامی‌گری در [[چین]] معاصر و در دومی به اشتباهات انقلاب فرهنگی پرداخت. فیلم«بدرود محبوبه‌ی من»(۱۹۹۳) از «چِن کایگه» نیز که برنده‌ی نخل طلایی جشنواره‌ی کَن شد، اثری است مسحورکننده. این فیلم در سال ۱۹۹۳ دو بار در [[چین]] توقیف و آزاد شد. 

نخستین فیلم«جانگ ایمو (Zhang Yimo)»، به‌نام «خوشه‌ی ذرت سرخ»(۱۹۸۸)، با تصاویر خیره‌کننده‌اش جایزه‌ی خرس طلایی جشنواره‌ی برلین را نصیب وی کرد و در آمریکا به فروش خوبی دست یافت. در این فیلم پر هزینه‌ی پرده عریض، از همه‌ی امکانات زیبائی شناختی عدسی‌های آنامورفیک و زوم بهره‌ برداری شده تا زندگی روستائی شمال [[چین]] در دهه‌ی۱۹۳۰ را به تصویر بکشد. در این فیلم، منظرگاه دهشتباری از خسارت حاصله از اشغال ژاپنی‌ها به‌زیبایی به‌تصویر کشیده شده است. فیلم بعدی ژانگ، تریلر پر فروشی با اسم رمز«کوگار»(۱۹۸۹)، بود که در [[چین]] مورد استقبال فراوان تماشاگران قرار گرفت و شکوه بصری آثار بعدی او را پایه‌ریزی کرد. فیلم‌های «جو دو»(۱۹۹۰)؛ با سرمایه‌ی کمپانی ژاپنی(تُکوما کامیونیکیشنز) و «فانوس قرمز را بیاویز»(۱۹۹۱)؛ با سرمایه‌ی کمپانی تایوانی  (ERA اینترنشنال)، هر دو ابتدا در [[چین]] توقیف شدند. شبه‌مستندی از زندگی روستایی به نام داستان«کیوجو»(۱۹۹۲؛ با مشارکت هنگ‌کنگ از جانگ ایمو، جایزه‌ی شیر طلائی جشنواره‌ی ونیز را برایش به ارمغان آورد. نقش اول تمام فیلم‌های جانگ ایمو را بازیگر درخشان جوانی به‌نام خانم «گُنگ‌لی (Gong li)» ایفا کرده که در دهه‌ی1990، به عنوان مشهورترین هنرمند سرزمین اصلی [[چین]] در سطح جهانی شناخته شد.

«تیَن جووانجوانگ» فیلمسازی را با مطالعه‌ی مردم نگارانه‌ی زندگی کشاورزان مغولستان با فیلم «در عرصه‌ی شکار»(۱۹۸۵) آغاز کرد و پس از آن فیلمی به‌ نام«دزد اسب»(۱۹۸۶) ساخت. این فیلم که در مکان واقعی در تبت فیلمبرداری شده است، به رابطه‌ی میان حقوق قبیله‌ای و مذهب بودیسم پرداخته و همان‌طور که قابل پیش‌بینی بود، در [[چین]] به شدت سانسور و کوتاه شد. او سپس چند سالی فیلم‌های تجاری از جمله«بچه‌های راک‌اندرول»(۱۹۸۸) ساخت تا آنکه فیلم «بادبادک آبی»(۱۹۹۳) را عرضه کرد. «بادبادک آبی» با ملایمت تمام تأثیرات اوایل حکومت کمونیسم بر زندگی روزمره‌ی یک خانواده‌ی پکنی از ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۷ را بررسی می‌کند و با آنکه در جشنواره کن و [[توکیو]] جایزه برد از طرف دولت [[چین]] توقیف شد.

کلیه فیلم‌های جدی که در [[چین]] ساخته شده است، همگی از آثار منتشر شده‌ی ادبی اقتباس شده‌اند، زیرا چینی‌ها سینما را قالبی برای ارایه‌ی آثار ادبی می‌دانند.

در دهه‌ی1990 بود که بار دیگر نمایش فیلم‌های خارجی در [[چین]] از سر گرفته شد و دولت در سال 1994با نمایش بیست فیلم خارجی در طول سال موافقت کرد که برخی از این فیلم‌ها پر فروشترین فیلم‌ها در [[چین]] شدند<ref>راهکارهایی برای پیشرفت صنعت فیلم در چین (2002، 10 آوریل). روزنامه چاینا تودی.</ref>.

== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر در چین]]؛ [[صنعت فیلم و سینمای چین]]؛ [[سینماگران نسل پنجم چین]]؛ [[سینماگران نسل جدید چین]]؛ [[فستیوال ها و جشنواره های فیلم در چین]]

= کتابشناسی =
<references />

== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>

== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:سینما، مستند و پویانمایی]]
بازگشت به سینماگران و هنرمندان معروف چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=سینماگران_و_هنرمندان_معروف_چین»