نمایش مبدأ برای شبکه های ماهواره ای بنگلادش

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
شبکه های ماهواره‌ای از 21 سپتامبر 1992 میلادی با پخش برنامه‌های خبری CNN و سپس BBC از طریق شبکه BTV ([[تلویزیون در بنگلادش|تلویزیون بنگلادش]]) برنامه‌های خود را آغاز کردند. در این سال به مردم اجازه نصب دیش آنتن‌های ماهواره‌ای و استفاده از شبکه‌های خارجی داده شد. بین سال‌های1992تا 1995میلادی، بیش از 10 شبکه بین‌المللی از کشورهای خارجی از طریق ماهواره وارد منازل شده و به تخریب فرهنگ بومی و تأثیر پذیری فرهنگ بیگانه پرداخته‌اند و هنوز برنامه پخش می‌کنند. این شبکه‌ها و کانال‌ها عبارت اند از: ,ATN, BBC, Chaanel-v, CNN, DP-7, DD-metro, Discovery, Zee, ESPN, Star plus, Sports, Star, MTV, Cartoon network, AXN Action, National Geographic و ...؛ این‌ها مرتب در صحنه [[تلویزیون در بنگلادش|تلویزیون بنگلادش]] ظاهر شده و بدون شک تعرض شبکه‌های ماهواره‌ای به افکار و اندیشه‌ها و فرهنگ یک ملت نتایج نامطلوبی را در پی خواهد داشت که مسئولیت مردم و دولت در قبال این جریان سخت‌تر می‌شود.

گفتنی است که از سال 1995 به بعد، به علت هزینه بالا و گرانی دیش آنتن و ضعف مالی مردم، موضوع کابلی کردن برنامه‌های ماهواره‌ای در مقابل پرداخت 200 تاکا [i] باعث شد که همه از این شیوه استفاده کنند و در سطح کشور با خیزشی سریع به میان مردم راه یابد. شبکه غیر دولتی [[تلویزیون در بنگلادش|تلویزیون بنگلادش]] به نام [https://www.etvwin.com/home «اکوشه تلویزیون» ETV]، در تاریخ 21 اردیبهشت 1379 هـ.ش، طی مراسمی در هتل سونارگان توسط خانم [[شیخ حسینه]]، نخست‌وزیر وقت [[بنگلادش]] افتتاح شد. خانم [[خالده ضیاء]] رهبر حزب BNP نیز پیامی در این خصوص ارسال کرد. این اولین شبکۀ خصوصی به زبان «بنگلا» در [[بنگلادش]] است که از طریق ماهواره، برنامه‌های آن در مناطق جنوب و جنوب شرقی آسیا، خاورمیانه، اروپا و آمریکای شمالی مشاهده می‌شود.

مدت زمان پخش این شبکه در هر روز حدود 24 ساعت است که مشتمل بر تئاتر، رقص و آواز، فیلم، سریال خارجی، ورزش، رخدادهای مهم ملی، فیلم مستند، برنامه‌های کودکان و نوجوانان، آموزش و مشکلات اجتماعی است. طبق اظهارات مسئولین این شبکه، هدف از افتتاح چنین شبکه‌ای، دگرگونی و تحول در جامعه است. مدیران این شبکه، که در واقع صاحب امتیاز هم می‌باشند، عبارت‌اند از:

* رئیس شبکه، آقای ابوسعید چودوری، یکی از صاحبان صنایع مهم [[بنگلادش]]؛
* مدیران اجرائی، آقای محمود و آقای سایمن درینگ.

ظاهراً پیشنهاد راه‌اندازی این شبکه توسط «سایمن درینگ» کارمند سابق بنگاه سخن پراکنی «بی‌بی‌سی» از انگلستان بوده است. پخش برنامه‌های رقص و آواز غربی از این شبکه، نشان از اهداف و برنامه‌های کوتاه مدت و دراز مدت آن دارد. سایمن درینگ در سال 1997، از شبکۀ «بی‌بی‌سی» استعفا داد و با کمک ابوسعید محمود و فرهاد محمود، برای راه‌اندازی این شبکه تلاش کرد<ref>The daily Ittefaq, 15 may 2000, Dhaka, Bangladesh</ref>. ظاهراً برنامه‌های این شبکه جنبه غیر اسلامی دارد و در خصوص برنامه‌های هندی و هندوئی و ترویج فرهنگ هندی تلاش می‌کند.

== نیز نگاه کنید به ==
[[شبکه های ماهواره ای تایلند]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در افغانستان]]؛ [[شبكه‌های ماهواره‌ای ژاپن]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در چین]]؛ [[شبکه های ماهواره ای سنگال]]؛ [[شبکه های ماهواره ای فرانسه]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در مالی]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در اردن]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در اتیوپی]]؛ [[شبکه های ماهواره ای سیرالئون]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در قطر]]؛ [[شبکه های ماهواره ای سریلانکا]]

== پاورقی ==
[i]در حال حاضر پرداخت 400 تاکا در هر ماه.

== کتابشناسی ==
<references />

== منبع اصلی ==
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار).

== نویسندگان مقاله ==
محمد مهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی
[[رده:رسانه های جدید]]
بازگشت به شبکه های ماهواره ای بنگلادش.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=شبکه_های_ماهواره_ای_بنگلادش»