نمایش مبدأ برای شورش مسلمانان در منطقه ی سین کیانگ در چین

→ شورش مسلمانان در منطقه ی سین کیانگ در چین
به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

پیش از شورش سین کیانگ به رهبری یعقوب بیگ، این منطقه به مدت یک قرن به مرکزیت ایلی، تحت حاکمیت [[سلسله چینگ]] قرار داشت. منطقه‌ی سین کیانگ به سه بخش؛ بخش شمال کوه تیَن شَن(Tian Shan) به مرکزیت ایلی؛ منطقه‌ی جنوب به مرکزیت کاشغر و شامل ختن، ینگی شهر، و یارکند؛ و منطقه‌ی شرقی با محوریت ارومچی تقسیم شده بود که فرماندهی مستقر در ایلی در واقع فرمانده هر سه بخش شمرده می‌شد. مقامات چینگ مستقر در منطقه، برای تأمین هزینه‌های نگهداری نیروهای نظامی خود، مالیات‌ها را افزایش و مالیات‌های جدیدی وضع کردند و یا پست‌های دولتی را به داوطلبان به بالاترین قیمت می‌فروختند. این افزایش مالیات و فساد مقامات بر نارضایتی ساکنان سین کیانگ افزود. مسلمانان منطقه از سوء مدیریت چینگها و افزایش مالیاتها از یک سو، و حملات تخریبی خواجه‌ها از سوی دیگر، به تنگ آمده بودند.

با آغاز شورش مسلمانان در استان‌های شانسی و گنسو در سال 1862، در میان مسلمانان دونگان سین کیانگ شایع شد که مقامات چینگ در نظر دارند برای پیشگیری از شورش مسلمانان در این منطقه، به قتل عام گسترده‌ی آنان بپردازند<ref>Choi Jiwan(2009). History of Muslims Under Chinese Rule’ Since 1839. Korean Minjok Leadership Academy, International program. Term paper AP World History Class.</ref>. انتشار تکذیبیه از سوی مقامات چینگ هم نتوانست این شایعه را از میان ببرد. بر اساس این شایعه، مسلمانان دونگان در اغلب شهرهای سین کیانگ دست به شورش علیه [[سلسله چینگ]]  زده و سایر اقلیت‌های مسلمان همچون قیرقیزها، قزاق‌ها و اویغورها نیز به آنان پیوستند.

شورش محدود اولیه که در ماه مارس 1863 و با تصرف یک پایگاه نظامی آغاز شد، بارسیدن نیروهای کمکی از سایر پایگاهها، فورا سرکوب شد. سال بعد مجددا قیام در هر سه بخش سین کیانگ پشت سر هم اتفاق افتاد که سرکوب آن دیگر از توان نظامیان چینگ خارج بود.

در تاریخ سوم ماه ژوئن 1864، دونگانهای شهر کوچا شورش کرده و ترک‌های اویغوری نیز به آنها پیوسته و پایگاه‌ها و قلعه‌های نظامی را تصرف و ساختمان‌های دولتی را به آتش کشیده و سربازان مستقر در این پایگاه‌ها را به قتل رساندند.

این شورش رهبر واحد شناخته شده ای نداشت، لذا شورشیان فردی به نام رشید خواجه درویش، که نقش چندانی در این قیام نداشت ولی از نظر معنوی دارای پایگاه اجتماعی بود را به عنوان حاکم خود برگزیدند. سه روز پس از قیام شهر کوچا، سربازان دونگان پادگان ارومچی نیز به محض اطلاع از قیام مردم کوچا دست به شورش زده و بخش عظیمی از شهر را تخریب و انبارهای دولتی را به آتش کشیده و قلعه‌های نظامی را محاصره کردند. سپس به سمت شهرهای مناس و ووسو در غرب ارومچی حرکت کرده و آنها را به تصرف خود درآوردند. سربازان دونگان مستقر در پایگاه‌های نظامی مستقر در شهرهای یارکند و کاشغر نیز به محض اطلاع از اوضاع شهرهای پیش گفته، رأس ساعت معینی در تاریخ 26 ژوئیه قیام کرده و این شهرها را با وارد کردن خسارات جانی زیاد به نیروهای چینگ، در اختیار گرفتند. سرانجام اغلب شهرها و پادگان‌ها به دست انقلابیون مسلمان سقوط کرد و ارتباط حاکمان دست نشانده‌ی چینگ در منطقه با [[پکن]] قطع و به ناچار خبر این حوادث را از طریق خاک [[روسیه]] به حکومت مرکزی [[چین]] رساندند.

اگرچه این قیام در آغاز با پیروزی مسلمانان همراه بود و مناطق زیادی را به تصرف خود در آوردند، ولی در نهایت به دلیل اختلافات درونی رهبران قیام؛ جاه طلبیهای برخی از فرماندهان منطقهای همچون یعقوب بیگ خوقندی از ازبکستان؛ تلاش نیروهای مسلمان و غیر مسلمان طرفدار  [[سلسله چینگ]] در منطقه برای سرکوب قیام؛ عدم حمایت نیروهای روسی مستقر در مرزهای دو کشور، به ویژه نیت شوم آنان برای تصرف منطقه؛ تغییر وضعیت سیاسی و امنیتی آسیای مرکزی به دلیل حضور نیروهای تزار روس؛ و عوامل متعدد دیگری که در اینجا مجال پرداختن به آنها نیست، متأسفانه این قیام مسلمانان نیز سرانجام به شکست انجامید و چیزی جز تخریب، قتل و عام و تحقیر برای مردم منطقه به بار نیاورد.

== نیز نگاه کنید به ==
[[مبارزات مسلمانان در چین]]؛ [[اسلام در چین]]

== کتابشناسی ==
<references />

== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>

== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:ادیان و مذاهب]]
بازگشت به شورش مسلمانان در منطقه ی سین کیانگ در چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=شورش_مسلمانان_در_منطقه_ی_سین_کیانگ_در_چین»