نمایش مبدأ برای لا نینا د لوس پینس

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[پرونده:لا نینا د لوس پینس.jpg|بندانگشتی|لا نینا د لوس پینس، برگرفته از فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ [[اسپانیا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)]]پاستورا پاوون کروز (Pastora pavon cruz) معروف به لانینا دِلوس پینِس(La Nina de los peines)، در 10 فوریه 1890 در سویل متولد شد. او معروف ترین خواننده سبک فلامینکو جهان و [[اسپانیا]] در قرن بیستم محسوب می‌شود. این سبک در خانواده او کاملا ریشه دار بود.

آرتور و توماس، دو برادر او خوانندگان فلامینکو بودند و برادرزاده او نیز که اسمش آرتورو بود، اولین نوازنده پیانو به سبک فلامینکو محسوب می‌شود. او خوانندگی در بین مردم را از سن هشت سالگی آغاز کرد و از این رو در کافه‌های مختلفی به اجرای برنامه پرداخت.

نام مستعاری نیز که به آن معروف شد و هیچ وقت هم آن را نمی‌پسندید، از یکی از ترانه‌هایی که در این کافه‌ها، در مادرید می‌خواند، برای او باقی ماند که به معنای دختر شانه‌هاست. او هیچ وقت خواندن و نوشتن را نیاموخت. خانواده‌ی او در مضیقه شدید [[مالی]] بودند و بنابراین او از هشت سالگی به طور مستمر به کار خوانندگی مشغول بود. بعد از سویل، وی خوانندگی را در مادرید و بیلبائو ادامه داد. در بیلبائو به خاطر سن کمش اجازه نداشت تا در محل‌های عمومی‌آواز بخواند؛ بنابراین مدتی را به عنوان مدل، نزد ایگناسیو زولوآگا (Ignacio zuloaga) نقاش کار کرد. بعد از بازگشت به آندُلس، برنامه‌هایی را در رستوران‌هاو کافه‌های شهرهای خِرِز (Jerez)، سویل و مالاگا اجرا کرد. در 1910 برای اولین بار صدای او ضبط شد و در سال 1920، تئاتر رومئا وی را با حقوق بالایی به استخدام خود درآورد. از این زمان به بعد، او تور‌های بسیاری را در سراسر اسپانیا برگزار کرد.

وی در طول فعالیتش اجراهای مشترکی با خوانندگان عصر طلایی فلامینکو اسپانیا مانند آنتونیو چاکن (Antonio chacon)، مانوئل توره (Manuel torre)، فرانسیسکو لما (Francisco lema) و فریخونس (frijones) برگزار کرد. او در سال 1922 ملاقاتی با [[فدریکو گارسیا لورکا]] انجام داد و لورکا یازده سال بعد سخنرانی به افتخار او ترتیب داد و از صدای او به عنوان نوایی استثنایی یاد کرد. بعد از وقفه‌ای در جنگ‌های داخلی، دوباره به صحنه بازگشت و اجرا‌های زیادی را با بزرگانی همچون کونچا پیکر (Concha piquer) انجام داد.

سپس چند سالی از کار خود فاصله گرفت و بعد از آن با اجرای چند تور، تحسین منتقدان را برانگیخت؛ کمی‌بعد به طور ناگهانی خود را بازنشسته کرد و تنها هر از گاهی، به طور پراکنده به روی صحنه حاضر می‌شد، اما در سه سال پایانی عمرش به طور کامل خوانندگی را کنار گذاشت. و در نهایت در 26 نوامبر 1969 درگذشت. آثار او انقلابی در موسیقی فلامینکو‌ی [[اسپانیا]] محسوب می‌شود، چرا که توانسته ارتباطی بین سنت‌های [[اسپانیا]] و دنیای مدرن حال حاضر آن برقرار کند. ریکاردو مولینا، فلامنکوشناس اسپانیایی در مقاله‌ای گفته است که اهمیت پاستورا برای موسیقی فلامنکو، همانند اهمیت باخ برای موسیقی کلاسیک است<ref>برگرفته از http://en.wikipedia.org/wiki/La_Ni%C3%B1a_de_los_Peines</ref>.
== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر اسپانیا]]؛ [[تاریخ هنر اسپانیا]]؛ [[مشاهیر هنری اسپانیا]]؛ [[موسیقی دانان اسپانیایی]]

== کتابشناسی ==
<references />
==مقاله اصلی==
فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ [[اسپانیا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)
==نویسنده مقاله==
مهدی فاخری
بازگشت به لا نینا د لوس پینس.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=لا_نینا_د_لوس_پینس»