نمایش مبدأ برای مسيحيت در بنگلادش

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
اکثریت مسیحیان [[بنگلادش]] پیرو کلیسای کاتولیک روم هستند و پاپ را به عنوان رهبر روحانی مذهبی شان می‌دانند. شاید عده‌ای بسیار اندک از مسیحیان [[بنگلادش]] پروتستان باشند. چون اغلب میسیونرهای مسیحی که در [[بنگلادش]] فعالیت‌های تبلیغی گسترده دارند، پیرو کلیسای کاتولیک رومی واتیکان هستند.

ورود مسیحیان در [[بنگلادش]] و آغاز فعالیت‌های تبلیغی آنان در این کشور تاریخچه طولانی دارد. دروازه بنگال در سال 1517 م برای مسیحیان میسونری باز گردید. صدو سی و سه سال بعد از آن، تجار مسیحی برای تجارت به این منطقه آمدند و نه فقط در تجارت و تبلیغ دین مسیحیت محدود شدند، بلکه در صحنه سیاسی نیز با ایجاد تفرقه و اختلاف بین مسلمانان و [[هندوها در بنگلادش|هندوها]] در جامعه بنگالی و همچنین با ایجاد مشاجره و کشمکش بین اعضای خانواده‌های حاکم، از سال 1757 به بعد، استقلال و قیمومیت بنگال را خدشه دار کردند. گرچه به مقتضای زمان و مکان تغییراتی در فعالیت‌های سیاسی جامعه مسیحی صورت گرفته است، دو برنامه همچنان ادامه داشته است:

1. امور خدماتی و امدادی

2. امور تبلیغ دین (ترویج مسیحیت)

میسیونرهای پرتغالی در حدود سیصد و بیست و پنج سال پیش در بنگال، فعالیت‌های خود را با کمک مالی و حمایت‌های لازم در سال 1677 م در منطقه فارمگت نیز گایون در [[داكا|داکا]] با تأسیس کلیسای مقدس «روزری» آغاز کردند. این کلیسا قدیمی‌ترین کلیسای [[بنگلادش]] محسوب می‌شود و در حال حاضر عبادتگاه بسیار مشهور و معروف مسیحیان است.

موسسه «باپتیست میسیونری سوسایتی» که موسسه‌ای است برای تبلیغات دین مسیحی، در آن زمان شخصی به نام ویلیام کیاری را به [[بنگلادش]] اعزام کرد. موسسه مذکور هم اکنون سازمانی به نام  «باپتیست یونین اف بنگلادش» را در [[بنگلادش]] اداره می‌کند. براثر فعالیت‌های این ارگان در [[بنگلادش]]، علاوه بر [[داكا|داکا]] در شهرهای دیگر از جمله دیناج پور، جیسور، باریسال، [[چيتاگنگ|چیتاگنگ]] و رنگپور کارهای تبلیغاتی مسیحی انجام می‌شود. فعالیت‌های تبلیغی مسیحیان در این مناطق بسیار طولانی بوده است، برای مثال، در دیناج پور از 1795، در جیسور از 1805، در [[داكا|داکا]] از 1816، در باریسال از 1828، در [[چيتاگنگ|چیتاگنگ]] از 1881 و در رنگپور از 1891 فعالیت‌های خود را شروع کرده‌اند و از بعد از استقلال کشور [[بنگلادش]] در سال 1971، فعالیت‌های مسیحیان در این کشور به طور درخور توجهی افزایش یافت.

محمد نورالزمان نویسنده کتاب «بنگلادش در گیرودار ان جی اوها»، می نویسد که در سال‌های گذشته بر اثر فعالیت سازمان‌های غیر دولتی ( ان جی او ) و میسیونری‌های مسیحی در [[بنگلادش]]، جمعیت مسیحی در این کشور به طور غیر منتظره‌ای افزایش یافت و به 5 میلیون نفر رسید. در منطقه کوهستانی [[چيتاگنگ|چیتاگنگ]] نیز در این دوره نیمی از جمعیت این منطقه به مسیحیت گرویده‌اند. علاوه بر این، برای به وجود آوردن منطقه‌ای مسیحی در مناطق مرزی [[بنگلادش]] تلاش می‌شود. استان‌های شمال شرقی هند واقع در همسایگی [[بنگلادش]] مانند ناگالاند، میزورام و میگالای نیز در این طرح می‌باشند. مسیحیان این منطقه متهم به اجرای آن هستند. سازمان‌ها و ارگان‌های فعال مسیحی در [[بنگلادش]] برای فعالیت‌های تبلیغی و اعمال نفوذ در کشور اساسا به دو روش عمل می‌کنند:

1. سازمان کلیساها

2. سازمان خدماتی داوطلبانه اجتماعی

سازمان‌های کلیسایی از طریق بیمارستان، کلینیک، مدارس و مرکز آموزشی، تشکیل گروه‌های تبلیغی و چاپ و نشر کتب به نشر دین مسیحی اقدام می‌کنند. علاوه بر این، آن‌ها بعضی از کارهای اجتماعی نیز انجام می‌دهند تا زمینه را برای معرفی و ترویج دین مسیحیت هموار کنند.

فعالیت‌های سازمان‌های خدماتی داوطلبانه اجتماعی را عمدتا شخصیت‌ها و سازمان‌های مسیحی خارج ازکشور حمایت و پشتیبانی می‌کنند. به ظاهر، فعالیت‌های این سازمان‌ها ظاهری سکولاریستی دارد، اما در عمل، اهداف و آرمان آنان در محدوده اصول و ضوابط سازمانی خودشان است. سازمان‌ها هم بر دو نوع می‌باشند.

1- متعهد به آرمان‌های دینی

2- متعهد به آرمان‌های خدمات اجتماعی

== نیز نگاه کنید به ==
[[مسیحیت در کانادا]]؛ [[مسیحیت در روسیه]]؛ [[مسیحیت در ژاپن]]؛ [[مسیحیت در کوبا]]؛ [[طوائف مسيحی لبنان]]؛ [[مسیحیان مصر]]؛ [[مسیحیت در تونس]]؛ [[مسیحیت در چین]]'''؛''' [[مسیحیت در سنگال]]؛ [[مسیحیت در مالی]]؛ [[مسیحیت در ساحل عاج]]؛ [[مسيحيت در زیمبابوه]]؛ [[مسيحيت در اوکراین]]؛ [[مسیحیت در اسپانیا]]؛ [[مسیحیت در اردن]]؛ [[مسیحیت در سیرالئون]]؛ [[مسيحيت در اتیوپی]]؛ [[مسیحیت در تاجیکستان]]؛ [[مسیحیت در قزاقستان]]؛ [[مسيحيت در سریلانکا]]؛ [[مسيحيت در تایلند]]

== منبع اصلی ==
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]

== نویسندگان مقاله ==
محمدمهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی
[[رده:مسیحیت]]
بازگشت به مسيحيت در بنگلادش.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=مسيحيت_در_بنگلادش»