نمایش مبدأ برای موافقت نامه های تجاری و اقتصادی اتیوپی و ایران

طی سه دهه گذشته موافقت نامه‌های گوناگونی در راستای توسعه مناسبات سیاسی و اقتصادی دو کشور جمهوری اسلامی ایران و [[اتیوپی]] منعقد گشته‌است. مهم‌ترین این توافق نامه‌ها عبارتند از:

یادداشت تفاهم همکاری‌های اقتصادی بازرگانی اجلاس‌های کمیسیون مشترک شامل:
*موافقتنامه بازرگانی؛
*اصلاحیه موافقتنامه بازرگانی؛
*یادداشت تفاهم همکاری فیمابین اتاق بازرگانی ایران و اتیوپی؛
*موافقتنامه همکاری در زمینه صنایع کشتارگاه و امور پزشکی دام؛
*تفاهم‌نامه همکاری در زمینه [[کشاورزی اتیوپی|کشاورزی]]؛
*تفاهم‌نامه همکاری در زمینه دامپزشکی؛
*تفاهم‌نامه همکاری در زمینه [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] و [[تلویزیون در اتیوپی|تلویزیون]]؛
*تفاهم‌نامه همکاری در زمینه [[بهداشت و سلامت اتیوپی|بهداشتی]]؛
*تفاهم‌نامه همکاری در زمینه جهانگردی.
مهم ترین اقدامات به عمل آمده در چارچوب روابط دو جانبه دو کشور نیز عبارتند از:

1- امضای موافقتنامه بازرگانی و پروتکل اصلاحی آن در سال 1381؛

2- امضای یادداشت تفاهم ایجاد شورای مشترک تجاری فیمابین مسئولان اتاق‌های بازرگانی دو کشور؛

3- اختصاص 1/1 میلیون دلار کمک‌های توسعه‌ای جهت هزینه به صورت کمک‌های بلاعوض و تسهیل در سرمایه‌گذاری‌های مشترک شرکت‌های ایرانی در این کشور؛

4- امضای 5 یادداشت تفاهم همکاری در زمینه‌های [[کشاورزی اتیوپی|کشاورزی]]، بهداشت دام، توریستم، بهداشتی و درمانی بین دو کشور؛

برنامه‌های در دست اجرا توسط مقامات دوکشور که سهم عمد‌ه‌ای در گسترش مناسبات دو کشور دارند عبارتند از:

1- اجرایی کردن موافقتنامه بازرگانی با توجه به امضای پروتکل اصلاحی آن؛

2- پیگیری امضای موافقتنامه تجارت ترجیحی با توجه به ارائه پیش‌نویس آن توسط جمهوری اسلامی ایران به [[اتیوپی]]؛

3- همکاری در جهت ایجاد تسهیلات لازم برای توسعه همکاری‌های تجاری و سرمایه‌گذاری؛

4- حمایت از تمامی نهادهای ذیربط در زمینه توسعه صادرات و اتاق‌های بازرگانی دو کشور جهت افزایش مشارکت بنگاه‌های متوسط و کوچک در سرمایه‌گذاری‌های مشترک؛

5- توسعه روابط بازرگانی از طریق شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی در کشور و معرفی کالاهای تولیدی خود از طریق برگزاری نمایشگاه در هر یک از دو کشور؛

مسائل و مشکلات در خصوص توسعه مناسبات بازرگانی:

1- عدم برگزاری مرتب اجلاس کمیسیون همکاری‌های اقتصادی مشترک فیمابین دو کشور؛

2- عدم وجود نقدینگی لازم در [[اتیوپی|کشور اتیوپی]]؛

3- عدم وجود نیروی متخصص و توان فنی در کشور [[اتیوپی]]؛

4- عدم وجود خطوط مستقیم هوایی بین دو کشور؛

5- عدم وجود راه دریایی ([[اتیوپی|کشور اتیوپی]] محصور در خشکی است)؛

6- عدم وجود خطوط راه آهن در کشور اتیوپی <ref>گزارش سفارت ج.ا.ایران در آدیس آبابا.</ref>.
==نیز نگاه کنید به==
[[روابط اقتصادی و تجاری ایران و آرژانتین]]؛ [[روابط اقتصادی و تجاری ایران و اوکراین]]؛ [[روابط اقتصادی اردن و ج.ا.ایران]]؛ [[روابط اقتصادی و تجاری ایران و اتیوپی]]؛ [[روابط اقتصادی و تجاری مصر و ایران]]؛ [[روابط تجاری و اقتصادی مالی و ایران]]
==کتابشناسی==
<references />

== منبع اصلی ==
عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 298-301.

== نویسندگان مقاله ==
امیربهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی
[[رده:روابط و همکاری‌های با ایران (سیاسی، اقتصادی)]]
[[رده:روابط تجاری و اقتصادی]]