نمایش مبدأ برای پیشینه مطبوعات در سیرالئون

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

[[پیشینه مطبوعات در سیرالئون|پیشینه مطبوعات]] در این کشور به اوایل قرن نوزدهم باز می‌گردد و در حالی که بسیاری از کشورهای قاره سیاه در آن عهد هیچ اطلاعی از روزنامه و روزنامه نگاری نداشتند نخستین روزنامه‌های انگلیسی زبان در دهه 1830 در این کشور فعالیت خود را آغاز کردند. [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات سیرالئون]] در دهه‌های 1840 و 1850 علیرغم کیفیت پایین و با وجود آن که تنها چند صفحه را در بر می‌گرفتند به رشد قابل توجهی دست یافتند و تعداد روزنامه‌های محلی در این کشور افزایش یافت. [[سیرالئون]] در دهه 1860 به مرکز روزنامه‌نگاری در کل قاره آفریقا مبدل گشت و بسیاری از متخصصان رسانه از کشورهای مختلف آفریقایی در این عهد به کشور [[سیرالئون]] سفر می کردند. با این حال رونق [[مطبوعات در سیرالئون]] پس از شکوفایی [[رادیو در سیرالئون|رادیو]] و اقبال عمومی به این وسیله ارتباطی ارزان‌قیمت و سهل‌الوصول تا حد زیادی کاهش یافت و بسیاری از خوانندگان روزنامه‌ها از آن پس به اخبار و گزارشات و دیگر برنامه‌های [[رادیو در سیرالئون|رادیو]] روی آوردند. [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات سیرالئون]] در دهه‌های 1930 تا 1950 مجددا به رونقی نسبی دست یافتند و در رقابتی آشکار با [[رادیو در سیرالئون|رادیو]] دولتی [[سیرالئون]] تلاش کردند کیفیت چاپ خود را ارتقاء بخشند. با اوج‌گیری تلاش‌های آزادی‌خواهانه مردم این کشور برای کسب استقلال - در دهه 1950- [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات سیرالئون]] مورد توجه مردم قرار گرفتند و درج برخی اخبار مربوط به مبارزات سیاسی آزادی‌خواهان در روزنامه‌ها و هفته‌نامه‌‌های کشور با استقبال گسترده عمومی مواجه گشت.

پس از استقلال [[سیرالئون]] و در سال‌های دهه 1960 چند روزنامه و هفته‌نامه خصوصی نیز در این کشور تأسیس شدند و عرصه مطبوعاتی کشور وارد فضای جدیدی گردید که علیرغم محدودیت‌های دولتی؛ انتقاد از عملکرد دولتمردان و حتی شخص رئیس‌جمهور و ارائه اطلاعات و اخبار صحیح در دستور کار این [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات]] قرار داشت. فضای مطبوعاتی [[سیرالئون]] در دهه‌های 1970 و 1980 با تأسیس چند نشریه خصوصی دیگر رونق بیشتری یافت و به‌تدریج افراد متخصصی وارد حرفه روزنامه‌نگاری شدند که این امر و اوج‌گیری انتقادات آنان علیه دولت و افشای چند سوء‌استفاده و اختلاس بزرگ [[مالی]] دولتمردان جنجال‌های سیاسی بزرگی را در سطح هیأت حاکمه وقت پدید آورده و منجر به دستگیری چند مدیر مسئول و تعطیلی برخی از روزنامه‌های خصوصی شد. [[جنگ داخلی سیرالئون]]، هرچند بر دامنه فعالیت‌های خبری [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات]] اعم از دولتی و خصوصی افزود ولی باعث اوج‌گیری اختلافات موجود بین نشریات دولتی و نشریات خصوصی شد به‌گونه‌ای که [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات]] دولتی تلاش داشتند تا اخبار کمتری در مورد حملات شورشیان جبهه متحد انقلابی در اختیار مردم قرار گیرد ولی حجم وسیعی از مطالب نشریات خصوصی در مورد اقدامات شورشیان و ارائه آخرین اطلاعات در مورد فعالیت‌های ضددولتی آنان بود.[[پرونده:مطبوعات در سیرالئون.jpg|بندانگشتی|[[مطبوعات در سیرالئون]](1395). برگرفته از سایتsierraloaded،قابل بازیابی از<nowiki/>https://sierraloaded.sl/news/sierra-leone-press-freedom-report/]]با شدت گرفتن [[جنگ داخلی سیرالئون|جنگ داخلی]]، نشریات [[سیرالئون]] اعم از دولتی و خصوصی نیز از آسیب‌های شورشیان در امان نماندند و برخی از دفاتر آنها در شهرهای مختلف از جمله کنما، بو و مکینی توسط افراد جبهه متحد انقلابی به آتش کشیده شد. در طول این دهه [[مطبوعات در سیرالئون|مطبوعات]] خصوصی (با وجود محدودیت‌های شدید دولت) بارها به انتقاد از عملکرد دولت‌ها در ناتوانی در مقابله با شورشیان پرداخته و اطلاعات شفافی را در مورد خطر شورشیان به مردم منعکس می‌کردند. پس از سقوط پایتخت در سال 1999 تقریباً تمام نشریات [[سیرالئون]] تعطیل شدند و شورشیان در چند مورد دفاتر برخی از روزنامه‌های خصوصی و دولتی را به آتش کشیدند. در طول نه ماه حاکمیت شورشیان بر پایتخت تنها یک یا دو نشریه با شمارگانی محدود و به‌صورت یک یا دو شماره در طول هفته و تحت نظارت جبهه متحد انقلابی و کودتاچیان چاپ می‌شدند و عملکرد آن‌ها نیز عمدتاً هواداری از نیروهای ائتلافی ضددولتی بود.پس از پایان [[جنگ داخلی سیرالئون|جنگ داخلی]] بر تعداد نشریات این کشور اضافه شد و در سال‌های 2003 و 2004 چند روزنامه و هفته‌نامه انگلیسی زبان خصوصی در فریتاون فعالیت خود را آغاز کردند. در حال حاضر تعداد روزنامه‌های کشور از حدود 40 روزنامه در سال 1991 به 15 روزنامه انگلیسی و کریول کاهش یافته است که بیشتر آنها را روزنامه‌های خصوصی تشکیل می‌دهند. علاوه برآن چند هفته‌نامه و ماهنامه نیز به زبان‌های انگلیسی و کریول در فریتاون و دیگر شهرهای [[سیرالئون]] چاپ و منتشر می‌شوند<ref>Jalloh, T. (2000). Sierra leone newspapers Development: Freetown. Sierra leone concord times</ref>.  
==نیز نگاه کنید به==
'''[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سیرالئون]]؛''' [[مطبوعات در سیرالئون]]

==کتابشناسی==
<references />

== منبع اصلی ==
عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%A6%D9%88%D9%86 سیرالئون]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)

== نویسنده مقاله ==
امیربهرام عرب احمدی
بازگشت به پیشینه مطبوعات در سیرالئون.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=پیشینه_مطبوعات_در_سیرالئون»