نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۰

«یوان جی»(Yuan Ji)(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ است. نام او در اصل «جو رووجی(Zhu Ruoji)» بود. پس از سقوط سلسله ی مینگ، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان بودایی در آمد و نام «یوان جی» را برگزید. در سال های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش نقاشی های خود امرار معاش می کرد.

او به نقاشی گل ها، میوه ها و اجسام می پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رودخانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس «مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه ای به وجود آورد. کارهای قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح ها متنوع و بدیع، و با روش های معمول سبک های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد^[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.

[1] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-«یوانجی»(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ است. نام او در اصل «جو رووجی[[یوان جی، نقاش چینی#%20ftn2|(Zhu Ruoji]])» بود. پس از سقوط سلسله ی مینگ، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان بودایی در آمد و نام «یوانجی» را برگزید. در سال های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش نقاشی های خود امرار معاش می کرد.
+«[[یوان جی، نقاش چینی|یوان جی]]»[[نقاشان مشهور چین باستان# ftn32|(Yuan Ji]])(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل [[سلسله چینگ|دوران چینگ]] است. نام او در اصل «جو رووجی[[نقاشان مشهور چین باستان# ftn33|(Zhu Ruoji]])» بود. پس از سقوط [[سلسله مینگ|سلسله ی مینگ]]، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان [[آیین بودا|بودایی]] در آمد و نام «[[یوان جی، نقاش چینی|یوان جی]]» را برگزید. در سال های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش [[هنر نقاشی در چین|نقاشی های]] خود امرار معاش می کرد.
-او به نقاشی گل ها، میوه ها و اجسام می پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رود خانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس«مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه ای به وجود آورد. کارهای قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح ها متنوع و بدیع، و با روش های معمول سبک های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
+او به نقاشی گل ها، میوه ها و اجسام می پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رودخانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس «مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه ای به وجود آورد. کارهای قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح ها متنوع و بدیع، و با روش های معمول سبک های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.
-نیز نگاه کنید به [[هنر در چین]]، [[هنر خوشنویسی چینی]]، [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]، [[خوشنویسان مشهور چین باستان]]، [[هنر نقاشی صورت و گریم چهره در اپرای پکن]]، [[هنر معماری در چین]]
+== نیز نگاه کنید به ==
+* [[هنر در چین]]
+* [[هنر خوشنویسی چینی]]
+* [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]
+* [[نقاشان مشهور چین باستان]]
+* [[هنر نقاشی صورت و گریم چهره در اپرای پکن]]
 = کتابشناسی =