آثار هنری شاه‌میمون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آثار هنرهای زیبایی مردمی [ | [[پرونده:شیوه-ازدواج-در-چین،-عادات-و-رسوم-ازدواج-093945.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%B4%DB%8C%D9%88%D9%87-%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC-%D8%AF%D8%B1-%DA%86%DB%8C%D9%86%D8%8C-%D8%B9%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%85-%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC-093945.jpg|بندانگشتی|شاه میمون با نیزه زرین]] | ||
آثار هنرهای زیبایی مردمی [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] با موضوعات شاه‌میمون بسیار زنده، متنوع و فراوان است. نمونه‌ی آن ساخت وسیله‌ی بازی میمونی به نام «سون وو کون» است که نیزه‌ای زرین در دست دارد و شاه‌خوکی به نام «جو باجیه» را بر روی شانه‌ی خود حمل می‌کند. | |||
این پرسناژها در داستان مشهور قدیمی چین به نام «سفر به غرب» توصیف شده است. در این نوع اسباب‌بازی‌های محلی بیشتر بر ویژگی شخصیت میمون و شباهت آن به انسان مانند زنده دلی و شوخ طبیعی و در شخصیت خوک بیشتر بر ساده لوحی و نادانی آن تأکید می‌شود. | |||
در ساخت این کاراکترها بیشتر از رنگ‌های قرمز و سبز استفاده می‌شود. دست و پای آنها از طریق نخی که از لوله‌ای بامبویی رد شده، حرکت می‌کند و در نتیجه پرسناژها زنده و شوخ به نظر می‌رسند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص946.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[چین]] | |||
* [http://wiki.icro.ir/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF_%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%DA%86%DB%8C%D9%86 فرهنگ عمومی در چین] | |||
* [http://wiki.icro.ir/%D8%B5%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%B9_%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C_%D9%88_%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85%DB%8C_%D9%88_%D9%81%D9%88%D9%84%D9%83%D9%84%D9%88%D8%B1 صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۸
آثار هنرهای زیبایی مردمی چین با موضوعات شاه‌میمون بسیار زنده، متنوع و فراوان است. نمونه‌ی آن ساخت وسیله‌ی بازی میمونی به نام «سون وو کون» است که نیزه‌ای زرین در دست دارد و شاه‌خوکی به نام «جو باجیه» را بر روی شانه‌ی خود حمل می‌کند.
این پرسناژها در داستان مشهور قدیمی چین به نام «سفر به غرب» توصیف شده است. در این نوع اسباب‌بازی‌های محلی بیشتر بر ویژگی شخصیت میمون و شباهت آن به انسان مانند زنده دلی و شوخ طبیعی و در شخصیت خوک بیشتر بر ساده لوحی و نادانی آن تأکید می‌شود.
در ساخت این کاراکترها بیشتر از رنگ‌های قرمز و سبز استفاده می‌شود. دست و پای آنها از طریق نخی که از لوله‌ای بامبویی رد شده، حرکت می‌کند و در نتیجه پرسناژها زنده و شوخ به نظر می‌رسند.[۱]