احزاب مصری پس از انقلاب ژانویه 2011: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:


=== احزاب با گرایش‌­های مختلط شامل ===
=== احزاب با گرایش‌­های مختلط شامل ===
الدیمو قراطی الاجتماعی، السلام الاجتماعی، التحریر المصری و....<ref>بازیابی شده در 2014 از https://www.ahramdigital.org.eg.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص165.</ref>
الدیمو قراطی الاجتماعی، السلام الاجتماعی، التحریر المصری و....<ref>بازیابی شده در 2014 از https://www.ahramdigital.org.eg.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص165.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
*[[مصر]]
*[[مصر]]
*[[سیاست و حکومت مصر]]
*[[سیاست و حکومت مصر]]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۱

نقشه احزاب سیاسی مصر پس از انقلاب با تغییرات عمده‌­ای روبرو شد. با صدور قانون جدید احزاب سیاسی، تحولی بزرگ در این حوزه پدید آمد و حدود 90 حزب سیاسی مجوز تأسیس دریافت کردند. همچنین درک شهروندان مصری از حزب و مشارکت سیاسی کم ­و بیش متحول شد و به عنوان ابزاری برای مبارزه و یا رقابت سیاسی مورد توجه اقشار جامعه به ویژه طبقه متوسط قرار گرفت.

به لحاظ گرایش سیاسی، می‌­توان احزاب جدید التأسیس در مرحله پس از پیروزی انقلاب را به چهار مجموعه تقسیم کرد:

احزاب دارای خاستگاه دینی شامل

احزاب اسلامی الحریة و العدالة، الاصلاح و النهضه ، مصر القویة، النور، النهضة، الفضیلة، البناء و التنمیة،  الاصالة، الوسط الجدید و احزاب مسیحی الامة المصریة، ابناء مصر، شباب الثورة و النهر الجدید.

احزاب لیبرال شامل

الاصلاح و التنمیة (السادات)، المستقبل الدیمو قراطی، المصریین الاحرار، المستقبل الجدید، الدستور و ....

احزاب چپ شامل

التحالف الشعبی الاشتراکی، الشیوعی، الاشتراکی المصری، العمال الدیمو قراطی، القومی المصری، العمال المصری و ...

احزاب با گرایش‌­های مختلط شامل

الدیمو قراطی الاجتماعی، السلام الاجتماعی، التحریر المصری و....[۱][۲]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. بازیابی شده در 2014 از https://www.ahramdigital.org.eg.
  2. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص165.