وویی(ووای): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «خانم ووای[1](متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشتهی مهندسی تصفیهی نفت از دانشکدهی نفت پکن فارغ التحصیل شده و کارشناس برجستهی این رشته میباشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
خانم ووای | '''ووای''' | ||
خانم ووای(Wu Yi)(متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشتهی مهندسی تصفیهی نفت از دانشکدهی نفت [[پکن]] فارغ التحصیل شده و کارشناس برجستهی این رشته میباشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینههای نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر پکن منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیتهی مرکزی حزب و همچنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیتهی دایمی دفتر سیاسی حزب کمونیست [[چین]] بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص342-343</ref> | |||
=== کتاب شناسی === |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۴
ووای
خانم ووای(Wu Yi)(متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشتهی مهندسی تصفیهی نفت از دانشکدهی نفت پکن فارغ التحصیل شده و کارشناس برجستهی این رشته میباشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینههای نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر پکن منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیتهی مرکزی حزب و همچنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیتهی دایمی دفتر سیاسی حزب کمونیست چین بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.[۱]
کتاب شناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص342-343