تاسیس مراکز آموزشی در چین برای پیشرفت علمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''تأسیس مراکز آموزشی برای پیشرفت علمی'' == برخی از چینیها بواسطهی مواجهه با غرب و آشنایی با علم، ایده و دانش جدید، ایدههای کهنهی خود را کنار گذاشته و عمیقاً روی ارزش علم و فناوری جدید به تفکر پرداختند. برای رفع این عقب ماندگی، در سال 1862 میل...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برخی از چینیها بواسطهی مواجه‌ی با غرب و آشنایی با علم، ایده و دانش جدید، ایدههای کهنهی خود را کنار گذاشته و عمیقاً روی ارزش علم و فناوری جدید به تفکر پرداختند. برای رفع این عقب ماندگی، در سال 1862 میلادی، مؤسسهی روابط دیپلماتیک در [[پکن]] راه اندازی شد که در آن زبان انگلیسی، [[فرانسه]] و روسی آموزش داده می شد. | |||
در سال 1867 میلادی نیز مؤسسهی ستاره شناسی و ریاضیات تأسیس شد که در آن زمان در جامعه شور و هیجان خاصی را به وجود آورد. به دلیل نیاز [[چین]] به نوگرایی و به دست گرفتن استقلال خود، علم و دانش جدیدِ تولید و معرفی شده به [[چین]] از طریق ترجمه، تأثیر زیادی در دانشمندان چینی گذاشت. همزمان با این تحولات فرهنگی، رواج فرهنگ غربی و نوگرایی در [[چین]] هم زمینه پیدا کرد. | |||
در این دوران اهمیت فزایندهای به جایگاه و نقش فرهنگ داده میشد. تا پیش از آغاز جنبش فرهنگی چهارم ماه مه سال 1919، مردم همیشه فرهنگ را نخستین موضوع مهم برای حل مشکلات چین تلقی میکردند. بدون شک، این موضوع در | در این دوران اهمیت فزایندهای به جایگاه و نقش فرهنگ داده میشد. تا پیش از آغاز جنبش فرهنگی چهارم ماه مه سال 1919، مردم همیشه فرهنگ را نخستین موضوع مهم برای حل مشکلات [[چین]] تلقی میکردند. بدون شک، این موضوع در توسعهی فرهنگی [[چین]] مؤثر بود.<ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد اول ص1102</big></sub></ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[زبان و ادبیات چینی]] | |||
* [[ادبیات چینی]] | |||
* [[رویارویی فرهنگی چین و جهان غرب]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۹
برخی از چینیها بواسطهی مواجه‌ی با غرب و آشنایی با علم، ایده و دانش جدید، ایدههای کهنهی خود را کنار گذاشته و عمیقاً روی ارزش علم و فناوری جدید به تفکر پرداختند. برای رفع این عقب ماندگی، در سال 1862 میلادی، مؤسسهی روابط دیپلماتیک در پکن راه اندازی شد که در آن زبان انگلیسی، فرانسه و روسی آموزش داده می شد.
در سال 1867 میلادی نیز مؤسسهی ستاره شناسی و ریاضیات تأسیس شد که در آن زمان در جامعه شور و هیجان خاصی را به وجود آورد. به دلیل نیاز چین به نوگرایی و به دست گرفتن استقلال خود، علم و دانش جدیدِ تولید و معرفی شده به چین از طریق ترجمه، تأثیر زیادی در دانشمندان چینی گذاشت. همزمان با این تحولات فرهنگی، رواج فرهنگ غربی و نوگرایی در چین هم زمینه پیدا کرد.
در این دوران اهمیت فزایندهای به جایگاه و نقش فرهنگ داده میشد. تا پیش از آغاز جنبش فرهنگی چهارم ماه مه سال 1919، مردم همیشه فرهنگ را نخستین موضوع مهم برای حل مشکلات چین تلقی میکردند. بدون شک، این موضوع در توسعهی فرهنگی چین مؤثر بود.[۱]