آموزش های فنی و حرفه ای در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''آموزشهای فنی و حرفهای'' == آموزشهای فنی و حرفهای در 3 سطح: راهنمایی، دبیرستان و آموزش عالی فنی و حرفهای صورت میگیرد. افزون بر این موارد، آموزشهای فنی و حرفهای شامل آموزش کارمحور و آموزش شغلی نیز میشود. این نوع از آموزشها نقش مهمی د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آموزش های فنی و حرفه ای در 3 سطح: راهنمایی، دبیرستان و آموزش عالی فنی و حرفه ای صورت می گیرد. افزون بر این موارد، آموزش های فنی و حرفه ای شامل آموزش کارمحور و آموزش شغلی نیز می شود. این نوع از آموزش ها نقش مهمی در مؤسسات آموزش عالی فنی حرفه ای، مدارس راهنمایی تکنیکی، مدارس مهارت افزایی، مراکز آموزش شغلی، مدارس آموزش تکنیکی بزرگسالان و سایر نهادهای آموزش اجتماعی در طول حیات افراد ایفا می کند. | |||
نخستین قانون آموزش فنی و حرفه ای [[چین]] در سال 1996 تدوین و به مورد اجرا گذاشته شد و زمینه ی قانونی توسعه ی این نوع از آموزش را فراهم ساخت. آموزش فنی و حرفه ای افزون بر آموزش تئوریک در کلاس شامل برخی از آموزش های عملی مورد نیاز نیز می گردد. مراکز آموزش فنی و حرفه ای عمدتاً از سوی دولت راه اندازی و مدیریت می شود ولی بخش هایی از جامعه نیز برای مشارکت و سرمایه گذاری در این زمینه تشویق به همکاری می شوند.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین". ''تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی''، جلد سوم، ص.</ref> | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۹
آموزش های فنی و حرفه ای در 3 سطح: راهنمایی، دبیرستان و آموزش عالی فنی و حرفه ای صورت می گیرد. افزون بر این موارد، آموزش های فنی و حرفه ای شامل آموزش کارمحور و آموزش شغلی نیز می شود. این نوع از آموزش ها نقش مهمی در مؤسسات آموزش عالی فنی حرفه ای، مدارس راهنمایی تکنیکی، مدارس مهارت افزایی، مراکز آموزش شغلی، مدارس آموزش تکنیکی بزرگسالان و سایر نهادهای آموزش اجتماعی در طول حیات افراد ایفا می کند.
نخستین قانون آموزش فنی و حرفه ای چین در سال 1996 تدوین و به مورد اجرا گذاشته شد و زمینه ی قانونی توسعه ی این نوع از آموزش را فراهم ساخت. آموزش فنی و حرفه ای افزون بر آموزش تئوریک در کلاس شامل برخی از آموزش های عملی مورد نیاز نیز می گردد. مراکز آموزش فنی و حرفه ای عمدتاً از سوی دولت راه اندازی و مدیریت می شود ولی بخش هایی از جامعه نیز برای مشارکت و سرمایه گذاری در این زمینه تشویق به همکاری می شوند.[۱]
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص.