نسخهٔ ‏۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۷

هراره

زیمبابوه، با نام استعماری رودزیا، از کشورهای مهم حوزه جنوب آفریقاست که دوره‌های مختلفی را در تاریخ پر فراز و نشیب خود دیده است. این کشور تنها مستعمره بریتانیاست که بر خلاف دیگر مستعمرات بریتانیا دو دوره مجزا و متفاوت از استعمار را تجربه کرده است. دوره اول مانند دیگر مستعمرات با ورود سفید پوستان اروپایی و بیشتر در قالب میسیونرهای مسیحی آغاز شد و برای سال‌های طولانی ادامه یافت. دورانی که آکنده از ظلم و بیداد سفیدها علیه بومیان، بی عدالتی‌های اجتماعی، رفتارهای تحقیرآمیز و برده‌وارانه با سیاهان و ... همراه بود. دوره دوم استعمار در دهه شصت و با جدایی رودزیا از بریتانیا آغاز شد. از این زمان اقلیت سفیدپوست نه به عنوان کارگزاران استعماری بریتانیا که در شکل حکومت نژادپرست رودزیا بر سرنوشت کشور و ملت مظلوم زیمبابوه حاکم شدند. رنج و سختی سیاهان در دوران پانزده ساله رژیم نژاد پرست رودزیا کمتر از سال‌های طولانی استعمار اول نبود. زیمبابوه تنها مستعمره‌ای بود که چندین سال پس از جدایی از استعمارگر اصلی و اعلام خودمختاری، توسط حکومتی از اقلیت سفیدپوست اداره شده است. مبارزات استقلال‌طلبانه سیاهان این کشور که از دوران اولیه استعمار آغاز شده بود هم‌چنان در دوران حکومت سفیدپوستان نژادپرست به شدت ادامه داشت. این مبارزات در دهه 80 میلادی با رهبری مبارزان بزرگی چون رابرت موگابه به پیروزی رسید و مردم رنج دیده این کشور با ابراز مخالفت‌های سیاسی و اجتماعی و مبارزات مسلحانه موفق شدند سرزمین آبا و اجدادی خود را پس از قرن‌ها سلطه‌ی اشغالگران، رها سازند.

پس از گذشت بیش از سه دهه از استقلال زیمبابوه، مردم این کشور هنوز از دشمنی‌ها و سنگ‌اندازی‌های قدرت‌های غربی و در رأس آن‌ها آمریکا و انگلیس رهایی نیافته اند. به دنبال اعلام سیاست باز پس‌گیری اراضی کشاورزی باقی مانده در مالکیت سفیدپوستان و اعاده آن‌ها به سیاهان از سوی موگابه، غرب به سرکردگی دو دولت فوق تحریم‌های شدیدی علیه زیمبابوه وضع نمود که این امر موجب چرخش سیاسی این کشور به سمت کشورهای دیگر مانند برخی کشورهای بلوک شرق و بعضی از کشورهای آسیایی مانند چین، ج.ا.ایران و ...گردید.

هم زمانی کسب استقلال سیاسی در زیمبابوه و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و هم سویی دو کشور در نگرش‌های ضد امپریالیستی و حمایت از جنبش‌های آزادی خواهی در جهان موجب گسترش روابط همه جانبه دو کشور گردید.

زیمبابوه در طول تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی خودهمواره به عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای قاره آفریقا و به طور خاص حوزه جنوبی این قاره قلمداد می‌شد. این کشور در جریان مبارزات مردمی با استعمار بریتانیا قبل و بعد از استقلال خود، دارای ویژگی‌هایی است که شناخت این خصوصیات در مطالعات مربوط به حرکت‌های استقلال طلبی حایز اهمیت می‌باشد.

نوشتار حاضر در راستای اجرای طرح نوین معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در تدوین و چاپ مجموعه کتاب‌های فیروزه‌ای "جامعه و فرهنگ کشورهای جهان" به منظور آشنایی با کشور زیمبابوه تهیه شده است. اثر حاضر مجموعه‌ای از یافته‌های حاصل مشاهده حضوری اینجانب در دوران اقامت در این کشور به عنوان رایزن فرهنگی در سال‌های 1385 تا 1388 و نیز بررسی منابع موجود و در دسترس در خصوص زیمبابوه، کسب اطلاعات غیر مکتوب از طریق گفت و گو و مصاحبه با تنی چند از اساتید دانشگاهی و شخصیت‌های فرهنگی زیمبابوه و همکاران ایرانی که سال‌هایی را در کسوت نمایندگان سیاسی و فرهنگی ایران در این کشور بوده‌اند، می‌باشد^[۱].

کتابشناسی

↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص.

[1] ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-زیمبابوه، با نام استعماری رودزیا، از کشورهای مهم حوزه جنوب آفریقاست که دوره های مختلفی را در تاریخ پر فراز و نشیب خود دیده است. این کشور تنها مستعمره بریتانیاست که بر خلاف دیگر مستعمرات بریتانیا دو دوره مجزا و متفاوت از استعمار را تجربه کرده است.دوره اول مانند دیگر مستعمرات با ورود  سفید پوستان اروپایی و بیشتر در قالب میسیونرهای مسیحی آغاز شد و برای سال های طولانی ادامه یافت.دورانی که آکنده از ظلم و بیداد سفید ها علیه بومیان،بی عدالتی های اجتماعی،رفتارهای تحقیرآمیز و برده وارانه با سیاهان و ... همراه بود.دوره دوم استعمار در دهه شصت و با جدایی رودزیا از بریتانیا آغاز شد.از این زمان اقلیت سفید پوست نه به عنوان کارگزاران استعماری بریتانیا که در شکل حکومت نژاد پرست رودزیا بر سرنوشت کشور و ملت مظلوم زیمبابوه حاکم شدند.رنج و سختی سیاهان در دوران پانزده ساله رژیم نژاد پرست رودزیا کمتر از سال های طولانی استعمار اول نبود.زیمبابوه تنها مستعمره ای بود که چندین سال پس از جدایی از استعمارگر اصلی و اعلام خودمختاری،توسط حکومتی از اقلیت سفید پوست اداره شده است.مبارزات استقلال طلبانه سیاهان این کشور که از دوران اولیه استعمار آغاز شده بود هم چنان در دوران حکومت سفیدپوستان نژاد پرست به شدت ادامه داشت.این مبارزات در دهه 80 میلادی با رهبری مبارزان بزرگی چون رابرت موگابه به پیروزی رسید و مردم رنج دیده این کشور با ابراز مخالفت های سیاسی و اجتماعی و مبارزات مسلحانه موفق شدند سرزمین آبا و اجدادی خود را پس از قرن ها سلطه ی اشغالگران،رها سازند.
+[[پرونده:هراره.jpg|بندانگشتی|هراره]]
+زیمبابوه، با نام استعماری رودزیا، از کشورهای مهم حوزه جنوب آفریقاست که دوره‌های مختلفی را در تاریخ پر فراز و نشیب خود دیده است. این کشور تنها مستعمره بریتانیاست که بر خلاف دیگر مستعمرات بریتانیا دو دوره مجزا و متفاوت از استعمار را تجربه کرده است. دوره اول مانند دیگر مستعمرات با ورود سفید پوستان اروپایی و بیشتر در قالب میسیونرهای مسیحی آغاز شد و برای سال‌های طولانی ادامه یافت. دورانی که آکنده از ظلم و بیداد سفیدها علیه بومیان، بی عدالتی‌های اجتماعی، رفتارهای تحقیرآمیز و برده‌وارانه با سیاهان و ... همراه بود. دوره دوم استعمار در دهه شصت و با جدایی رودزیا از بریتانیا آغاز شد. از این زمان اقلیت سفیدپوست نه به عنوان کارگزاران استعماری بریتانیا که در شکل حکومت نژادپرست رودزیا بر سرنوشت کشور و ملت مظلوم زیمبابوه حاکم شدند. رنج و سختی سیاهان در دوران پانزده ساله رژیم نژاد پرست رودزیا کمتر از سال‌های طولانی استعمار اول نبود. زیمبابوه تنها مستعمره‌ای بود که چندین سال پس از جدایی از استعمارگر اصلی و اعلام خودمختاری، توسط حکومتی از اقلیت سفیدپوست اداره شده است. مبارزات استقلال‌طلبانه سیاهان این کشور که از دوران اولیه استعمار آغاز شده بود هم‌چنان در دوران حکومت سفیدپوستان نژادپرست به شدت ادامه داشت. این مبارزات در دهه 80 میلادی با رهبری مبارزان بزرگی چون رابرت موگابه به پیروزی رسید و مردم رنج دیده این کشور با ابراز مخالفت‌های سیاسی و اجتماعی و مبارزات مسلحانه موفق شدند سرزمین آبا و اجدادی خود را پس از قرن‌ها سلطه‌ی اشغالگران، رها سازند.
-پس از گذشت بیش از سه دهه از استقلال زیمبابوه،مردم این کشور هنوز از دشمنی ها و سنگ اندازی های قدرت های غربی و در رأس آنها [[آمریکا]] و انگلیس رهایی نیافته اند.به دنبال اعلام سیاست باز پس گیری اراضی کشاورزی باقی مانده در مالکیت سفید پوستان و اعاده آنها به سیاهان از سوی موگابه،غرب به سرکردگی دو دولت فوق تحریم های شدیدی علیه زیمبابوه وضع نمود که این امر موجب چرخش سیاسی این کشور  به سمت کشورهای دیگر مانند برخی کشورهای بلوک شرق و بعضی از کشورهای آسیایی مانند چین،ج.ا.ایران و ...گردید.
+پس از گذشت بیش از سه دهه از استقلال زیمبابوه، مردم این کشور هنوز از دشمنی‌ها و سنگ‌اندازی‌های قدرت‌های غربی و در رأس آن‌ها [[آمریکا]] و انگلیس رهایی نیافته اند. به دنبال اعلام سیاست باز پس‌گیری اراضی کشاورزی باقی مانده در مالکیت سفیدپوستان و اعاده آن‌ها به سیاهان از سوی موگابه، غرب به سرکردگی دو دولت فوق تحریم‌های شدیدی علیه زیمبابوه وضع نمود که این امر موجب چرخش سیاسی این کشور به سمت کشورهای دیگر مانند برخی کشورهای بلوک شرق و بعضی از کشورهای آسیایی مانند [[چین]]، ج.ا.ایران و ...گردید.
-هم زمانی کسب استقلال سیاسی در زیمبابوه و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و هم سویی دو کشور در نگرش های ضد امپریالیستی و حمایت از جنبش های آزادی خواهی در جهان موجب گسترش روابط همه جانبه دو کشور گردید.
+هم زمانی کسب استقلال سیاسی در زیمبابوه و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و هم سویی دو کشور در نگرش‌های ضد امپریالیستی و حمایت از جنبش‌های آزادی خواهی در جهان موجب گسترش روابط همه جانبه دو کشور گردید.
-زیمبابوه در طول تاریخ تحولات سیاسی واجتماعی خودهمواره به عنوان یکی از مهم ترین کشورهای قاره آفریقا و به طور خاص حوزه جنوبی این قاره قلمداد می شد.این کشور در جریان مبارزات مردمی با استعمار بریتانیا قبل و بعد  از استقلال خود،دارای ویژگی هایی است که شناخت این خصوصیات در مطالعات مربوط به حرکت های استقلال طلبی حایز اهمیت می باشد.
+زیمبابوه در طول تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی خودهمواره به عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای قاره آفریقا و به طور خاص حوزه جنوبی این قاره قلمداد می‌شد. این کشور در جریان مبارزات مردمی با استعمار بریتانیا قبل و بعد  از استقلال خود، دارای ویژگی‌هایی است که شناخت این خصوصیات در مطالعات مربوط به حرکت‌های استقلال طلبی حایز اهمیت می‌باشد.
-نوشتار حاضر در راستای اجرای طرح نوین معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی در تدوین و چاپ مجموعه کتاب های فیروزه ای " جامعه و فرهنگ کشورهای جهان" به منظور آشنایی با کشور زیمبابوه تهیه شده است.اثر حاضر مجموعه ای از یافته های حاصل مشاهده حضوری اینجانب در دوران اقامت در این کشور به عنوان رایزن فرهنگی در سال های 1385 تا 1388 و نیز بررسی منابع موجود و در دسترس در خصوص زیمبابوه، کسب اطلاعات غیر مکتوب از طریق گفت و گو و مصاحبه با تنی چند از اساتید دانشگاهی  و شخصیت های فرهنگی زیمبابوه و همکاران ایرانی که سال هایی را در کسوت نمایندگان سیاسی و فرهنگی ایران در این کشور بوده اند،می باشد.
+نوشتار حاضر در راستای اجرای طرح نوین معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در تدوین و چاپ مجموعه کتاب‌های فیروزه‌ای "جامعه و فرهنگ کشورهای جهان" به منظور آشنایی با کشور زیمبابوه تهیه شده است. اثر حاضر مجموعه‌ای از یافته‌های حاصل مشاهده حضوری اینجانب در دوران اقامت در این کشور به عنوان رایزن فرهنگی در سال‌های 1385 تا 1388 و نیز بررسی منابع موجود و در دسترس در خصوص زیمبابوه، کسب اطلاعات غیر مکتوب از طریق گفت و گو و مصاحبه با تنی چند از اساتید دانشگاهی و شخصیت‌های فرهنگی زیمبابوه و همکاران ایرانی که سال‌هایی را در کسوت نمایندگان سیاسی و فرهنگی ایران در این کشور بوده‌اند، می‌باشد<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص.</ref>.
+= کتابشناسی =