جشن‌ها و سرودها در اتیوپی

جشنواره‌ها

7-6-1-جشن باران

جشن باران یا مراسم باران سازی که در هنگام بروز

خشکسالی با تشریفات خاصی انجام می شود از سنت های جالب توجه قبایل مختلف اتیوپی است. برگزارکننده این مراسم که به صورت موروثی باران ساز نامیده می شود پس از سلسله مراتبی ویژه تراشه های درختی خاص را جمع آوری کرده و با دندان هاي خود جویده و خمیر بدست آمده را با بزاق دهان نرم می نماید. پس از آن کاملا برهنه شده و خمیر مزبور را با خاک مخلوط می کند و سرتاسر بدن خود را با آن می پوشاند. بعد از این فرآیند که طی مدت زمان نسبتا طولانی

Naphtali Dan213

Reuben4

Half Manasseh215

201

انجام می پذیرد همگان در انتظار باران باقی می مانند. لازم به ذکر است این مراسم بیشتر توسط پیروان آئین های بومی از جمله افراد قبیله سوری صورت می گیرد. 7-6-2-جشن دو همگانی:

هرچند جشن دو همگانی بظاهر نوعی مسابقه دو استقامت محسوب می شود که هر سال در ماه نوامبر برگزار می شود با این حال این مسابقه جشنی است که عموم مردم در طبقات سني مختلف در آن شرکت می جویند و در نوع خود در سطح قاره آفریقا منحصر به فرد به شمار می رود. این جشن که سابقه آن به دوره امپراطور هایله سلاسی باز می گردد دربرگیرنده نزدیک به 25 هزار نفر است که در این مسابقه شرکت می کنند. در جریان این دوندگی که توأم با شادی و تفریح است شرکت کنندگان به نقل حکایات خنده آور و شوخی پرداخته و آوازهایی شاد سر می دهند. در پایان این مسابقه به تمامی شرکت کنندگان مدالی مبنی بر حضور در مسابقه اهداء می شود با این حال دریافت این مدال های افتخار مستلزم به پایان رساندن مسیر مسابقه است. از نکات جالب توجه در جشن دو همگانی حضور چند نفر از دوندگان بین المللی اتیوپیایی در این مسابقه نمادین است که همراه با مردم دوندگی می نمایند.

www.sharyemtours.com/home/religion.html

7-6-3-جشن کریسمس اتیوپی (جنا)216 :

این جشن که به مناسبت تولد حضرت مسیح برگزار می شود در زبان امهریک جنا نامیده می شود و جشنی ویژه مسیحیان است که در مناطق مختلف این کشور به ویژه لالیبلا برپا می گردد.

216

Genna

202

در جریان برگزاری این جشن مردم به ویژه کشیش ها و روحانیون مسیحی لباس های رنگی متنوعی بر تن کرده و به رقص و پایکوبی می پردازند. برگزاری برخی مسابقات ورزشی نظیر بازی های سنتی ، اسب سواری و شترسواری از بخش های متنوع جشن کریسمس است.

7-6-4-جشن سال نو:

همان گونه که گفته شد، سال نو اتیوپی "ماه مسکرم" مصادف با 11 سپتامبر است و در پایان فصل بارندگی در این کشور آغاز می شود. این روز، هم آغاز سال نو و هم عید سنت جان 217 تعمید دهنده است. در زبان اتیوپیایی به این روز اینکوتاتاش (انکوتاتاش) 218گفته می شود که به معنای اهدای جواهرات است. دلیل آن را نیز سفر ملکه سبا به سرزمین ملک سلیمان و بازگشت او به اتیوپی می دانند که در هنگام بازگشت، فرماندهان و بزرگان با پر کردن خزانه از جواهرات ورود ملکه را خوشامد گفتند. 7-6-5-جشن تیمکت 219:

جشن تیمکت که تیمکات 220نیز خوانده می شود و عید غسل تعمید امهاری ها به شمار می رود مراسمی است که به وسیله مسیحیان ارتدوکس اتیوپی و برای بزرگداشت ظهور و تجلی عیسی مسیح (ع) 221 جشن گرفته می شود. این جشن در روز 19 ژانویه (20 ژانویه در سال های کبیسه) مطابق با دهمین روز از ماه تر

222

217 218 219 220 221

222

(پنجمین ماه براساس تقویم اتیوپیایی) برگزار می گردد.

Saint John- Enkutatash- Timkat- Timqat-

Epiphany- Terr-

203

در مراسم تیمکت، غسل تعمید حضرت عیسی (ع) در رودخانه اردن جشن گرفته می شود. این فستیوال بهترین بازآفرینی مذهبی از مراسم غسل تعمید به شمار می رود و با بازآفرینی که بسیاری از زائران مسیحی سرزمین مقدس در هنگام بازدید از اردن به جای می آورند و اجرا می کنند شباهت دارد . جالب اینجاست که نخستین بازدیدکنندگان اروپایی، این جشن را با رسم دینی واقعی غسل تعمید که طبق سنت و باور مسیحیان برای آمرزش گناهان انجام می گیرد اشتباه گرفتند.

در هنگام برگزاری مراسم تیمکت، کشیشان لوحه ای چوبی را که نمونه ای از لوحه ده فرمان موسی(ع) است و به آن تابوت 223 می گویند و در تمامی محراب های کلیساهای اتیوپی وجود دارد (تا حدودی شبیه به محراب های سنگی غربی) با احترام در پارچه نفیسی می پیچند و درحالی که یکی از کشیشان آن را روی سر خود قرار می دهد به صورت دسته جمعی حمل می کنند. این تابوت که به ندرت به وسیله مردم عادی دیده می شود نمادی از پیکر عیسی مسیح، هنگامی که برای غسل تعمید به اردن رفت، به شمار می رود. مقامات مذهبی مسیحی تشریفات جشن را در اولین ساعت روز (حدود ساعت 2 نیمه شب) در نزدیکی یک رودخانه یا آبگیر آغاز می کنند. سپس مقداری از آب را برداشته برای تبرک به شرکت کنندگان در مراسم می پاشند. سپس برخی از شرکت کنندگان در آب غوطه ور شده و به نوعی

تجدید غسل تعمید را انجام می دهند.

223

Tabot-

224

224 - فردی به نام «دونالد لوین» (Donald Levine) نمونه ای از این مراسم را که در اوایل دهه 1960 مشاهده کرده است، اینچنین توصیف می کند: در نیم روز عید تیمکت، جمعیت بسیاری درمحل انجام تشریفات جمع شدند. کسانی که برای استراحتی کوتاه به خانه رفته بودند نیز بازگشتند. لوحه مقدس (تابوت) در میان صفوف رنگارنگ حاضران به سمت کلیسا بازگردانده می شد. مردی روحانی، درحالی که ردایی بلند برتن و چتری پر نقش و نگار در بالای سر داشت جست و خیز کنان به رقص درآمده بود 204

7-6-6-مسکل 225:

جشن مسکل که براساس الفبای گیز ، مسقل 226نیز تلفظ می شود یکی از تعطیلات رسمی و مذهبی سالیانه کلیسای ارتدوکس اتیوپی و اریتره است . جشن مسکل هر سال به مناسبت بزرگداشت کشف صلیب راستین (صلیبی که به گمان مسیحیان حضرت عیسی (ع) بر آن به دار آویخته شد) به وسیله ملکه هلنا227 مادر کنستانتین امپراتور روم در قرن چهارم میلادی (326م)، برگزار می شود.

مراسم جشن مسکل در روز هفدهم ماه مسکرم ، مطابق تقویم اتیوپیایی و معادل 27 سپتامبر براساس تقویم گریگوری( یا 28 سپتامبر در سال های کبیسه )انجام می گیرد. واژه مسکل به معنای صلیب است. این مراسم در کلیساهای ارتدوکس، کاتولیک یا پروتستان با عنوان جشن ستایش صلیب مقدس شناخته می شود. کلیساهایی که از تقویم گریگوری پیروی می کنند این مراسم را در روز 14 سپتامبر جشن می گیرند.

و آواز می خواند. مقامات ارشد و مسن تر کلیسا، مؤقرانه با سلاح هایی که در دست داشتند، راه می پیمودند و به همراهی مردان میانسال، آوایی را با صدای کشیده و منظم، تکرار می کردند. هاااا .... هوووو....! کودکان نیز در آن حوالی با چوب هایی در دست می دویدند و بازی می کردند.

زنان درحالی که بهترین و زیباترین لباس های خود را برتن داشتند، در روزی که از آزادی کامل و واقعی در ایام سال برخوردار بودند، با هیجان پچ پچ می کردند . جوانان شجاع، رقص پرشور و سرزنده ای را جست و خیزکنان به نمایش می گذاشتند و بدون خستگی، آوازهای موزونی را تکرار می کردند. هنگامی که لوحه مقدس (تابوت) صحیح و سالم به جایگاهش در کلیسا بازگردانده شد همه برای ادامه جشن به خانه هایشان رفتند.

Meskel- 225

226

227

Mesqel-

Saint Helena-

205

مراسم جشن مسکل شامل برافروختن آتش و آتش بازی مفصل یا دمرا 228است که اساس آن، باور به الهامی است که در عالم رویا، مکان و محل دفن صلیب راستین را بر ملکه هلنا فاش ساخت. ملکه گفته بود که در عالم خواب به او الهام شده باید آتشی برافروزد و دود آن آتش، محل دفن صلیب راستین را نشان خواهد داد. بنا بر این عقیده، ملکه فرمان داده بود تا مردم ساکن اورشلیم، توده بزرگی از هیزم را گردآوری کنند و به آن کندر بیافزایند. هنگامی که آتش برافروخته شد، دود سرخ رنگی به آسمان رفت و سپس به زمین بازگشت و دقیقا نقطه ای را که صلیب راستین در آنجا دفن شده بود نشان داد.

مراسم آتش بازی 229 براساس سنت های محلی، اوایل عصر روز قبل از مسکل یا در همان روز برگزار می شود. هیزم ها از قبل با گل های آفتابگردان تزیین گشته و برای مراسم آماده می شوند. پس از برافروختن آتش، مؤمنان با ذغالی که بر جای می ماند علامت صلیب را بر پیشانی های خود رسم می کنند .

از دلایل اهمیت فراوان این جشن، باور به این عقیده است که براساس تقویم و روزنگار کلیسا قسمتی از صلیب راستین، از مصر به اتیوپی آورده شده و گفته می شود در محلی به نام آمباگشن 230که به شکل یک صلیب است نگهداری می شود. www.tourismethiopia.org/festival

7-6-7-جشن ادبار

Demera- 228 Demera- 229

230

Amba Geshen-

206

یکی از جشن هایی که اروموها هرسال در اول ماه گی بوت (گنوت) مطابق با نهم ماه مه برگزار می کنند، جشنی است به نام ادبار که با طبیعت و بزرگداشت آن ارتباط دارد .مردمان ارومو در روز موعود با جمع شدن در زیر درختان تناور و کهنسال، حیوانی را قربانی کرده و خون آن را پای ریشه درخت می ریزند و درخت ها را با نوعی روغن آغشته می سازند. قربانی در این مراسم «وداجو»231 نامیده می شود که به معنای دوستی و مشارکت است. پس از صرف غذاهای مخصوص جشن، رقص و پای کوبی برگزار می گردد و جشن ادبار در محیطی شاد و صمیمی به پایان می رسد. . این جشن مناسبتی است که تمام اروموها را با یکدیگر متحد می سازد. www.tourismethiopia.org/festival

7-7-سرودها

سرایش اشعار و سروده های سنتی و دینی از دیرباز در کشور اتیوپی رواج داشته است.یکی از سنت های دیرینه این سرزمین از دیرباز تاکنون نیز سرودهای قبایل مختلف است که در مراسم و مناسبت های این اقوام سر داده شده و بخشی از فرهنگ عامیانه کشور اتیوپی را بخود اختصاص داده است. بخشی از این سرودها و اشعار دربرگیرنده داستان های تاریخی و حماسی است و بخشی نیز دارای تم دینی بوده و در مراسم دینی مسیحیان و مسلمانان و یهودیان قرائت می گردد.

یکی از سرودهای مشهور دینی اتیوپی که بویژه در شمال شرقی اتیوپی و در بین مسلمانان ناحیه وولو رواج دارد منظومه است. منظومه که معمولا با موسیقی سنتی همراه است در نواحی

231

Wodajo-

207

«هرار» و «جیما» که نغمه سرایی به زبان ارومو رایج است طرفداران زیادی دارد.

در مناطق مرتفع اتیوپی، نوعی از سرودها به همراه موسیقی سنتی غیر مذهبی به وسیله خوانندگان و نوازندگان دوره گرد اجرا می شود که «ازماری» (232) نام دارد. به ازماری ها در جامعه اتیوپی، هم با غضب و بدبینی و هم با احترام نگریسته می شود.این نوازندگان دوره گرد که به قوم امهاری تعلق دارند در اشعار ساده خود که بیشتر به صورت في البداهه و بدون آمادگی قبلی سروده می شوند سنت ها و آداب و رسوم مردمان امهاری را در قالب شعر به تصویر می کشند. www.selamta.net/culture.html