سایر منابع قدرت نرم چین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « == '''سایر منابع قدرت نرم چین''' == از دیگر منابع قدرت نرم چین میتوان به موارد زیر اشاره کرد: برگزاری سمینارها، اجلاسها، نمایشگاهها، جشنوارههای منطقهای و بین المللی، و رویدادهای مهم سیاسی، ورزشی و هنری مانند بازیهای آسیایی، اجلاس جهانی زن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
=== '''سایر منابع قدرت نرم چین''' === | |||
از دیگر منابع قدرت نرم [[چین]] میتوان به موارد زیر اشاره کرد: برگزاری سمینارها، اجلاسها، نمایشگاهها، جشنوارههای منطقهای و بین المللی، و رویدادهای مهم سیاسی، ورزشی و هنری مانند بازیهای آسیایی، اجلاس جهانی زنان، اکسپو 2010شانگهای، اجلاس رهبران آسیایی بوآئو، اجلاس سازمان همکاریهای شانگهای، اجلاس آپِک، برگزاری نمایشگاههای منظم تجاری و بازرگانی، سرمایه گذاریهای چین در خارج از کشور، ساخت پروژههای بزرگ ورزشی، آموزشی، فرهنگی و بهداشتی در کشورهای جهان سوم، دادن وامهای بلاعوض و یا کم بهره، تخصیص اعتبارات بلند مدت به کشورهای فقیر، اعزام نیروهای پاسدار صلح زیر نظر سازمان ملل، اهدای کمکهای مالی و مواد غذایی به کشورهای عقب افتاده، برگزاری دورههای مختلف آموزشی برای کارشناسان کشورهای جهان سوم، و اعطای بورس تحصیلی به دانشجویان کشورهای جهان سوم، و... از دیگر راههای توسعهی قدرت نرم و ارایهی تصویر و چهرهای بهتر از چین در خارج از این کشور به شمار میروند. | |||
به هرحال، دولت چین در کنار عوامل و گروههای جامعهی مدنی، پویایی جدیدی به دیپلماسی عمومی و قدرت نرم خود داده و در یک شبکهی جهانی با بازیگرانی عمومی و خصوصی شکل تازهای به آن بخشیده است.<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،ص 544-545</ref> | |||
به هرحال، دولت چین در کنار عوامل و |
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۷
سایر منابع قدرت نرم چین
از دیگر منابع قدرت نرم چین میتوان به موارد زیر اشاره کرد: برگزاری سمینارها، اجلاسها، نمایشگاهها، جشنوارههای منطقهای و بین المللی، و رویدادهای مهم سیاسی، ورزشی و هنری مانند بازیهای آسیایی، اجلاس جهانی زنان، اکسپو 2010شانگهای، اجلاس رهبران آسیایی بوآئو، اجلاس سازمان همکاریهای شانگهای، اجلاس آپِک، برگزاری نمایشگاههای منظم تجاری و بازرگانی، سرمایه گذاریهای چین در خارج از کشور، ساخت پروژههای بزرگ ورزشی، آموزشی، فرهنگی و بهداشتی در کشورهای جهان سوم، دادن وامهای بلاعوض و یا کم بهره، تخصیص اعتبارات بلند مدت به کشورهای فقیر، اعزام نیروهای پاسدار صلح زیر نظر سازمان ملل، اهدای کمکهای مالی و مواد غذایی به کشورهای عقب افتاده، برگزاری دورههای مختلف آموزشی برای کارشناسان کشورهای جهان سوم، و اعطای بورس تحصیلی به دانشجویان کشورهای جهان سوم، و... از دیگر راههای توسعهی قدرت نرم و ارایهی تصویر و چهرهای بهتر از چین در خارج از این کشور به شمار میروند.
به هرحال، دولت چین در کنار عوامل و گروههای جامعهی مدنی، پویایی جدیدی به دیپلماسی عمومی و قدرت نرم خود داده و در یک شبکهی جهانی با بازیگرانی عمومی و خصوصی شکل تازهای به آن بخشیده است.[۱]
- ↑ سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،ص 544-545