آثار هنری شاه­‌میمون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «آثار هنرهای زیبایی مردمی چین با موضوعات شاه­‌میمون بسیار زنده، متنوع و فراوان است. نمونه‌­ی آن ساخت وسیله­‌ی بازی میمونی به نام «سون وو کون» است که نیزه‌­ای زرین در دست دارد و شاه‌­خوکی به نام «جو باجیه» را بر روی شانه­‌ی خود حمل می­‌کند....» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
آثار هنرهای زیبایی مردمی [[چین]] با موضوعات شاه­‌میمون بسیار زنده، متنوع و فراوان است. نمونه‌­ی آن ساخت وسیله­‌ی بازی میمونی به نام «سون وو کون» است که نیزه‌­ای زرین در دست دارد و شاه‌­خوکی به نام «جو باجیه» را بر روی شانه­‌ی خود حمل می­‌کند. این پرسناژها در داستان مشهور قدیمی چین به نام «سفر به غرب» توصیف شده است. در این نوع اسباب‌­بازی­‌های محلی بیشتر بر ویژگی شخصیت میمون و شباهت آن به انسان مانند زنده دلی و شوخ طبیعی و در شخصیت خوک بیشتر بر ساده لوحی و نادانی آن تأکید می­‌شود. در ساخت این کاراکترها بیشتر از رنگ­‌های قرمز و سبز استفاده می‌­شود. دست و پای آن­ها از طریق نخی که از لوله­‌ای بامبویی رد شده، حرکت می­‌کند و در نتیجه پرسناژها زنده و شوخ به نظر می‌­رسند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: انتشارات الهدی، جلد--- ص---</ref>
آثار هنرهای زیبایی مردمی [[چین]] با موضوعات شاه­‌میمون بسیار زنده، متنوع و فراوان است. نمونه‌­ی آن ساخت وسیله­‌ی بازی میمونی به نام «[[سون وو کون]]» است که نیزه‌­ای زرین در دست دارد و شاه‌­خوکی به نام «[[جو باجیه]]» را بر روی شانه­‌ی خود حمل می­‌کند. این پرسناژها در داستان مشهور قدیمی چین به نام «سفر به غرب» توصیف شده است. در این نوع اسباب‌­بازی­‌های محلی بیشتر بر ویژگی شخصیت میمون و شباهت آن به انسان مانند زنده دلی و شوخ طبیعی و در شخصیت خوک بیشتر بر ساده لوحی و نادانی آن تأکید می­‌شود. در ساخت این کاراکترها بیشتر از رنگ­‌های قرمز و سبز استفاده می‌­شود. دست و پای آن­ها از طریق نخی که از لوله­‌ای بامبویی رد شده، حرکت می­‌کند و در نتیجه پرسناژها زنده و شوخ به نظر می‌­رسند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: انتشارات الهدی، جلد--- ص---</ref>


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۰

آثار هنرهای زیبایی مردمی چین با موضوعات شاه­‌میمون بسیار زنده، متنوع و فراوان است. نمونه‌­ی آن ساخت وسیله­‌ی بازی میمونی به نام «سون وو کون» است که نیزه‌­ای زرین در دست دارد و شاه‌­خوکی به نام «جو باجیه» را بر روی شانه­‌ی خود حمل می­‌کند. این پرسناژها در داستان مشهور قدیمی چین به نام «سفر به غرب» توصیف شده است. در این نوع اسباب‌­بازی­‌های محلی بیشتر بر ویژگی شخصیت میمون و شباهت آن به انسان مانند زنده دلی و شوخ طبیعی و در شخصیت خوک بیشتر بر ساده لوحی و نادانی آن تأکید می­‌شود. در ساخت این کاراکترها بیشتر از رنگ­‌های قرمز و سبز استفاده می‌­شود. دست و پای آن­ها از طریق نخی که از لوله­‌ای بامبویی رد شده، حرکت می­‌کند و در نتیجه پرسناژها زنده و شوخ به نظر می‌­رسند.[۱]

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: انتشارات الهدی، جلد--- ص---