اساطیر و افسانه‌ها و قصه‌های عامیانه در سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''اساطیر و افسانه‏ها''' فرهنگ کشور سیرالئون نیز همچون دیگر کشورهای منطقه غرب آفریقا مملو از اساطیر و افسانه‌هایی است که نسل به نسل از پدر به پسر انتقال یافته است. این افسانه‌ها که بیشتر در ارتباط با خدایان و ارواح می‌باشند بیشتر حالت شفاهی و...» ایجاد کرد)
 
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:
'''اساطیر و افسانه‏ها'''
'''اساطیر و افسانه‏ها'''


فرهنگ کشور سیرالئون نیز همچون دیگر کشورهای منطقه غرب آفریقا مملو از اساطیر و افسانه‌هایی است که نسل به نسل از پدر به پسر انتقال یافته است. این افسانه‌ها که بیشتر در ارتباط با خدایان و ارواح می‌باشند بیشتر حالت شفاهی و نقلی دارند و تعداد اندکی از این داستان‌های اسطوره‌ای در قالب کتاب ثبت و ضبط شده‌اند. یکی از سنت­های جالب و در عین حال بسیار قدیمی در سیرالئون داستان سرایی و قصه گویی کهنسالان و افراد سالخورده برای کودکان و نوجوانان و انتقال این بخش مهم از فرهنگ شفاهی کشور است. این کهنسالان معمولاً در روستاها و در هنگام غروب آفتاب خردسالان و نوجوانان پسر و دختر را به دور خود گرد آورده و داستان­هایی که از پدران خود شنیده­اند برای آنها نقل می­کنند. قصه­ها و داستان­هایی که توسط این کهنسالان و به شیوه نقالی روایت می­شود بخشی از سنت­های کهن قومی قبیلگی این کشور را در قالب افسانه­هایی جذاب از نسل قدیم به نسل جدید منتقل می­کند. خشم خدایان، نوع ارتباط انسان­ها با ارواح پیشینیان و اجداد خویش، نقش جادوگران شرور و موذی در بروز سختی و بدبختی در جوامع انسانی، مزایای ساده زیستی، مبارزه با ظلم و ستم و... از مضامینی هستند که معمولاً در داستان­های نقالان مورد استفاده قرار می­گیرند. سنت قصه‌گویی مثال بارز انتقال ادبیات شفاهی به صورت نسل اندر نسل است که با وجود رسوخ برخی مظاهر تمدن غربی، همچنان جایگاه خود را در جوامع سنتی سیرالئون حفظ کرده است. (مطالعات میدانی نویسنده، فریتاون، 1386)
فرهنگ کشور [[سیرالئون]] نیز همچون دیگر کشورهای منطقه غرب آفریقا مملو از اساطیر و افسانه‌هایی است که نسل به نسل از پدر به پسر انتقال یافته است. این افسانه‌ها که بیشتر در ارتباط با خدایان و ارواح می‌باشند بیشتر حالت شفاهی و نقلی دارند و تعداد اندکی از این داستان‌های اسطوره‌ای در قالب کتاب ثبت و ضبط شده‌اند. یکی از سنت­های جالب و در عین حال بسیار قدیمی در سیرالئون داستان سرایی و قصه گویی کهنسالان و افراد سالخورده برای کودکان و نوجوانان و انتقال این بخش مهم از فرهنگ شفاهی کشور است. این کهنسالان معمولاً در روستاها و در هنگام غروب آفتاب خردسالان و نوجوانان پسر و دختر را به دور خود گرد آورده و داستان­هایی که از پدران خود شنیده­اند برای آنها نقل می­کنند. قصه­ها و داستان­هایی که توسط این کهنسالان و به شیوه نقالی روایت می­شود بخشی از سنت­های کهن قومی قبیلگی این کشور را در قالب افسانه­هایی جذاب از نسل قدیم به نسل جدید منتقل می­کند. خشم خدایان، نوع ارتباط انسان­ها با ارواح پیشینیان و اجداد خویش، نقش جادوگران شرور و موذی در بروز سختی و بدبختی در جوامع انسانی، مزایای ساده زیستی، مبارزه با ظلم و ستم و... از مضامینی هستند که معمولاً در داستان­های نقالان مورد استفاده قرار می­گیرند. سنت قصه‌گویی مثال بارز انتقال ادبیات شفاهی به صورت نسل اندر نسل است که با وجود رسوخ برخی مظاهر تمدن غربی، همچنان جایگاه خود را در جوامع سنتی سیرالئون حفظ کرده است. (مطالعات میدانی نویسنده، فریتاون، 1386)

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۹

اساطیر و افسانه‏ها

فرهنگ کشور سیرالئون نیز همچون دیگر کشورهای منطقه غرب آفریقا مملو از اساطیر و افسانه‌هایی است که نسل به نسل از پدر به پسر انتقال یافته است. این افسانه‌ها که بیشتر در ارتباط با خدایان و ارواح می‌باشند بیشتر حالت شفاهی و نقلی دارند و تعداد اندکی از این داستان‌های اسطوره‌ای در قالب کتاب ثبت و ضبط شده‌اند. یکی از سنت­های جالب و در عین حال بسیار قدیمی در سیرالئون داستان سرایی و قصه گویی کهنسالان و افراد سالخورده برای کودکان و نوجوانان و انتقال این بخش مهم از فرهنگ شفاهی کشور است. این کهنسالان معمولاً در روستاها و در هنگام غروب آفتاب خردسالان و نوجوانان پسر و دختر را به دور خود گرد آورده و داستان­هایی که از پدران خود شنیده­اند برای آنها نقل می­کنند. قصه­ها و داستان­هایی که توسط این کهنسالان و به شیوه نقالی روایت می­شود بخشی از سنت­های کهن قومی قبیلگی این کشور را در قالب افسانه­هایی جذاب از نسل قدیم به نسل جدید منتقل می­کند. خشم خدایان، نوع ارتباط انسان­ها با ارواح پیشینیان و اجداد خویش، نقش جادوگران شرور و موذی در بروز سختی و بدبختی در جوامع انسانی، مزایای ساده زیستی، مبارزه با ظلم و ستم و... از مضامینی هستند که معمولاً در داستان­های نقالان مورد استفاده قرار می­گیرند. سنت قصه‌گویی مثال بارز انتقال ادبیات شفاهی به صورت نسل اندر نسل است که با وجود رسوخ برخی مظاهر تمدن غربی، همچنان جایگاه خود را در جوامع سنتی سیرالئون حفظ کرده است. (مطالعات میدانی نویسنده، فریتاون، 1386)