موسیقی در سیرالئون

موسیقی

یکی از شاخصه­های مهم هنری سیرالئون که سبب معروفیت نسبی آن در سطح قاره آفریقا نیز شده است موسیقی سنتی این کشور است که از این طریق بخشی از فرهنگ سیاهان به صورت نسل به نسل انتقال یافته و از طریق سازها و نواهای آلات موسیقی سنتی قسمتی از داستان­ها و اساطیر قبیلگی و تجربیات نسل قدیم به جدید منتقل می­گردد.

1-3-9ـ تاریخچه موسیقی و انواع رایج آن؛

قدمت موسیقی محلی در سیرالئون به چند هزار سال پیش و ورود نخستین گروه‌های قومی به این سرزمین باز می‌گردد. در واقع موسیقی‌های بومی سیرالئون همواره قبایل این كشور را در فراز و نشیب‌های آنان یاری نموده و به منزله دوستی صمیمی برای آنها درنظر گرفته شده است. با این حال و یا وجود تاریخ چند هزار ساله موسیقی‌های محلی در سیرالئون، این نوع از موسیقی سبك كاملا سنتی خود را حفظ كرده است. آلات و ادوات موسیقی­های سنتی سیرالئون را ابزاری ساده نظیر چوب، نی، حصیر، قطعات کوچک فلزی و کوزه‌های سفالی تشکیل می­دهند که با وجود سادگی اصوات و صداهای زیبایی تولید کرده و جهانی پر از راز و رمز را به تصویر می­کشند. مهم­ترین موسیقی سنتی این کشور «مارینگا[1]» نام دارد که با ابزاری چوبی نواخته می­شود و به همراهی طبل­های کوچک و بزرگ محیط پرهیجانی را در اجتماعات و گردهمایی­های سنتی به وجود می­آورد. مارینگا معمولاً در هنگام نواخته شدن با رقص­ها و حرکات موزون نمایشی همراه است و نوازندگان آن گاه اشعاری را نیز سرایش می­دهند که با شادی و خوشحالی کلیه حضار مواجه می­شود. (www.britanicaonlineencyclopedia.com/sierraleone/arts/2011)

2-3-9- جایگاه موسیقی در فرهنگ جامعه:

موسیقی­های مختلف بومی سیرالئون از جایگاه خاصی در فرهنگ عمومی جامعه سیرالئون برخوردارند و با حضور خود بنوعی به مراسم و مناسبت­های سنتی قبایل مختلف قداست مبخشند. در واقع موسیقی سنتی سیرالئون در زمره ارکان اصلی گردهمایی­های بومی اعم از جشن­ها و مجالس عزاداری مسلمانان و مسیحیان و مناسبت­های خاص پیروان آئین‌های سنتی همچون احضار روح، جن­گیری، ارتباط با ارواح اجداد و پیشینیان و... به شمار می­روند.

3-3-9- موسیقی كلاسیك ـ سنتی و مدرن

طی چند دهه گذشته و بر اثر ورود امواج فرهنگ غربی، انواع و اقسام موسیقی‌های غربی به‌ویژه موسیقی‌های هیجانی و ریتمیك نیز وارد این كشور شده و مورد استقبال گروه‌های مختلف مردمی خصوصا جوانان قرار گرفته است. موسیقی غربی در دو دهه گذشته همپای موسیقی سنتی این كشور در سرتاسر كشور راه یافته و به‌صورت رقیبی بزرگ برای موسیقی بومی سیرالئون جلوه گر گشته است. [2]برخی از اندیشمندان پیش بینی كرده‌اند با ادامه بی توجهی شورای ملی هنرهای سیرالئون به وضعیت موسیقی سنتی و نوازندگان آلات موسیقی بومی در آینده‌ای نزدیك این موسیقی كاملا به روستاها عقب نشینی كرده و عرصه را به موسیقی‌های غربی واگذار خواهد كرد.

4-3-9- وضعیت فروش نوارهای موسیقی

طی دو دهه اخیر و خصوصا پس از پایان جنگ داخلی اقبال عمومی به موسیقی‌های غربی شدت یافته است. از این روی در حال حاضر نوارهای كاست و لوح‌های فشرده خوانندگان اروپایی و آمریكایی حتی در دورافتاده‌ترین روستاهای كشور نیز بچشم می‌خورد. در عین حال موسیقیدآنان محلی بدلیل كمبود امكانات تاكنون نتوانسته‌اند از طریق تولید سی دی و توزیع آن در سطح جامعه با روند روبه افزایش موسیقی غربی به مقابله برخیزند و می‌توان گفت درحال واگذاری تدریجی عرصه رقابت به حریق زورمند خود در مناطق شهری – و حتی روستایی – می‌باشند.

5-3-9- تكثیر غیرقانونی یا سرقت آثار موسیقی

تكثیر غیرقانونی آثار موسیقی سنتی و غربی در این كشور شیوع فراوانی دارد و انواع و اقسام لوح‌های فشرده موسیقی‌های غربی و سنتی كه به‌صورت غیرمجاز تكثیر شده‌اند در شهرها و روستاهای این كشور با قیمتی بسیار ارزان بفروش می‌رسند.