توپوگرافی آرژانتین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[جغرافیای طبیعی آرژانتین]]؛ [[موقعیت جغرافیایی آرژانتین]]؛ [[مساحت کشور قطر]]؛ [[مساحت ژاپن]]؛ [[مساحت و وسعت فرانسه]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۷
خاک آرژانتین از دو بخش متمایز تشکیل شده است. یکی از آنها نواحی کوهستانی غرب است که قسمتی از دامنهی شرقی رشتهکوه «آند» را شامل میشود و قلل آن پوشیده از برف و بعضی از آنها آتشفشان است. این رشتهکوهها مرز غربی آرژانتین و شیلی را تشکیل میدهند و بلندترین قلّهی آن «آکونکاگوا (Aconcagua)» است که نزدیک به 7 هزار متر ارتفاع دارد و از مرتفعترین قلل دنیا محسوب میشود. دامنههای شرقی آند با شیب ملایمی به دشتهای مرکزی آرژانتین منتهی میشود که در آنها ریزش باران بسیار کم است و قسمت عمدهی آن بهویژه استپهای پاتاگونیا (Patagonia) پوشیده شده است[۱].
قسمت دیگر، بخش جلگهای مشرق است که از شمال به جنوب از عرض آن کاسته میشود. در شمال و جنوب یعنی در فلاتهای شاگو و پاتاگونیا زمینها کمتر حاصلخیز و در قسمت مرکزی یعنی پامپاس بسیار حاصلخیز میباشد[۲].
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی آرژانتین؛ موقعیت جغرافیایی آرژانتین؛ مساحت کشور قطر؛ مساحت ژاپن؛ مساحت و وسعت فرانسه
کتابشناسی
- ↑ اصغری، احمدرضا (1374). آرژانتین، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. ص30.
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 28.